Technics SU-V40

Niewielki ładniutki wzmacniacz vintage z 1986 roku, wyprodukowany w Japonii. Jako nowy kupiony za żelazną kurtyną w San Marino czyli wersja EI, nie tańsza, uproszczona wersja do polskich sieci Pewexu (EP). W pełni sprawny bez napraw i usterek w kapsule czasu przetrwał przez ponad ćwierć wieku do dziś w salonie u pierwszego właściciela. W przeciwieństwie do nowszych konstrukcji coraz bardziej upraszczanych, pozbawianych wszystkiego co się da, jest wypełniony elektroniką a nie powietrzem. Trafo posiada podwójne uzwojenie oddzielne dla wysokich i niskich impedancji głośników przełączane na tylnym panelu!

Po wpięciu do zlampizowanego CD60 Marantza Skorpion i wielkich topowych głośników Castle Howard S1 wzmacniacz zadziwił mnie żywymi, naturalnymi i obecnymi wokalami, bardzo ładnym fortepianem. Z basem mocno szarżował, choć jego najniższe rejestry już trochę wyrywały się z pod kontroli (budowa labiryntowa quarter wawe) . W każdym razie bas był obfity, stanowił zdecydowane dopełnienie reszty pasma! Ale ten fortepian, nie wiem jak im to wyszło w niedrogim wzmacniaczu, jest bardzo ładny! Żywy, naturalny, chwilami lekko omszały za chwile dźwięcznie gładki… znakomity.

Podobne spostrzeżenia miałem po wpięciu CD60 Marantza plus głośniki Jamo Concert 8. Zaskoczył mnie ponownie zejściem w dół, było to o tyle dziwne, ze te wysokiej klasy 4 omowe monitory są znane z trudności z wysterowaniem, co skutkuje ostrym pozbawionym basu dźwiękiem. SU-V40 napędził je na tyle skutecznie, że bas był i schodził nisko, potrafił nisko mruknąć i tąpnąć, zaprezentował miłą dla ucha średnicę z naturalną górą. Nietypowe było również dobre wypełnienie na basie przy cichym odsłuchu, podobne do tego w Luxmanie L530 choć oczywiście to nie ten poziom wyrafinowania co Lux.

Co ciekawe wysterował poprawnie (oczywiście nie w sposób wyrafinowany) słuchawki AKG K701 nie pozbawiając ich jak większość nawet drogich wzmacniaczy basu. Również przy cichutkim słuchaniu nie miałem odczucia zaburzenia równowagi tonalnej w słuchawkach. Zdecydowanie bardziej odpowiada mi brzmieniowo niż topowy o rok młodszy SU-V85A, gdzie basu brak, fortepian męczy a trąbka doprowadzała do krwotoku z uszu.

W kategoriach absolutnych można by było oczywiście do wszystkiego się czepić, że bas nie tak wielobarwny, mikro dynamika i wyartykułowanie detali nie najwyższych lotów, powietrza mogłoby być więcej, dopełnienie lepsze, ale te wszystkie uwagi miałby sens w porównaniu do drogich wzmacniaczy typu Luxman L530. Jednak w konfrontacji z używanymi wzmacniaczami za kilkaset złotych malutki Technics nie ma się czego wstydzić, ma naprawdę wiele do zaoferowania. Nie przedstawia typowego dla większości Technicsów zmulonego, rozdartego na średnicy dźwięku, wspólną ma z nimi tylko fatalną regulację basu nadającą się może do muzyki rozrywkowej. Jednak jako jeden z niewielu Technicsów regulacji nie wymaga i najlepiej słucha się go w pozycji CD direct. Jest dobrą alternatywą dla moim zdaniem niezbyt atrakcyjnych wizualnie a ciekawych brzmieniowo starych NADów i w przeciwieństwie do nich podoba mi się wizualnie. Posiada też przyzwoite potencjometry, które w NADach są denerwująco niestabilne przy cichych odsłuchach.

Zaskakująco dobry, solidny wzmacniacz stereo z nie Technicso podobną ładą średnicą, dużym basem, budujący przestrzeń z planami.