.png.2fedbaeed142d9ffa7ad27f243687120.png){kind=logo}
Przed zakłóceniami przenoszonymi galwanicznie zabezpieczamy się łącząc obudowy urządzeń przewodem (pojedynczym lub wielopunktowo) o jak najwyższej przewodności, czasami nawet za pomocą taśm lub arkuszy blachy miedzianej. Stosuje się tu jak najkrótsze połączenia, dzięki czemu redukuje się również możliwość galwanicznego przenikania sygnałów między kanałami (tzw. przesłuch) oraz poprawia stosunek sygnału do szumów. Instalację uziemia się zawsze w jednym punkcie.
- Z zakłóceniami elektrostatycznymi można sobie radzić:
- zwiększając odległość między elementami systemu, a źródłem zakłóceń
- ograniczając powierzchnie narażone na zakłócenia poprzez odpowiednie ustawienie elementów systemu i/lub konfigurując połączenia
- ekranując całość lub niektóre elementy, głównie łączące, i uziemiając ekran w jednym punkcie.
Do ekranowania przewodów najczęściej stosuje się taśmę lub folię aluminiową (100% izolacji), a w drugiej kolejności plecionki miedziane - pojedyncze (50% izolacji) lub podwójne z miedzi cynkowanej lub srebrzonej (90 do 98% izolacji). Zamiast ekranu można też użyć (mniej efektywny) tzw. ?ściek? ? pojedynczy przewód jednostronnie uziemiony.
- Najwięcej problemów jest jednak z zakłóceniami magnetycznymi o częstotliwościach sieciowych (50Hz i harmonicznych). Zmniejsza się je poprzez:
- separację obwodów sygnałowych i elementów zasilania systemu (kabli sieciowych, listw zasilających, rozdzielaczy i transformatorów separujących)
- skręcenie przewodów (praktycznie tylko dla połączeń zbalansowanych). Zwiększa to odporność połączenia za zakłócenia oraz zmniejsza emisje własne kosztem wzrostu pojemności.
-
stosowanie kabli koncentrycznych.
Znacząco zmniejsza to emisje własne kosztem znacznego wzrostu pojemności (ograniczanej grubością izolacji) ? czasem wymaga stosowania układów kompensujących) - redukcję pola poprzez wytworzenie przeciwpola (ekranowanie aktywne).
- Podstawową wadą jest to, że zmniejszając zakłócenia w jednym miejscu jednocześnie wytwarza się je w innym
- skierowanie pola magnetycznego w taki sposób, aby elementy zabezpieczane znalazły się poza jego zasięgiem (ekranowanie pasywne z użyciem materiału o wysokiej przenikalności magnetycznej).
Rodzaj (lub rodzaje) ekranowania dobiera się w oparciu o ocenę warunków pracy systemu oraz środowiska elektromagnetycznego. W przypadku interferencji magnetycznych najlepsze rezultaty daje ekranowanie źródła zakłóceń, w pozostałych przypadkach odwrotnie.
Z uwagi na to, że żadna z wymienionych metod nie zabezpiecza jednakowo skutecznie przed wszystkimi rodzajami zakłóceń, często stosuje się kilka z nich jednocześnie.
