"Złota polska jesień"

Był czerwiec, lipiec, sławetny sierpień

Wrzesień, październik i kawałek listopada

Za chwilę zima, dzisiaj wprawdzie jesień

Sprawdzę czy pełna jest moja szuflada

Zastanawiało mnie od rana aż do południa

A propos pór roku i Kalendarzowej Jesieni

Czy ci urodzeni przed 22 grudnia

Zostaną przez Stwórcę jednogłośnie potępieni

Tego dnia wkracza do akcji Kalendarzowa Zima

Spadnie wtedy dużo białego puchu

Przed chłopcem stoi atrakcyjna dziewczyna

Zachęca do pójścia do Kiosku Ruchu

Bo tam wystawione są książki i gazety

Do tego krzyżówki, bilety i periodyki

Zastanawia Cię co siedzi w głowie kobiety?

W torebce nosi portfel i kosmetyki 

Sprawdzam szufladę - pełna po brzegi

Nic więcej do niej już nie wsadzę

Do ukrycia mam maskę, a na niej piegi

Przyklejona? Zerwę ją - jakoś sobie poradzę 

Za dzieciaka czytałem dużo o potworach

Teraz na starość to wszystko wychodzi

Poezja podparta na metaforach

Ważne żeby czytelnikom nie szkodzić

Wracając do meritum - naszej jesieni

Suszony liść włożony do książki

Zerkam do TV - spikerka sepleni

Poprawia na głowie błękitne swe wstążki

"Daj mi wstążkę błękitną

Oddam Ci ją bez opóźnienia"

Tapicerkę w aucie mam aksamitną

Niewiele mam już do stracenia

O wstążkach pisał Norwid ubogi

Muzykę zaś tworzył Niemen twórczy

Słaba poezja ma wciąż krótkie nogi

I świat traktuje w sposób wybiórczy

Idę dalej, spoglądam - kolejna szuflada

Sprawdzam czy w środku jest trochę przestrzeni

Nigdy nie byłem na "Love Paradach"

Miłości smakować na łonie zieleni

Czas kończyć ten dramat - na spacer się przejść

Pod domem drzew tysiące i liści miliony

Na wyższy szczebel poezji trzeba się wznieść

Co by nie pisać dłużej jak potłuczony...

Kangie

23.11.2023