O muzyce:
Trzecia odsłona King Crimson (po dwóch wcześniejszych przerwach w działalności na scenie muzycznej) w postaci “THRAK” to ciekawa pozycja, która dla mnie ma charakter szczególny i wyjątkowy. Muzyka różnorodna z mocnymi niemalże „metalowymi” gitarami jest nowoczesna, ale cały czas zachowuje pewien sentymentalny duch dawnych dokonań grupy, a właściwie jej lidera w postaci Frippa. Szczególnie polecam jej dla tych, którzy poszukują czegoś innego niż tradycyjny rock i metal. Dla tych, którzy jeszcze nie mieli styczności z taka muzyka, jaka wykonuje King Crimson. Nie staram się porównywać tej płyty z wybitnymi wydawnictwami tejże grupy z lat ’70, bo jestem świadomy zmian, jakie dokonują się w człowieku i jego twórczości. Nie spodziewam się też już niczego na miarę „jedynki”. W piętnastu kompozycjach o łącznej czasie trwania 56 minut znajdziemy kilka „perełek”; tj. zadziorny „Dinosaur”, świetny nostalgiczny „Walking on Air”, gdzie szczególnie podobają mi się spokojne partie basu, “Inner Garden”, czy jeszcze jedna ballada „One Time”. Instrumentalne utwory to charakterystyczne wariacje crimsonowskie, do których przyzwyczaili nas już nie jeden raz Fripp, choćby, na “Discipline\" czy \"Beat\". „THRAK” to udany powrót King Crimson na scenę, który chociaż zostawia pewien niedosyt zważywszy na piękną przeszłość zespołu nie ustępuje pod żadnym względem wysokim poziomem technicznym i artystycznym.

O dźwięku:
Odpowiada mi takie brzmienie. Każdy instrument jest na swoim miejscu, bez zbytniej dominacji jednego nad drugim. Referencyjne mocne rockowe brzmienie na najwyższym poziomie.