Skocz do zawartości

Projekt Nostromo Valentine

Typ sprzętu: Inne

Producent: Projekt Nostromo

Model: Valentine


Umiarkowany

(2.67/5)


(2.67/5 na podstawie 3 opinii)

sprzet
pmwas

Data dodania: 07 grudzień 2014

pmwas

Data dodania: 07 grudzień 2014

Jakość/cena
Ocena ogólna
Jakość/cena
Ocena ogólna

Jak długo posiadasz oceniany sprzęt?: krócej niż 1 miesiąc

Podaj zestaw w jakim używany jest oceniany sprzęt: Sony CDP 101, Beyerdynamic DT-880

Opinia:

Szybko wracam do mojej recenzji Valentine'a, bo znów ustawiłem na biurku wielką stertę albumów, w większosci tych samych, których użyłem do opisanego ponizej testu i... czasem w ogóle zaczynam wątpić w jakikolwiek sens wypowiadania swojej opinii na temat brzmienia czegokolwiek. Uszom nie wierzę.

 

Czasem słuchając jakiegoś urządzenia zastanawiam się, kto to dopuścił do produkcji, i czy ktos tego słuchał. Ale, za wyjatkiem może najtańszej chińszczyzny, sprzęt jest raczej odsłuchiwany przed wdrożeniem do produkcji...

Czasem jednak patrząc na dwójeczki i trójeczki w ocenach fachowców nie da się uwierzyć, ze sprzęt jest marny, i odwrotnie, patrząc na szóstki, ze jest tak dobry. nie tak dawno słuchałem podobno genialnych MA Bronze 1 (zamierzchła przeszłość hi-fi ;) ) i wcale nie byłem zachwycony, a raczej przeciwnie.

Podejrzewam jednak, ze winny tu był tani wzmacniacz, moze pomieszczenie?

 

Dzisiaj rano w akcie ostatecznej desperacji do valentine'a podpiąłem zabytkowy odtwarzacz Sony CDP-101, który zresztą pod względem brzmieniowym, ze swoim przesadnie mocnym basem, chudzieńką średnicą i suchawą górą, wcale mi się nie podoba. Efekty są tak dobre, że aż trudno w to uwierzyć. Myślałem, że może Valentine się "wygrzał", ale przełączenie na pozostałe testowe odtwarzacze rozwiało moje wątpliwości. Po prostu wady CDP-101 i Valentine'a tak do siebie pasują, że uzyskane z Beyerdynamicami DT-880 brzmienie jest z reguły ponadprzeciętne.

 

Owszem, z winy odtwarzacza bas jest nieco za mocny, przy czym relatywnie brakuje mu najniższych rejestrów, słychać też lekkie zmatowienie górnej średnicy, ale - o dziwo nie takie, albo nie tak wyraźne jak wcześniej. Może dlatego, ze dół srednicy jest nieco lżejszy i mniej kontrastuje, a może dlatego, ze pojawiająca się (w końcu!!!) góra dodaje brzmieniu blasku. Faktem jest, ze nie ma efektu stłumionego, stłamszonego, matowego dźwięku bez "przestrzeni". Jest ślicznie, szczegółowo, może nie idealnie, ale.. w tym zestawie nie może być idealnie. Niezależnie od gatunku muzyki brzmienie nie męczy, nawet przy sporych głośnościach. I w końcu wróciły detale, również te najdrobniejsze.

 

Żeby nie rąbało tak basem i żeby wokale były aż tak dobre jak w połączeniu z CD-84... Ale nie można mieć wszystkiego. Niemniej - jestem w kropce. Wygląd ana to, ze Valentine może i ma potencjał. Tylko dlaczego gra bezapelacyjnie najlepiej z najgorszym odtwarzaczem, jaki mam???

Przypuszczam, ze tak jak z reguły valentine odbiera nagraniu sporo "życia" i blasku, tak w przypadku CDP-101 odbiera tylko ich nadmiar, zostawiając to, co trzeba.

 

Przepraszam - nie wiem do końca, co o tym myśleć. Poddaje się...


pmwas

Data dodania: 04 grudzień 2014

pmwas

Data dodania: 04 grudzień 2014

Jakość/cena
Ocena ogólna
Jakość/cena
Ocena ogólna
  • Hmmm... może cena, choć to dyskusyjne
  • Brzmienie (!)

Jak długo posiadasz oceniany sprzęt?: krócej niż 1 miesiąc

Dlaczego wybrałeś/aś ten sprzęt?: Bo niby taki dobry...

Opinia:

Valentine to niewielki wzmacniacz słuchawkowy Projektu Nostromo. Podstawową zaletą wzmacniacza miała być, i pewnie jest, niska cena, bo znaleźć wzmacniacz słuchawkowy za 350zl nie jest wcale łatwo. Na plus także małe rozmiary i elegancki design.

Nasuwa się oczywiście pytanie, czy skoro ktoś chce osobny wzmacniacz słuchawkowy i nie starczy mu gniazdko w posiadanym urządzeniu zintegrowanym, czy to wzmacniaczu czy mikrowieży, warto kupować tanio, czy lepiej dołożyć do lepszego.

Cóż, kuszony nielicznymi, ale bardzo pochlebnymi opiniami, zakupiłem Valentine. W końcu za 350zł można stworzyć (chyba?) dobry wzmacniacz słuchawkowy, skoro cały duży wzmacniacz zintegrowany może kosztować 900 i grac poprawnie.

Wrażenie po wyjęciu z pudełka jest nader pozytywne. Jakość materiałów i wykończeń stoi na wysokim poziomie, wzmacniacz prezentuje się bardzo dobrze.

 

Jako ze miał to być kluczowy element mojego "nocnego" systemu, mający podnieść radość z posiadania Beyerdynamic'ów DT880, trafił od razu na głęboką wodę, podłączony do zabytkowego, ale całkiem przyzwoitego Marantza CD-84 i z w/w Beyerdynamicami właśnie. Na pierwszy rzut nowa płyta Bryan'a Ferry'ego 'Avonmore' i... klapa. Katastrofa. Masakra! A potem było już tylko gorzej, niestety.

Dlaczego??? Powiem tak - gdyby salon audio do odsłuchów podpinał demonstracyjne DT880 do tego, nie sprzedałby ani jednej pary. Niestety podstawowym zadaniem wzmacniacza słuchawkowego ma być podniesienie jakości brzmienia słuchawek w porównaniu z wyjściem słuchawkowym integry czy odtwarzacza CD, a tymczasem KAŻDE JEDNO urządzenie hi-fi u mnie w domu (i nie tylko), wliczając w to marnego CD 751 Philipsa, WS 503 Unitry, amplituner FA 984 Philipsa, integrę Sony TA-FE710R, integrę Onkyo A-9030 i (rzadko nadajace się do użycia z uwagi na wysoki poziom głośności) wyjście testowanego Marantza 84, gra o jedną-dwie klasy lepiej niż Valentine.

Niestety nie zależy to od tego jakie słuchawki, ani jakie źródło podłączymy do Valentine'a, a testowałem go także na AKG K66 i starych, radzieckich ortodynamikach TDS-1.

 

Po kolei...

Zgadzam się z przedmówcami - wzmacniacz cechuje się przyzwoitym basem, dobzre kontrolowanym, odpowiednio dozowanym i szczegółowym, bez zbędnego dudnienia. Ma takze całkiem neutralną i muzykalną dolną średnicę. Ma też złagodzoną, stłumioną górę, pozbawioną sporej części detali. Nie wiem, jak można sprawić, że DT-880, słynące z jasnego, szczegółowego przekazu, gubią więcej szczegółów niż budżetowe kolumny jak KEF iQ3 czy (!!!) Tonsil Maestro 130S, ale niestety tak momentami jest. Niemniej, byłoby to jeszcze do wytrzymania, gdyby nie fatalna (podkreślam, nie taka sobie, ale FATALNA) górna średnica. Jazgotliwa, piskliwa, nienaturalna, bez "oddechu", bez blasku. Jakiego gatunku muzyki bym nie słuchał, brzmienie DT-880 jest "stłamszone", płaskie i matowe, z piskliwą i bardzo męczącą górną średnicą, a co gorsza dotyczy to też nagrań audiofilskich. Flet w górnych rejestrach brzmi jakby był z plastiku, dramatycznie cierpią też skrzypce, ale w zasadzie każdy instrument, jeśli tylko wchodzi w te rejestry, brzmi marnie.

Nie pisze tego z zawiści czy złośliwości - bardzo zawsze cieszy mnie, gdy w Polsce robimy coś na wysokim, "światowym" poziomie, do tego za mniejsze pieniądze, ale tu, niestety, tak nie jest. Jest matowo, nijako, dźwięk jest męczący, płaski, jakby brakowało mu "przestrzeni", a scena dźwiekowa jest płytka i wąska. Do tego stopnia, że moje ulubione, pięknie zrealizowane, genialnie brzmiące na zestwie CD-84/TA-FE710R/DT-880 płyty, którymi można rozkoszować się godzinami, z Valentine w ogóle nie dają takiej przyjemności słuchania. po prostu - nie da się...

Natomiast niektóre, gorzej nagrane płyty popowe, jak choćby Beautiful World Paula Carracka brzmią tak brzydko i matowo (w jasnych DT880!!!), że po prostu nie da się ich słuchać. A wystarczy przełączyć słuchawki do wyjścia Sony TA FE710R czy Onkyo A9030, żeby słuchawki ożyły, zagrały pięknie, szczegółowo, neutralnie i - przede wszystkim - przyjemnie dla ucha...

Tak samo przełączenie prosto z Valentine do CD-84, na którym stoi (tylko w przypadku płyt z muzyką poważną, bo inne CD-84 odtwarza o wiele za głośno i dla ucha i dla słuchawek...) pokazuje dobitnie - Valentine gra po prostu brzydko i męczy.

 

Krótko? Ogromy zawód. Można mówić, że jest tani, więc nie wypada mu wytykać wad, ale od wzmacniacza za 350zł oczekuje się, że będzie lepszy niż wyjście wzmacniacza zintegrowanego, czy tani wzmacniaczyk wbudowany w CD-751. A nie jest. Wyjście słuchawkowe CD-751 oferuje dźwięk ogólnie odchudzony, jaśniejszy, ze słabszym basem, ale o wiele lepszą, bardziej neutralną średnicą i o wiele bardziej szczegółowy. A co najważniejsze - nie męczy uszu! I co z tego, ze czasem syknie za mocno? Najdziwniejsze jest właśnie to, że Valentine gubi detale, a i tak syczy.

A zatem trzeba wytykać mu wady, bo niestety wniosek jest prosty - albo kup sobie wzmacniacz słuchawkowy za 1000zł, albo podłącz słuchawki do mikrowieży czy wzmacniacza zintegrowanego i ciesz się i tak przyzwoitym dźwiękiem.

 

Oczywiście można mówić, ze nie trafiłem z odtwarzaczem, z słuchawkami... ale sovieckie ortodynamiki czy (przyznaję, mocno średnie) AKG K66 też z każdym dostępnym urządzeniem hi-fi zagrały lepiej niż z Valentine. I to niezależnie czy z CD-84, czy z Philipsem CD-751, czy z DVD Pioneera. Zawsze jest ta sama, fatalna górna średnica i pozbawiona detali, matowa góra.

 

Na koniec największe kuriozum tej recenzji - po podłączeniu do telefonu Nokii, DT-880 też zagrały o wiele znośniej niż z Valentine. Po prostu ładniej. Moim zdaniem - zdecydowanie szkoda pieniędzy, niestety :(


byca

Data dodania: 03 czerwiec 2014

byca

Data dodania: 03 czerwiec 2014

Jakość/cena
Ocena ogólna
Jakość/cena
Ocena ogólna
  • - neutralność
    - jak na takie gabaryty gra potężnie
    - bdb bas
    - wokale bez ewidentnych podbarwień

  • - zwolennicy brzmienia konturowego, mogą poczuc sie zawiedzeni

Jak długo posiadasz oceniany sprzęt?: krócej niż 1 miesiąc

Gdzie kupiłeś/aś oceniany sprzęt?: u producenta

Opinia:

Wzmacniacz słuchawkowy Projekt Nostromo Valentine to maleństwo. W swojej przygodzie audiofilskiej , która trwa nieprzerwanie dobrych nascie latek nie spotkałem jeszcze takiego mikrusa, lub urządzenia audio, poza jednym wyjatkiem - Dac Pro-Ject USB Box , który chyba jest jeszcze mniejszy gabarytowo. Początkowo pomyślałem, ze to chyba żart producenta, jak takie maleństwo moze grać? Wzmacniacz słuchawkowy wielkości paczki papierosów, załaczyłem Valentine i poddałem go przeszło tygodniowej rozgrzewce, miedzy czasie z doskoku podsłuchiwałem, czy brzmienie ulega jakiejkolwiek poprawie, lub też przeobrażeniom. Tak jest w rzeczywistości Valentynka potrzebuje kilku dni rozgrzewki po których zaczyna grać, jak grać? Otóż brzmienie tego słuchawkowca ma pewną manierę , która spodoba się z pewnościa nie jednemu posiadaczowi - jest neutralnie, barwy zachowują pewien dystans ani rozjasnione, czy też nazbyt przygaszone . Brak jest w dzwieku ewidetnych podbarwień, cykadeł lub odwrotnie perlistosci , także przez niektórych uwielbianego konturu, który kojarzy sie z dzwiekiem studyjnym. Ten wzmacniaczyk jest niesamowicie dobry pomyślałem, przedstawia muzyke taka jaka jest na koncertach Live, inne wzmacniacze sł nawet te do 1000 pln próbują udowodnić podczas przypadkowego odsłuchu,że grają dobrze, przejrzyście, lub co gorsze zaimitowac lampe , zazwyczaj w takim przypadku balans tonalny jest ulokowany, zaakcentowany w pewnej części pasma aby wywołac u słuchacza wrażenie, po pewnym czasie cos zaczyna przeszkadzać .Z tym mikrusem jest coś odwrotnego czym dłużej go słuchałem ,tym bardziej mi się podobał, pomimo ,że wole jak w dzwięku jest wiecej''brudu'' Jedną z jego niezaprzeczalnych zalet jest to,że prawie wszystkie płyty, te nagrane ostro brzmią na nim dobrze, wzmacniacz gra równym pasmem , jeszcze nie spotkałem urządzenia w tak niskiej cenie, o tak poprawnej równowadze tonalnej jak Valentine, stereofonia jest charakterystyczna , nie ciągnie na boki, jednak zachowana jest wieloplanowośc na dobrych słuchawkach dzwiek jest minimalnie złagodzony w całym pasmie, jednak góry jest wystarczająco, bas zas poteżny, jego średni podzakres jast bardzo dobry . Bolączką tanich wzm nie tylko słuchawkowych jest własnie sredni bas, jeśli dojdzie do tego, ze konstruktor przedobrzy, to brzmienie staje się kołyszące, kopiące, mechaniczne, nie tak płynne, o tym z pewnością wiedzą starzy wyżeracze, Valentine w tym zakresie czuje się jak rybka w wodzie gra z wielkim uderzeniem, dość szybko, o dynamice można mówic już w dwóch skalach. Wokale oraz pierwszy plan są przybliżone, lecz nie eksopnowane i meczące, po załączeniu płyty Diany Krall - Live in Paris, nie mogłem się nadziwic jak wzmacniacz poprawnie przekazuje ogólną atmosfere nagrania, przy nim wsłuchujemy sie w muzykę , bez analizowania poszczególnych instrumentów, jedni moga to uznac za wadę, szczególnie zwolennicy brzmienia konturowego studyjnego, drudzy zaś zasiądą na wielogodzinne odsłuchy.Do opisu Valentine wykorzystałem kilka rodzai słuchawek przy czym, jedno zestawienie pokazało jak można uzyskac brzmienie bardzo ok. To własnie na Koss UR 40 Valentine pokazał, zę nie pieniażki. lecz odpowiedni dobór elementów jest w głownej mierze wyznacznikiem jakości brzmienia. Ogólnie wzmacniacz bardzo mi si spodobał, oczywiście w kategoriach absolutnych można by było wskazac to i owo, jednak w tak niskiej cenie nie przejdzie mi przez myśl aby wytknąc mu jakieś niedociagniecia





Opinie użytkowników

Rekomendowane komentarze

Brak komentarzy do wyświetlenia


×
×
  • Dodaj nową pozycję...

                  wykrzyknik.png

Wykryto oprogramowanie blokujące typu AdBlock!
 

Nasza strona utrzymuje się dzięki wyświetlanym reklamom.
Reklamy są związane tematycznie ze stroną i nie są uciążliwe. 

Nie przeszkadzają podczas czytania oraz nie wymagają dodatkowych akcji aby je zamykać.

 

Prosimy wyłącz rozszerzenie AdBlock lub oprogramowanie blokujące, podczas przeglądania strony.

Zarejestrowani użytkownicy + mogą wyłączyć ten komunikat.