AKG kupiłem w cieno, bo nie było możliwości odsłuchu. Dobra opinia marki i brak ewidentnych wpadek (przynajmniej wg prasy, którą posiadam), no i oczywiście przyzwoita cena, zadecydowały o zakupie tego właśnie modelu. I jak wypadło?

AKG K66 to otwarte słuchawki wokółuszne. Wykonane w większości z plastiku, niestety dość marnej jakości. Podczas słuchania lepiej się nie ruszać, bo mogą wystąpić dodatkowe atrakcjie w postaci trzeszczenia, skrzypienia itp. Muszle wykonano z wyrobu skóropodobnego. Takiego, jak w 2 czy 3x tańszych słuchawkach Philipsa. Całości dopełnia napis Made in P.R.C. - jakość wykonania słuchawek po prostu jest bardzo przeciętna. Z zalet: są lekkie i dobrze siedzą na głowie, choć nie są na tyle wygodne, by dało się o nich zapomnieć.

Jakośc brzmienia słuchawek plasuje się natomiast w wyższej klasie niż jakośc wykonania. Jedynymi słuchawkami w tej klasie, jakie dane mi było słyszeć dłużej były Tonsile Sd426 i jest to bardzo podobne klasa brzmienia. Słuchawki graja stosunkowo łagodnym dźwiękiem. Podstawową zaletą jest brak natarczywości pozwalający słuchać K66 na w miarę dużym poziomie głosności bez uczucia dyskomfortu. Od tego miejsca rozdzielę opis na dwie części, najpierw pierwszy zestaw, czyli AKG K66 z Philipsem CD753.

Wysokie tony brzmią generalnie czysto i dźwięcznie, jednak czasami zdarzy się nieprzyjemne, zbyt głośne syknięcie. O dziwo, inaczej niz w tanich kolumnach, nie jest ono agresywne i "przewiercające", raczej matowe, ale za głośne i ewidentnie nieczyste. Średnica jest dobra - brzmienie instrumentów i wokali jak najbardziej prawidłowe, z odpowiednią przejrzystością. Czasami jesnak zdarzały się dźwięki ewidentnie źle zagrane i to nie przez muzyków, ale przez testowany system. Najwięcej zastrzezeń mam do basu. W zasadzie wszystko byłoby OK, słuchawki "schodzą" nisko i potrafią grzmotnąć, kiedy trzeba, ale maja też tendencję do eksponowania górnego podzakresu, co w niektórych nagraniach powoduje nieprzyjemny efekt wysokiego dudnienia demolujacego niestety brzmienie średnicy, której wyższe partie tracą jakby blask. Trzeba zauważyć, ze efekt ten jest znacznie lepiej słyszalny w przypadku CD753 niż wzmacniacza Sony, co sugeruje duzą wrazliwość słuchawek na zastosowany wzmacniacz.

Bo (teraz drugi z wymienionych pod recenzją zestawów) z Sony słuchawki zagrały znacznie lepiej. Nie było już nieprzyjemnego dudnienia wyższego basu, choć czasami brakowało energii w najniższym zakresie. Bas jest momentami trochę za lekki, ale nie mozna powiedzieć, że ewidentnie go brakuje. Średnica jak poprzednio, czysta i przyjemna, tym razem bez "pomyłek". Barwa nie rzuca wprawdzie na kolana - moim zdaniem lekko ocieplone Tonsile były bardziej "muzykalne". Tu po prostu zcasem brakuje może trochę słodyczy - przekaz wydaje się być za suchy. Wysokie tony tym razem bez zastrzeżeń. Nawet mocniejsze uderzenia w talerze nie wymuszały zmiany głosności, bo po prostu nie były wyeksponowane. Za to były czyste i wiarygodnie oddane.

Przestrzenność - słaba. Lokalizacja w sumie OK, tak, jak chciał realizator, ale wysokie tony czasami mają tendencję do zostawania w przetwornikach (znowu zwłaszcza z CD753), a poza tym nie da się ani na chwilę zapomnieć, ze to słuchawki. K66 nie "znikną z głowy" - po prostu nie umieją. Ale też po coś robi się jeszcze droższy (i to znacznie) sprzęt.

Ogólnie K66 dają spora przyjemność z słuchania muzyki, głównie przez to, ze nie mają ewidentnych, wyjątkowo wkurzających wad. Hi-end to przecież nie jest, anie nie ma być, ale na pewno przyzwoite hi-fi.