wojciech iwaszczukiewicz

Nie zasługuje.

Nie pisałem o tym filmie bo jest on ewidentnie słaby.Ja porównuję go z wersją z lat 70 ( z Barbrą Streisand i Christofersonem).Gaga nawet nie zagrała żle ale gdzie jej tam do Barbry?( aktorsko i wokalnie).Wszystkie nominacje dla tego filmu ( oprócz piosenki) uważam za nietrafione.

Dla mnie to najlepszy film od wielu lat. Zmieniam typ w kategorii najlepsza muzyka.Czarne bractwo i muzyka Terence Blancharda.

A czy ja wytypowałem aktorkę z Romy?

Może kogoś molestowała ?

Znamy już tegoroczne nominacje do Oscarów.Można pokusić się o wytypowanie zwycięzców w poszczególnych kategoriach. Proponuję następującą zabawę.Typujemy kto wygra i kto powinien wygrać naszym zdaniem.Oczywiście na podstawie filmów,które widzieliśmy. Na początek moja,subiektywna opinia. 1.Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Mogę tylko porównać Y.Aparicio z Romy i G.Close z Żony.Ta pierwsza to naturszczyk dlatego obstawiam Close.Wybitna rola w takim sobie filmie. 2.Najlepszy aktor pierwszoplanowy Wygra Viggo Mortensen z Green Book i ja też bym tak głosował 3.Najlepszy aktor drugoplanowy Wygra M.Ali z Green Book i moim zdaniem również 4.Najlepsza aktorka drugoplanowa Nie mam faworytki 5.Najlepszy film Wygra Czarne bractwo a ja bym wybrał Green Book 6.Najlepszy film nieanglojęzyczny Roma,Roma i jeszcze raz Roma 7.Zdjęcia Roma lub Zimna wojna remis 8.Reżyser Wygra Spike Lee a ja bym postawił na Alfonso Cuarona za Romę 9.Piosenka Narodziny gwiazdy 10.Muzyka Mary Poppins powraca 11.Efekty specjalne Pierwszy człowiek 12.Scenografia Pierwszy człowiek i to by było na tyle

Bo to właśnie groteska jest.Taki zamysł był.

Przełamując fale.

Myślę,że doskonale wiecie o co chodzi.Jest oczywiście określenie muzyka poważna ( synonimem może też być symfoniczna) ale przecież ta nazwa jest nieprecyzyjna,nieadekwatna czy wręcz nietrafna.Bo wbrew nazwie wcale nie musi powodować zanikania uśmiechu.Czyli mniej więcej wiemy o jaka muzykę chodzi ale nie mamy innego,lepszego określenia. Stąd to tzw.

"Sny wędrownych ptaków" kolumbijski film chyba kandydujący w tym roku do Oskara.Akcja rozgrywa się na przełomie lat 60 i 70 na wsi kolumbijskiej.Śledzimy losy miejscowej społeczności indiańskiej.Co ciekawe panuje tam matriarchat,w wiosce rządzi stara indianka Ursula.Pierwsze pół godziny filmu to kino antropologiczne pokazujące zwyczaje Indian.Z czasem to się zmienia bo ta rodzina wchodzi w kontakt z białymi hippisami,którzy przyjeżdżają tam w poszukiwaniu narkotyków i wrażeń.Z czasem główny bohater sprzedaje tych ziół coraz więcej,wchodzi w relacje z innymi rodzinami i kuzynami.A odbiorcami stają się amerykańscy hurtownicy przylatujący do Kolumbii awionetkami.Tak na naszych oczach rodzi się kolumbijski narkobiznes.W tym momencie film dryfuje w kierunku czegoś w rodzaju latynoskiego Ojca Chrzestnego.Ale na szczęście nie staje się nim za sprawą niezwykłej formy.Ta forma korzysta z indiańskiej kultury.Jej tabu,wierzeń,przesądów czy nakazów.To jakby krwawa historia mafijnych porachunków mająca swe początki gdzieś w mitach greckich ( film podzielony jest na pięć części zwanych pieśniami) czy u Szekspira.Mamy z jednej strony realistyczną opowieść która zderza się z bajecznością,magicznością i niewiadomą.Tu nasuwają się skojarzenia z latynoską literaturą z lat 60 w Europie nazwaną realizmem magicznym.Tak więc chciwość powstałych gangów prowadzi do walk bratobójczych,serii zamachów,krwawych wendet i eskalacji przemocy.Ta pogoń za zyskiem prowadzi oczywiście do wzajemnego wyniszczenia i upadku tej społeczności.I przede wszystkim do upadku indiańskiej,tradycyjnej kultury.Niezwykły film.

No i o to chodzi.Nie wystarczy aby film był słuszny,powinien jeszcze być dobry.Co prawda nie napisałeś dlaczego dla Ciebie jest dobry ale rozumiem,że się podobał.Ja nie wypowiadam się na temat filmów,których nie widziałem.Wyraziłem tylko swoje przypuszczenia.

Dwie nowości sygnowane przez już dojrzałych i uznanych artystów.Pierwszy krążek to "To Whom it May Cohcern" Piotra Wojtasika.Mamy tu sekstet,który tworzą oprócz lidera V.Toth sax,S.Ostrowski sax,B.Few piano,J.Teepe bas i J.Betsch perk.Płytę nagrano w Les Studios de Meudon we Francji. Drugie nagranie to dzieło basisty Michała Jarosa "Floating Bridges".Tym razem kwintet w składzie oprócz lidera P.Damasiewicz trąbka,M.Obara sax.,J.Smoczyński piano i M.Miśkiewicz perk. Oba nagrania stylistycznie reprezentują współczesny mainstream z lekkimi odchyleniami w kierunku free.Granie intensywne,efektowne,powiedziałbym męskie ( jeśli to nie seksizm).

Świetny film.Piszę o nim na stronie 29.Polski tytuł "W cieniu drzewa".

Tak podejrzewałem.

Pieśń niemieckiego cherubinka w wiejskiej gospodzie o tym ,że przyszłość należy do nas( a właściwie do nich) w "Kabarecie " B.Fosse'a. No i mój ulubiony Szostakowicz i jego walc nr.2 z "Oczu szeroko zamkniętych " Kubricka.