W klubie ostatnio jakby mniejszy ruch podzielę się więc z Wami moimi wrażeniami z ostatniego, właśnie zakończnoego odsłuchu moich kolumn .W czasie ostatniego świątecznego weekendu miałem przyjemność testowania w swoim systemie wzmacniacza Haiku Audio 6550 SE Black. Grał z moimi Spendorami A2, a jako wzmacniacz odniesienia posłużył Naim XS2. Źródłem był CD Naim cd5si oraz gramofon Rega Planar 2. Jakiś rok temu miałem już okazję gościć wzmacniacz Origami u siebie ale był to model na lampie EL34. Pamiętam z tamtego krótkiego odsłuchu piękną ciepłą barwę i głębię dźwięku jaką prezentował tamten model. Było to bardzo ciepłe i gęste brzmienie i choć miało swój niebywały urok to Naim wydał mi się bardziej zgrany ze Spendorami. Brakowało mi również w Origami przynajmniej jednego więcej wejścia. W międzyczasie na ostatnim audioshow słuchałem Spendorów ze wzmacniaczem Audo Reveal Secon, tekże SE ale na lampach KT150 i był to dźwięk zachwycający. Teraz nie dość że wejścia w Origami 6550 mamy trzy to cały wzmacniacz jest pokryty pięknym czarnym kolorem a przednia płyta jest anodowana na kolor czarny. Prawdziwy Black. Mnie bardzo się podoba ten projekt, zarówno jeżeli chodzi o stronę wizualną jak i samą koncepcję wzmacniacza Single Ended. Ten wzmacniacz ma zaledwie 15W mocy wyjściowej. Dostałem do odsłuchu zupełnie nowy egzemplarz. Pierwsze dźwięki nie nastroiły mnie zbyt optymistycznie, postanowiłem jednak cierpliwie wygrzewać wzmacniacz i pierwsze efekty i zmiany zaczęły się pojawiać po kilkunastu godzinach, a potem z dnia na dzień wzmcniacz grał coraz bardziej spektakularnym dźwiękiem. Naim dzielnie się bronił w tym czasie pokazując całą paletę swoich możliwości – niezwykle skondensowany, ciężki, gesty dźwięk podparty fantastycznym rytmem. Od razu dało się wyczuć moc Naima, który już od najniższych poziomów głośności startował pełnym brzmieniem. W porównaniu do Haiku zauważyłem że Naim ma podbity wyższy bas, wchodzący trochę w niską średnicę, a to powoduje że odbieramy ten dźwięk jako niski, dociążony, rytmiczny i Naim robi to w mistrzowski sposób. To niezwykle uniwersalny i poukładany wzmacniacz, najlepszy tranzystor jaki w ciągu ostatnich 10 lat gościł u mnie. Do tego świetnie się dogaduje ze Spendorem. Origami tymczasem po ok 20 godzinach zaczął grać coraz niższym basem, co niebywałe zaczął schodzić niżej niż Naim i coraz lepiej radził sobie przy cichym odsłuchu. Średnica to już popis tego wzmacniacza, nie ma tam tej basowej naleciałości na średnicy, jest ona czysta, konturowa i szczegółowa, wybitna mikrodynamika, pomruki niskiego, bardzo niskiego basu a do tego mieniące się wysokie tony ale takie które nigdy nie wchodzą w ostrość. Długo nie mogłem się zdecydować co wolę – płynność, równowagę, dynamikę Naima czy barwy, kontur, przestrzeń i powietrze z Haiku. Dopiero kiedy włączyłem kilka płyt z big bandami wszystko stało się jasne. To Haiku pokazał jak brzmią dęciaki, głosy, smyki. Wokale w ich wykonaniu to już inna liga niż jakikolwiek tranzystor. W przypadku nagrań live to już nie wokalista materializuje się u nas w pokoju tylko my się tam przenosimy, niesamowite wrażenie jak ten wzmacniacz pokazuje brzmienie akustyki wnętrz w których nagrywano muzykę. Z żalem go musiałem spakować i odesłać do sklepu. Efekt tych testów jest jednak taki że pomimo iż uwielbiam Naima to przyszedł czas na zmiany i kolejnym wzmacniaczem będzie u mnie lampa, być może właśnie Origami Black. Dwie istotne rzeczy, na które trzeba być przygotowanym – brak pilota zdalnego sterowania i niska moc , która zmuszała mnie przy moich Spendorach ( 8ohm, 85dB) do odkręcenia potencjometru na godzinę 12 aby poziom głośności był średnio wysoki. I dopiero wtedy kolumny się otwierają i pokazują pełnię możliwości. Te małe Spendory chyba jeszcze nie powiedziały ostatniego słowa i jak na dzisiaj to nie widać gdzie może być kres ich możliwości. J
