xetras

Wyobraźnia jednak mnie zwodzi, że praktyka jest lepsza od hipotezy o kwadraturze koła . Intuicją się posłużyłem w poprzednim poście:-) Może są praktyczne wyroby pasujące do założeń wstępnych ? Późnym wieczorem pt.,6. będę tu na dłużej.

W żyyciu ! Nie ma takich. Umeblowanie zmieniałem, pokoje,jak również mieszkania parokrotnie. (Od panny do panny lub dla dzieciaka tę męczarnię parokrotnie ponawiałem). W praktyce - najlepsze by były szyte na miarę. Z zastrzeżeniem 2. akapitu. Dla mnie kwadratura koła, ale jako temat do dyskusji to ciekawy problem.

Lubię jeszcze eklektyczny sadyzm, Np. na tej półce : Faith No More - A Small Victory. Później za często błądzili. Niezależnie od obrazka - zgrabny zlepek różności

A tam i Maggie Reilly w chórkach i na kolejnej płytce - Ofra Faza. Przynajmniej lider nie zatrzymał się w stylistyce. Vision Thing za motorykę - u mnie miejsce w pierwszej piątce, a i tak szczekanie z "Long Train" (z innej płyty) lepsze w "nastroju".

Wreszcie ktoś od (również) żabojadów. Co prawda sam ani grama po francusku nie wyjęzyczam się, ale temat "Les Rita Mitsouko" to był pierwszy, który chciałem (i to zrealizowałem) tu zaproponować innym. Nadal warto francusko, belgijsko, szwajcarsko tu urozmaicać - pop i rock to nie tylko Anglosaski biznes.

Bym się, owszem wprosił i poddał badaniu, ale to od @Lech36 i jego widzimisia zależy. A z Ciebie cwaniaczek z tupetem , spodziewałem się zaproszenia od Ciebie: -) Jak do tej pory to brak chętnych na upichcenie nagrań tymi 2 metodami włącznie z grupową wizytą we "wzorcowej" filharmonii (lub po prostu sali koncertowej) - bez nich nie ma pretekstu do zorganizowania wydarzenia. Obstaję nadal przy tym że percepcyjnie powyżej 4-6 kHz nie wychwycimy słuchem powtarzalnych zalet tego rygorystycznego sposobu rejestracji, który sugerujesz. Dla pasm 50 Hz do 2 kHz (5 i pół oktawy) , czyli po podaniu (na przetwornik finalny - "głośnik") i przetworzeniu - 0, 2 - 7 m eksperyment obejmujący porównanie naturalności barwy byłby ciekawy. Pamiętaj, że możesz wytyczać nowe ścieżki dla topowych "hajendowców". Dla "flagowców" kwestia ceny jest drugorzędna- wyjątkowość i osiąganie szczytu możliwości ( w ogóle, a nie tylko w swojej klasie, lub w danym budżecie) to chyba ważny cel dla aspirujących do high-endu. Pozdrawiam !

Na koncercie może się zdarzyć gościnna wizyta: Na zapleczu czyli backstage'u tak niestety słychać, że nie słychać. I tak jest z ręki dźwięk nagrany.

Solówki to zaledwie mała pigułka. Lepszy np. Jef Lee Johnson, też nieznany.

Robert Sadowski wart wspomnienia. Nie do końca panował nad żarliwym żywiołem, który sam rozpętał. Solówek miał więcej z Robertem Gawlińskim : Maciej Gładysz - później doceniony przez wielu :

Zwłaszcza jeszcze Piotr Żaczek i Jacek "Bruno" Chrzanowski. Z definicji - nieznani 🙂 Sorki, nie solówki u nich wyróżniam. Tytułu tematu nie zauważyłem.

Chociażby: Santana - Supernatural. Właściwie dla mnie pod koniec XX wieku to był powrót zespołu na " top od the pop".

Pytanie dla praktyków od watomierzy (ogólne): We wzmacniaczach klasy A mamy moce rzędu 5- 20 VA* - dla klasy A/AB - kilkadziesiąt - sto kilkadziesiąt ( obciążenie i gałka tłumika, czyli "Volume", to reguluje) Natomiast dla klasy D już te kilkaset "watów"*, czyli w praktyce raczej VA*. Czy w impulsowych tak samo liczymy moc , czyli w funkcji czasu - energię ? - czy wzmacniacz impulsowy różni się od wzmacniacza klasy D ? ( na schematach blokowych się nie znam) *Pisane "VA" zwykle w potocznym mówionym nazywamy watami. PS. Kiedyś p. Andrzej Kisiel w " Młodym Techniku" w paru odcinkach to prosto rozpisał, ale już pozapominałem. PPS. Z mocą RMS przy przetwornicach sobie nie radzę 🙂 Czy przy zasilaniu nie sinusem , a prostokątem aż tak wzrasta moc ?

Adam Rosenbusch (1935 - 2007) "Radio Erywań odpowiada" Wyd. Przedświt ( z kogutkiem, czyli Jarosław Markiewicz) Warszawa, 1989. Sznureczek wspomnieniowy wydawcy:. Link do osobistych wspomnień: [Hidden Content]

Sorry - to wyszukiwarka zewnętrzna wywaliła mi ten link. Zgoda - im niżej w omach, wtedy tym więcej energii dla danych częstotliwości. Tak to z grubsza przekłada się na to, jak słychać. Pliz, zgłoś go na panel moderatorów do archiwizacji. Chyba nic rozumnego autorowi nie odpiszę 🙂 Pozdrawiam! PS. Czasami nie lubię tak wyżyłowanego grania ( gdy niska impedancja stawia wzmacniacz niemal na baczność) ale to już kwestia gustu. Luzu życzę!

Bliżej konkretu się wyrażę w ten sposób: - zaraz po przebudzeniu i w niepełnej aktywizacji mam niepraktyczne (wizje to złe słowo, też nie marzenia, a raczej...) - pomysły na przekombinowane zmiany. Formuła najbliższa temu ulotnemu zjawisku - wtedy miewam najmniejszy opór materii.