O muzyce:
Krzysztof Herdzin Trio "Almost After" 1. Happy Ness ( Loch ) 6:16 2. Too Late For 8:35 3. For Antonio 7:49 4. Pieciak 7:25 5. Adela 6:24 6. Faith 5:57 7. Almost After 7:29 8. Akordowa Firdymulka 1:26 Czas: 51:57 Krzysztof Herdzin - fortepian, kompozycje Adam Cegielski - kontrabas Cezary Konrad - perkusja Nagrana: 8.4.1999 w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej w Warszawie Realizacja nagrania: Anna Rutkowska, Kuba Pietrzak Mastering: Tadeusz Mieczkowski Producenci: Krzysztof Herdzin, Leszek Kopeć, Robert Supeł Płyta dołączona do miesięcznika "Jazz Forum" - Grudzień 1999. Jazz Forum Rec. 020 Czytając temat 2601 (Krzysztof Herdzin-Almost After), byłem nastawiony dość sceptycznie. Mimo to postanowiłem pożyczyć płytę od kolegi. No i warto było. Pierwsze wrażenie - myślalem, że muzycy grają kompozycje któregos z wielkich swiata jazzu, a okazało się , że wszystkie utwory są autorstwa pianisty - Krzysztofa Herdzina. Bardzo ekspresyjny, pełny dźwiek. Muzyka pełna świeżości, sprawiająca przyjemność muzykom. Słyszy się, że chcą grać. Mimo, że płytę firmuje swoim nazwiskiem Krzysztof Herdzin nie zauwaza się dominacji fortepianu nad pozostałymi instrumentami, pianista jest ładnie "wtopiony" w resztę zespołu. Muzycy grają zespołowo, chociaz każdy ma też okazję się pokazać. Podobają mi się wszystkie utwory - od nastrojowych, przez utwór 2 z długo narastającą kulminacją, po utwór 4 (najbardziej dynamiczny). Utwory na płycie mają ładnie rozłożone akcenty - wyrafinowane połączenie żywiołowości z "balladowym" nastrojem. Do wspaniałej muzyki doszła jeszcze wspaniała realizacja nagrania. Z dwóch sposobów odtwarzania muzyki w domu - muzycy grają u mnie lub jestem na koncercie (lub w studiu), wolę ten drugi sposób. Słuchając tej płyty mam wrażenie, że jestem na koncercie. Po tej płycie słuchałem też The Fred Hersch Trio "Plays Coleman, Coltrane, Davis...." (Chesky JD 116; 128x oversampling; też pożyczona od kolegi) Płyta jest dobrze nagrana, ale pod względem jakości nagrania i co najważniejsze - muzycznie nie jest to ta klasa co płyta "Almost After". Również odsłuchiwałem płytę Sary K. "Hobo" (Chesky JD 155; a to już moja), nagraną w High Resolution Technology. Jest dobrze nagrana, ale nie tak jak "Almost After"! Wszyscy muzycy to profesjonaliści, klasy światowej, gdyby zaczynali np. w USA, to już dawno byliby znani fanom jazzu na świecie. Myśle, że jeszcze nie raz Krzysztof Herdzin zaskoczy słuchaczy i da nam dużo dobrej muzyki. Gdy Krzysztof Herdzin wystąpi w Poznaniu na pewno pójdę na koncert. Wśród płyt, które mam, jest trochę "nietrafionych", mam też płyty, które mi się podobają, są i takie, których mógłbym słuchać codziennie, do takich płyt zaliczam "Almost After" - Krzysztofa Herdzina. Jakość nagrania (no i również muzyka) z tej płyty "wychodzi" całkiem przyzwoicie nawet na budżetowym sprzęcie (nie potrzeba zestawu jaki ma Fabio - prezentowany w "Stereophile" z lipca 1996 roku) Kolega ocenia muzykę i realizaję nagrania jako genialne (osobiście boję się używać tego słowa, może dlatego, że zbyt często go nadużywałem). Ale muzyka z tej płyty jest wspaniała i dostarcza mńóstwo przyjemności. To jest TO. Tytuły utworów 1 i 8 świadczą, że kompozytor, Krzysztof Herdzin, oprócz talentu, posiada również poczucie humoru. Bardzo pogodna i optymistyczna płyta. Polecam gorąco. System: NAD C541, ,Mission Cyrus Two/PSX, Tannoy Mercury M2, kable Monster Cable M1500 & M1, kabel sieciowy Oehlbach XXL25, pokój 21m2 System 2 (kolegi): Teac VRDS-10, wzmacniacz DIY, hybryda, 18 watt klasa A, kolumny dipole DIY, na głośnikach Focala, kable głosnikowe XLO 6 plus (?), połączenie direct (bez interkonektów) oraz odsłuch z vDH The First, kabel sieciowy Oehlbach XXL25, listwa Sun Audio, pokój 17m2

O dźwięku:
Wspaniały