O muzyce:
Plyta niezle nagrana ale i nie za bardzo godna polecenia. Po dosc dretwym poczatku kulminacja w okolicach utworkow 'Destiny' i 'Disolation Row'. Mimo to muzycy swietni zreszta nie potrafia wpasc w trans a raczej pokazuja rzemioslo. Dylan glosowo dobry ale dziwaczne aranzacje (Knokin' on Heavens Door!) odstreczaja przypadkowych sluchaczy. Dylan lubi na koncertach przebierac znane kawalki w nowe szaty. Idea nie sprawdza sie. Publicznosc srednio ozywiona a muzyka sterylna i slabo zespolona. Na plus trzeba zaliczyc kilka fragmencikow na gitarze wykonanych przez samego mistrza i majacych znamiona solowek ;-)

O dźwięku:
Dzwiek dobry i ladnie nagrana drugie plany, w tym organy i slide. Niestety, nieco brakuje dynamiki co zreszta nie jest wina tylko nagrania ale i muzykow, ktorzy wyraznie wzbraniali sie przed rozkreceniem kurkow.