wojciech iwaszczukiewicz

Przypominam tylko,że w Baroku improwizacja była czymś naturalnym i wręcz pożądanym.

To się nazywa starość.Takie teksty pisali już starożytni Egipcjanie i Rzymianie.

To taka polska przypadłość.

A które jego role,które nagrania ( z najlepszego okresu) uważasz za najlepsze ?

Zakładam wątek poświęcony filmowi ale traktującemu o muzyce dlatego zdecydowałem się na dział muzyczny. Właśnie obejrzałem na seansie przedpremierowym dokument R.Howarda "Pavarotti". Film poświęcony temu wielkiemu śpiewakowi niedługo wejdzie do dystrybucji.A film to niezwykły bo mówi o niezwykłym człowieku,jego umiłowaniu muzyki i o samej muzyce. Mamy oczywiście historię jego życia,kariery artystycznej,jego życia prywatnego ( dość skomplikowanego),jego pasji,przyjaźni,słabostek.I jest przede wszystkim muzyka.W filmie wypowiada się sam Pavarotti,najsłynniejsze śpiewaczki operowe i śpiewacy (Domingo,Carreras), muzycy ze świata muzyki poważnej ( Mehta),impresariowie,gwiazdy show biznesu ( Bono), rodzina ( żony,córki). Wyłania się z tych wypowiedzi portret człowieka ciepłego,pogodnego pełnego miłości do muzyki.Nie jest to tylko laurka.Są również wypowiedzi krytyczne związane z jego flirtem z popem jak i sprawami rodzinnymi.Ale jest muzyka. Mamy tu najsłynniejsze arie operowe ( z Normy,Toski czy Cyganerii),które po prostu wbijają w fotel.Pokazują prawdziwy kunszt sztuki wokalnej.Ma to dla mnie duże znaczenie bo zmagam się z operą od dłuższego czasu.Mam z tą formą artystyczną pewien problem.Nie bardzo przyjmuję konwencję operową i jej zasady. Chodzi o libretta,recytatywy,rodzaj gry aktorskiej.Pewną kiczowatość.Ale na szczęście są jeszcze arie w których wybitni śpiewacy osiągają szczyty wokalne.Jest sporo zdjęć archiwalnych,informacji biograficznych i plotkarskich ( np. kulisy zorganizowania koncertu trzech tenorów w termach Karakalli).Przy czym nie jest to film tylko dla koneserów sztuki operowej ale dla wszystkich miłośników muzyki. Polecam! A przy okazji może rozwinie się wątek o samym Pavarottim.

To cała epoka bossa novy do której mam słabość od wielu lat.

W dniu dzisiejszym dotarła do mnie smutna wiadomość o śmierci w wieku 87 lat Wandy Warskiej.No cóż od pewnego czasu odchodzi generacja,której główna aktywność przypadała na lata 50-70.Warska kojarzy mi się oczywiście z muzyką Kurylewicza tworzoną dla jego formacji jazzowych,dla filmu czy teatru.Od razu puściłem sobie jej wokalizę z filmu Kawalerowicza "Pociąg" oraz płytę Polskich Nagrań "Kurylewicz,Warska,Niemen, muzyka teatralna i filmowa".Ważne,że pozostała piękna muzyka.

Trip przesłuchany.No cóż konwencjonalna,przewidywalna muzyka jazzrockowa zagrana przez bardzo profesjonalnych muzyków.Fajerwerków nie ma.

Przekonaj się.

O, u Milesa to on nie miauczał .

28.06.byłem w Krakowie na jego koncercie gdzie był gościem Nigela Kennedy'go w programie hendrixowskim. Cenię go z nagrań w elektrycznym zespole Davisa ( przede wszystkim znakomita płyta We Want Miles mam to na japońskim winylu).Jako lidera znam go mniej.Na krakowskim koncercie kupiłem płytę Trip ale jeszcze jej nie przesłuchałem.

Pod warunkiem,że zrobi to rasowy jazzman.

Jeszcze jedna zaległość nadrobiona."New Directions" J.DeJohnetta z 1978r.W składzie jeszcze J.Abercombie,L.Bowie i E.Gomez. Aż trudno uwierzyć,że fusion z tamtych lat może być takie świeże,pełne przestrzeni i oryginalności.Świetna jakość nagrania.

Natury krzyżowca nie zmienisz.

Potwierdzam,że płyta jak na rocka jest naprawdę dobrze nagrana.Tylko trzeba słuchać na dobrym sprzęcie a nie na jakichś telefonach czy innych zabawkach.