Soprany z prawej - dlaczego ?

Może wyda się to komuś dziwne ale dopiero teraz zauważyłem że w bardzo wielu rockowych kawałkach perkusja nagrywana jest w stereo. Mianowicie prawy mikrofon przystawiony jest do talerzy a lewy do bębnów z prawej. Tylko werbel i stopka są po środku. Strasznie mnie to drażni bo mam ucho wyczulone na wysokie dźwięki i taka muzyka wygląda jakby była o wiele głośniejsza z prawej niż lewej kolumny.

Wysoka niespójność dźwięku tzn. wokal i bas po środku, sopran z prawej a pozostałe efekty z lewej to jakiś chory pomysł dla mnie. Wpadłem nawet w panikę że ogłuchłem na lewe ucho albo że się głośnik wysokotonowy spalił. Pierwsze wyeliminowałem siadając tyłem do kolumn (wtedy w lewym uchu pojawiły się soprany a prawym ich brakło) a drugie zamieniając kolumny ze sobą (żadnych zmian). Potem sprawdziłem czy czasem wzmacniacz się nie uszkodził ale pod wpływem dźwięku mono (z radia) wszystko się wyrównało (tzn. że wytłumienie pokoju i ustawienie kolumn też odpadją!).

Narzekam ? Czy może Wam też przeszkadza takie ustawienie mikrofonów ? Przykładowe kawałki to:

Lady Pank - Na Na

Republika - Piosenka dla weroniki (tutaj bas wogóle w lewej a sopran w prawej - koszmar!)

Red Hot Chilli Peppers - Under the bridge (na początku, potem w części z chórem jest już ok)

Gdyby ktoś nie zrozumiał o co mi chodzi: podczas koncertu zestaw perkusyjny zawsze stoi na środku z tyłu i nie ma mowy o żadnym stereo! Ja uważam że perkusja powinna mieć jedną ścieżkę w nagraniu i nie jestem jedyny, skoro np. Sting też tak uważa (np. w "Roxanne").

Może mi ktoś wyjaśnić skąd się biorą takie asymetryczne nagrania ? A może naprawdę coś jest ze mną albo sprzętem nie tak ? No ale skoro w trybie mono jest ok to chyba taka musi być muzyka ?

Heh, to prawie tak jak w niektórych piosenkach Bitli: głos z prawej, muzyka z lewej.

Stop autokar! Panie na lewo, panowie na prawo! I słuchamy skąd basy, a skąd soprany...

Na koncercie zestaw perkusyjny stoi zawsze z tylu na srodku.. e?

Ale zgodzisz się że perkusista nie biega 5m w prawo żeby palnąć w blachę a potem 10m w lewo żeby uderzyć w bęben cały czas nawalając w werbel i "tupając" stopką na środku ? Jeśli chórki stoją po bokach to one powinny być dalej od środka niż perkusja.

Jeśli się nie zgadzasz to wytłumacz mi gdzie źle myślę.

Z tym się zgedzę

a żadnego z tych utworów nie mam więc nie poradzę

No i dotykamy tutaj sprawy, która nurtuje mnie bardzo, a o której ciągle się słyszy, a mianowicie neutralności brzmienia. No i co to jest ta neutralność. Rozumiem, że na dobrze zarejestrowanym akustycznym koncercie jazzowym czy na koncercie muzyki poważnej można o niej mówić, bo i lokalizacji instrumentów jest określona, i barwa poszczególnych, i dźwięki dochodzące z sali, itd.

Natomiast w studyjnych nagraniach z udziałem instrumentów elektrycznych o neutralności nie ma mowy. No bo jak mówić o neutralności w na słynnych płytach Pink Floyd czy Watersa na przykład. Po prostu słyszymy to, co postanowili nam dań muzycy, producent i realizator nagrania. I nie ma to nic wspólnego z nautralnym, naturalnym brzmieniem. I moim zdaniem nie ma powodu do rozrywania szat, tak po prostu jest.

dobre jazzowe realizacje też często operują tą techniką - np na wychwalanej swego czasu na tym forum płycie 'Rosslyn' - perkusja joeya barona jest właśnie tak nagrana (od ucha do ucha:) - mnie się to podoba chociaz na koncercie nigdy tak będzie - ale płyty studyjne mogą według mnie żądzić się swoimi prawami.

Widocznie realizatorzy lubią rozstrzelone stereo :)

Ależ na koncercie też tak może być. Wystarczy tak samo ustawić mikrofony jak do nagrania w studio i tak samo je ustawić w stereofonii na mikserze.

Mój typ: Patricia Barber, "Nightclub" (skądinąd świetna płyta). Klawiatura fortepianu ma chyba z pięć metrów. A jak porządnie rozstawić kolumny to nawet więcej. Strasznie długie ręce musi mieć ta Patrycja.

Bo perkusiści do nagrań studyjnych używają specjalnych, dłuższych pałeczek ;-)))

gutten: ale fortepian gra strunami :))