Technics SL-PG390

Opinia:

Niski, budżetowy model Technicsa, bez pilota i innych bajerów (i chyba od 490 tylko tym się różni), plastikowy przedni panel, w środku dosłownie kilka elementów (ale i tak więcej niż w hipermarketowym DVD za "dwiestówy"). Ciekawe że w tak tanim sprzęcie mamy gniazdo sieciowe. Teoretycznie te kilka przycisków na panelu wygląda schludniej niż mają niektóre, wyższe CDki, to też taki mały plusik ;) Przeskakiwanie ścieżek następuje za przyciśnięciem przycisku przewijania, a kiedy ten sam przycisk przytrzymamy dłużej następuje przewijanie utworu, wg mnie jest to proste i bardzo wygodne rozwiązanie. Z obsługą poradzi sobie każda nieporadna w audio osoba obojga płci ;) Mi troszku przeszkadzał aż za wyraźny, jasno-niebieski wyświetlacz, słuchając w nocy zasłaniałem go zawsze jakąś gazetką (audio oczywiście) ;) Nigdy mi w nim nic nie padło. Był okres w którym na niektórych płytach przerywał, wtedy wystarczyło tylko przeczyścić soczewkę i problem zniknął na zawsze.

 

Teraz o dźwięku.

Jak to w tych Technicsach bywa, tak jest i w tym, gra głównie średnicą i górą.

Najniższego basu prawie w ogóle nie ma, a kiedy już coś się pojawi to buczy, bardzo nieprzyjemna przypadłość. Wyższy, właściwie to nie bas tylko basik, ma kartonowy nalot, ale jest szybki i ma kopcia, takiego miniaturowego ;) Z tym basem to jest takie zjawisko. Jeśli na płycie np stopa perkusji wali w wyższym podzakresie słychać ją bardzo ładnie, punktowo, ale kiedy wchodzi w niższe rejestry cichnie, spłaszcza się i rozłazi.

Średnica jest rozjaśniona, wycofana na linię kolumn i trochę rozpłaszczona. Objawia się to kiepską przestrzennością i dźwiękiem przyklejonym do głośników. Wokale choć suche wychodzą nawet poprawnie, ale już większe spiętrzenia instrumentów powodują nieład na scenie, choć tragedii nie ma bo dźwięk jest szybki i wyrabia się. Jeśli jednak na scenie gra ledwie kilka instrumentów są one ładnie rozseparowane i błyszczą szczegółami. Bardzo fajnie to wychodzi np w muzyce hard rockowej gdzie gra zazwyczaj jedna, dwie gitary, bas i perkusja. Słychać doskonale szybkie strunowe palcówki, solówki na gitarach potrafią porwać, ale to rzecz jasna przede wszystkim zasługa...

... góry. Wysokie są dość szczegółowe, praktycznie w tym CDku im wyżej tym słychać więcej, również lepiej, po prostu góra w porównaniu z resztą pasma jest najlepsza. Nie drażniła nawet gdy CD grał z jasnym poniekąd wzmakiem Creeka 4330 i Tonsilami Space86. Warto podkreślić, że jeśli gdziekolwiek ten CD zagra przestrzennie to właśnie tu. Niestety czasem mocno przeszkadza suchy nalot, syczenie sybilantów, ujednolicona barwa.

Dynamika ze względu na szczupłość basu jest średnia, choć tragedii nie ma. Dźwięk jest chudy, bez masy i mięcha, w analitycznym zestawie zmasakruje gorsze nagrania. O barwach też raczej nie ma co mówić, jasno, sucho i tyla.

 

Chciałem napisać, że na dzień dzisiejszy nie polecę tego CDka raczej nikomu, ale sprawa nie jest taka prosta. Ceny na Allegro są śmieszne, niby można dołożyć te 50zł i trafić coś lepszego, ale czy oby na pewno ? Jeśli potrzebujemy coś taniego by uratować swój zamulony system to może właśnie Technics jest najlepszym rozwiązaniem. Do systemu opartego na polskich, tych niezbyt wyrafinowanych konstrukcjach lat 80tych nic lepszego nie trzeba. Weźcie też pod uwagę że jest masa innych CDków, renomowanych mogło by się wydawać firm, które grają po prostu gorzej od SL-PG390.

 

Tak jak zapewne dla wielu młodych ludzi, Technics to była moja pierwsza przygoda z audio. Wtedy dla mnie już samo posiadanie odtwarzacza płyt CD w domu to był symbol wysokiej jakości i luksusu. Sonicznie przebił wtedy gramofon Unitry Bernard GS 434 przede wszystkim czystością dźwięku i wysokimi tonami ale podkreślam, że grało to z Tonsilami Space86, Toscą 303, a ja byłem totalnie nieosłuchany w niczym innym ;)

Napisałem wiele krytycznych uwag na temat tego CDka jednak muszę zaznaczyć że kilka razy mnie on pozytywnie zaskoczył. Z Tonsilami, Toscą, ze starym Zodiakiem, potem gdy kupiłem pierwszy, poważny, audiofilski wzmacniacz Creeka 4330, wtedy nigdy nie czułem potrzeby zmiany odtwarzacza. W końcu, gdy doszedłem do tego co mam teraz, a więc kolumn Dynaudio i dzielonych Roteli, pomyślałem że zastąpię czymś Technicsa. Sony CDP-991 raczej nie mógł być gorszy od niego, a jednak w moim nowym systemie zagrał gorzej. Zarówno połączony bezpośrednio wyjściem regulowanym z końcówkami, jak i potem przez przedwzmacniacz, mulił, dudnił, a ja takiego dźwięku nie cierpię :/

Nigdy nie pozbędę się tego CDka, będzie sobie stał z nawet pięciokrotnie droższymi klockami audio u mnie na stoliczku, czy może kiedyś pójdzie do systemu ojca na Unitrze i Tonsilach lub do kuchni matki :) Po prostu dla mnie to kawał pięknej historii. Zresztą zawsze będę miał pewność że jeśli mój nowy, wymuskany, hi-endowy (jeśli takiego się dorobię) CDk padnie któregoś dnia, zawsze będę mógł liczyć na Technicsa i posłuchać na nim po prostu muzyki :) Brzmi kuriozalnie ale taka jest prawda dla kogoś kto nade wszystko ceni muzykę nie sprzęt ;)