Magnepan

Tak , masz rację . Nie zwróciłem uwagi .

Uwaga , nielada gratka dlA FANÓW Tria Marcina Wasilewskiego do których i ja się zaliczam. 26 czerwca 2020 ukaże się w Europie CD Arctic Riff - Tria Wasilewskiego z Joe Lovanem !!!! na ECM'ie

He , he , Chicago , berecik czy korona uwiera bo chrzanisz bez sensu jak zwykle zresztą.Zmieniłeś branżę czy dalej gastronomia z pierogami w roli głównej ??? Masz personel czy dalej zasuwasz przy garach ? Ale wiem jak to jest na płyty trzeba zarobić i żadna praca nie hańbi.🤑🤠😷

Długo wahałem się czy powinienem pisać w wątku Chicago - Fascynacje Jazzowe , bo wielokrotnie prowadziłem zabawne utarczki i wojenki muzyczne z Chicago , który dalej ciągnie watki jazzowe. w audiostereo. Myślę ze długa przerwa i moja nieobecność na forum sprawiła wielu kolegom tęsknotę za moją osobą i ciekawymi propozycjami muzycznymi których było bez liku w różnych gatunkach muzycznych : jazz , NU JAZZ , minimal z pogranicza klasyki i chilloutu. Dzisiaj chciałbym zwrócić uwagę autora wątku i innych znawców jazzu na postać HERBIE MANNA. Moją uwagę przykuła postać tego muzyka już wiele lat temu bo na przełomie lat 80/90 dawał czadu w muzyce fusion i jako jeden z nielicznych flecistów jazzowych doprowadził do perfekcji grę na tym instrumencie. w różnych odmianach jazzu zaczynając od swingu , bopu , poprzez cool , soul na fusion skończywszy. Co ciekawe że nawet Miles Davis zachwycił się grą Herbie Manna i zaprosił go do kilku sesji nagraniowych swoich płyt. Miles podziwial Manna i mocno namawiał flecistę do bycia samodzielnym muzykiem jazzowym i do stworzenia kwartetu lub kwintetu jazzowego w którym flet i On sam byłby liderem. Tak też się stało. Kilka tygodni temu odkryłem ciekawą płytę Herbiego - Flute Souffle z 1957 roku którą nagrał w bardzo ciekawym składzie : Piano - Tommy Flanagan , Bass - Wendell Marshall ,Guitar - Joe Puma , Drums - Bobby Donaldson , Flet ,tenor sax , Bobby Jaspar i sam lider również na flecie i saksofonie tenorowym. Przyznam , że jeszcze nie słyszałem w małym jazzowym składzie dwóch flecistów którzy dodatkowo grają przemiennie na saksofonach. Herbie dodatkowo grał jeszcze na klarnecie basowym bo w młodości był zafascynowany Benny Goodmanem. Pierwszy kawałek to długi 15 min. w tonacji molowej Tel Aviv . Co mi się bardzo spodobało to prowadzenie frazy na dwa flety oraz fajna gra basisty i doskonałego Flanagana na pianinie.Herbie daje dużą swobodę improwizacji swoim kolegom z zespołu co skutkuje świetnymi solówkami które trwają momentami po kilka minut. Dla porównania Miles nie pozwalał na długie partie solowe kolegom z drużyny bo on sam miał jedynie do tego prawo. Na Flute Souffle kazdy z muzyków ma swoje przysłowiowe 5 minut a nawet i więcej co skutkuje świetną grą całego zespołu.Ta płyta po prostu zachwyca i zastanawiam się ile to jeszcze wspaniałych a mało znanych utworów powstało w latach 50 ubiegłego stulecia. Tel Aviv to utwór napisany przez Manna z piękną melodyjną frazą . Krązek ukazał się w 1957 roku na rok wcześniej od Kind of Blue Davisa ale jest coś wspólnego dla obydwu płyt - obie są po prostu genialne i niezwykle nowatorskie jak na swoje lata powstania. Zanim opisze kolejną pozycję która totalnie przygwożdziła mnie do ściany i znokautowała posłuchajmy Tel Avivu. Zwróccie uwagę na genialne solówki i doskonałą grę wszystkich muzyków. Zapraszam.