Dali 450

Bardzo dobre kolumny.Dzwięk jest ciepły,nie meczący,można słuchać godzinami.Bardzo dobra również dynamika

Kolumny świetne na dole pasma i poprawne na średnicy. Przyjemnie się słucha szczególnie spokojniejszych utworów. W mocniejszych brakuję "kopa", ale nie można mieć wszystkiego.

Przyjemnością jest słuchanie tych nie małych kolumienek. Brzmienie jest pełne, ciepłe.

Niestety nie należy do wybitnie szczegółowego i odwzorowania instrumentów na planie trudno się dosłuchać.

Mimo wszystkich niedogodności(w większym stopniu spowodowane przez tor wysokotonowy) słucha się tych kolumn bajecznie przyjemnie!

Jest delikatnie, ale nie ma zamulenia. Nie są też jakoś wybitnie szybkie.

Są to naprawdę uśrednione, bardzo uniwersalne kolumny, które polubią się z prawie{#} każdym wzmacniaczem.

#{Prawie - tu mam na myśli starsze sprzęty które nie lubią kolumn o impedancji 4ohm, impedancja Dali 450 zamyka się od 4ohm min. do 6ohm. Są bardzo łatwe do napędzenia przez wzmacniacze, które nawet teoretycznie obsługują od 6ohm.}

Serdecznie polecam te kolumienki każdemu kto lubi słuchać muzyki w dobrej jakości i mniej obchodzą go poszczególne smaczki na górze pasma.

Podłogowy klasyk z Danii:)

Kolumny grają dużym przyjemnym przestrzennym dźwiękiem okraszonym mięsistym i przepastnym dołem.

Przepastnym w sensie jakościowym, ilościowo basu jest tyle ile trzeba, przynajmniej na 22m2 co chyba jest minimalnym metrażem aby zmieścić taki dźwięk. Chwilami czuć że jest to przedsmak dźwięku z dużej sceny (sorry sąsiedzi).

Kolumny należą do 'ciemniejszych' dlatego u mnie znacznie lepiej zagrały z Sugdenem SF60 który jest jasny i ma trochę arystokratyczne brzmienie, doskonałą scenę i rozdzielczość. Z Dali 450 to wszystko słychać i to świadczy o klasie głośników.

Nieco gorzej grają z Arcamem Alpha 10, który jest raczej neutralny (a na pewno nie jasny), wysokie są matowe, średnica cofnięta przez co dźwięk traci na analityczności, ale za to charakterystyczny wykop basowy Arcama potrafi zrobić wrażenie.

Właściwie to nie są wady czy zalety, po prostu taki jest charakter tego zestawienia.

Polecam zwłaszcza do dużych pomieszczeń (np, poddasze) z mocnym i możliwie jasnym wzmacniaczem.

Dali 450 to pierwsze głośniki z prawdziwego zdarzenia, jakie posiadałem -kolumny kupione były jako nowe. Sprzętem hi-fi interesowałem się już wcześniej, jednakże dostępność czegokolwiek nie-japońskiego, a w kwestii głośników w ogóle zagranicznego była ograniczona. Okazja nadarzyła się, gdy kolega otworzył salon RTV we Wrocławiu. Kolumny, które brałem pod uwagę wówczas to Elacki 121, jednakże propozycja ceny specjalnej przekonała mnie ostatecznie do Dali. W bezpośrednim porównaniu, z początku Elac grał lepiej, ale jak się później okazało spowodowane było to niewygrzaniem Dali. Wygrzewanie może być konieczne nawet po przeniesieniu (w poziomie) do drugiego pokoju (!).

Parę cech, jakie zauważyłem przez kilka lat użytkowania:

1. Kolumny trzeba postawić „na twardo” – trzeba je uzbroić w kolce lub metalowe stopki (u mnie świetnie sprawdzały się chromowane zestawy nakrętka-śruba imbusowa (ustawienie bezpośrednio na podłodze).

2. Kolumny powinny stać w pewnej odległości o ścian (min 60cm, ale zależy to od pomieszczenia)

3. Najlepszy dźwięk oferowały, gdy były dość mocno dogięte do środka

4. Nie są to kolumny szczególnie czułe na połączenie bi-wire – u mnie lepiej grały połączone jednym kabelkiem

Największą zaletą Dali 450 jest według mnie sposób reprodukcji dolnej części pasma – bas potrafi być bardzo głęboki, a za razem szybki i świetnie kontrolowany – według mnie następny model Evidence 470 nie dawał już takiej jakości dołu (z resztą jak wiele innych nieraz sporo droższych konstrukcji). Bardzo przyjemnie prezentował się też środek pasma – otwarty, ciepły i żywy bez większych podbarwień. Najsłabiej prezentuje się góra – właściwie zamiast eksperymentować z 470 Dali powinno do 450 dobrać jakiś dobry głośnik wysokotonowy i produkować je dalej (no... może poprawić nieco wykończenie). Tekstylna kopułka pozbawiona ferrofluidu podaje sporo informacji, jednakże ma się czasem wrażenie, że dźwięk jest od góry przymknięty, a czasem także szorstki. Stereofonia jak na tak duże kolumny i rzeczone problemy z wysokimi tonami jest jednak przyzwoita – nie ma jakiegoś specjalnego rozbudowania sceny i wyraźnie wyróżnić można właściwie tylko pierwszy plan i tło. Okazjonalnie na niektórych nagraniach potrafię one jednak zaskoczyć pozytywnie i w tym aspekcie. 450 cechują się dużą uniwersalnością, przyjemnie słucha się popu, rocka i jazzu (nie sprawdzałem ale sądzę, że hip-hopu itp. także). Purystom może ewentualnie przeszkadzać to i owo w klasyce (np. brzmienie skrzypiec), ale widocznie aż takim purystą przez parę lat ich posiadania nie byłem. Biorąc pod uwagę ceny kolumn dostępnych z drugiej ręki (poziom 1800 – 2300zł) jest to na pewno świetna inwestycja, cena nowych też z resztą była dobra.

Teraz trochę o połączeniach:

Najlepsze, jakie udało mi się uzyskać: Electrocompaniet ECI2, VdH First, Vdh Wind, Marantz cd17mkII

Inne polecane wzmacniacze: średnie i wyższe modele Arcama, Exposure,

Średnio: Radmor Amplifikator, Rotel 980

Nie polecane: Primare A10, Musical Fidelity A2

Kable – ok, ale mało wyrafinowane - Cable Talk 3, lepiej – Flatline (ciut za ostro), Audioquest CV4, super -VdH Wind.