Od ang. High Fidelity - wysoka wierność. Nazwa określająca odtwarzanie dźwięku o jakości bardzo zbliżonej do oryginału. Parametry, które muszą spełniać urządzenia oznaczone symbolem hi-fi, są określone w normie DIN 45500 z roku 1973 (stosowano także normę IEC 268). Dotyczy ona m.in. maksymalnego poziomu szumów i zniekształceń nieliniowych, a także pasma przenoszenia wyznaczonego na podstawie charakterystyki amplitudowej.

Pojęcie hi-fi zaczęło być popularne w latach 60, 70 i 80 XX w., kiedy w wyniku postępu technicznego wzrastała jakość produkcji. Urządzenia elektroakustyczne oznaczone symbolem „hi-fi” zaczęły się lepiej sprzedawać, mimo wyższej ceny.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hi-fi