Znajdź zawartość

Linn to niemal legendarny szkocki producent, znany z produkcji hi-endowych komponentów audio o dopieszczonym, futurystycznym wyglądzie, niesamowitym brzmieniu i bogatej funkcjonalności. Jednym z takich rządzeń jest Linn Klimax DSM, który wielu melomanów uważa za jeden z najlepszych odtwarzaczy sieciowych na świecie. I wbrew pozorom nie ma w tym stwierdzeniu żadnej przesady. Zapraszamy do obejrzenia filmu, w którym prezentujemy wszystkie atuty Linna Klimax DSM. Jest na czym zawiesić oko i jest czego posłuchać. To urządzenie – wyposażone również w sekcję przedwzmacniacza – wyznacza standardy jakości, które dla wielu innych producentów są całkowicie nieosiągalne.

✅ Rotel Michi P5 S2 to przedwzmacniacz, do którego możecie podłączyć dowolną końcówkę mocy, choć oczywiście najlepiej podłączyć go ze wzmacniaczem Rotel Michi S5. ✅ I właśnie taki high-endowy system dzielony będzie dzisiaj zestawem, na którym przeprowadziliśmy odsłuchy – po to, by opowiedzieć Wam dokładnie czego możecie się spodziewa po najnowszym przedwzmacniaczu Michi P5 S2 by Rotel. ✅ Omówimy także brzmienie – szczególnie w kontekście poprzedniego modelu, czyli Michi P5, odpowiemy też na pytanie z jakimi kolumnami przedwzmacniacz Rotel Michi P5 S2 zgrywa się najlepiej. Zapraszamy!

Kultowy i pożądany przez melomanów na całym świecie norweski wzmacniacz Hegel H190 doczekał się następcy – H190v – który na pierwszy rzut oka niczym się nie różni od poprzednika, ale można się zdziwić. Bardzo możliwe jednak, że nigdy nie mieliście do czynienia ani z innymi urządzeniami Hegla, ani z poprzednikiem tego urządzenia. A do tego właśnie szukacie dla siebie wzmacniacza zintegrowanego, który stanie się centralnym elementem Waszego nowego systemu stereo. Dobrze się składa. Specjalnie dla Was zrobiliśmy film o licznych zaletach wzmacniacza Hegel H190v, w tym także o bardzo ciekawym charakterze jego brzmienia. Zapraszamy do oglądania!

Kontynuujemy prezentację kolumn głośnikowych od renomowanego niemieckiego producenta Audio Physic, którego produkty mamy w swojej ofercie i którymi nie możemy się nacieszyć. Tak, są one dosyć drogie, ale mamy tu do czynienia z naprawdę hi-endowymi konstrukcjami i od pierwszych dźwięków słychać, za co zapłaciliśmy. Omawialiśmy już najwyższy model, czyli Audio Physic Codex 3, a teraz przyszedł czas na Audio Physic Midex 2, które są nieco tańsze, ale pod wieloma względami równie ciekawe i równie wybitne. Zapraszamy do obejrzenia filmu, w którym szczegółowo omawiamy zalety tych zjawiskowych kolumn.

Patrząc na to, co lada moment zacznie wyprawiać się za oknem aż chciałoby się zanucić za nieodżałowanym Markiem Grechutą chociażby fragment niezwykle będącego na czasie utworu „Wiosna – ach to ty”. Dlatego też powoli, acz konsekwentnie warto przygotować się na prawdziwy wybuch zieleni a tym samym niemożność wysiedzenia w czterech „betonowych” ścianach. Jak to jednak w życiu bywa jeszcze się taki nie urodził, co … więc doskonale zdaję sobie sprawę, iż nie dla wszystkich pierwszy świergot ptaków jest najlepszą muzyką, więc wolą nie rozstawać się z ulubionym repertuarem również podczas outdoorowych aktywności i właśnie z myślą o nich, dzięki uprzejmości dystrybutora - Sieci Salonów Top HiFi & Video Design pozyskaliśmy na testy odpowiednie akcesorium. Jakie? To przecież oczywiste – pełnowymiarowe, nauszne (poranki jeszcze potrafią być przenikliwie chłodne) acz w pełni bezprzewodowe House of Marley Positive Vibration Frequency Rasta, na których test serdecznie zapraszamy. Jak już zdążyli nas przyzwyczaić potomkowie i spadkobiercy najsławniejszego z rastamanów decydując się na cokolwiek z nader obszernego portfolio House of Marley możemy być pewni, że nie znajdziemy w nim nic a nic nie mogącego ulec recyclingowi, bądź z owego procesu pozyskanego, lub też po prostu naturalnego i biodegradowalnego. Dlatego też nie dziwi w pełni tekturowe opakowanie, które może nie onieśmiela designem, jednak doskonale spełnia swoją rolę podczas spedycji i równie udanie chroni ukrytą wewnątrz zawartość. Z kolei same, mogące pochwalić się 40 mm przetwornikami i pracą na jednym ładowaniu wynoszącą całkiem akceptowalne 34h, słuchawki zostały wykonane zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju z drewna z certyfikatem FSC®, aluminium i tkaniny REWIND™. Czyli niejako mamy powtórkę z tego, czym uraczył nas niedawno recenzowany Get Together 2 Mini. Należy również pochwalić bardzo dobre tłumienie pasywne (miękkie gąbki z efektem pamięci robią tu świetną robotę), choć niesie ono ze sobą oczywiste „atrakcje” w postaci nad wyraz szczelnego przylegania padów do małżowin, co przy większych uszach, a takowymi dysponuję, ich rozmiar stawia Marleye w gronie konstrukcji na-, a nie wokół-usznych, co przy dłuższych sesjach może powodować lekki dyskomfort szczególnie jeśli nosi się okulary, a ten warunek również spełniam. Niemniej jednak drobniejsze ode mnie jednostki, a takich jest przeważająca większość nie powinny mieć pod względem ergonomii na co kręcić nosem. Łączność, jak już zdążyłem wspomnieć jest bezprzewodowa i odbywa się po Bluetooth 5.2 a w standardzie znajduje się zaskakująco solidny przewód USB-C. Wszelkie manipulatory (trzy wielofunkcyjne przyciski) i interfejsy (port USB) umieszczono na gumowanym rancie prawej muszli, więc nie powinno być problemów z opanowaniem kilku podstawowych kliknięć zapewniających w pełni intuicyjną obsługę. Jeśli zaś chodzi o walory soniczne, to House of Marley Positive Vibration Frequency Rasta, które na potrzeby niniejszej publikacji pozwolę sobie skrócić do HoMPVFR, co może brzmi jak niezbyt udanie zamaskowane czknięcie w którymś z komiksów, bardzo miło zaskakują. Powiem szczerze, że po czerpiącej pełnymi garściami ze spuścizny Boba Marleya marce podświadomie spodziewałem się zbytniego podkreślania najniższych składowych i właśnie na nich budowania firmowego „soundu”. Tymczasem tytułowe słuchawki choć na brak dołu z pewnością nie narzekają, to nie sposób określić je mianem przebasowionych i to nie tylko na dość zrównoważonym, acz dość surowym tonalnie materiale w stylu składanki „The Platinum Collection” Deep Purple, lecz również potrafiącym burzyć ściany pełnym elektronicznych tąpnięć „Humans Become Machines” 潘PAN. Z kolei zarówno średnicę, jak i górę z powodzeniem możemy określić mianem nie tylko wyrafinowanych, co zaskakująco odważnych i rozdzielczych, co na tym pułapie cenowym raczej nie należy do standardu. A tu wszystkiego jest nie tylko dużo, co wysokiej próby, dzięki czemu nawet niezbyt audiofilskie nagrania wypadają całkiem przekonująco a te, nad którymi ktoś porządnie przysiadł wręcz zachwycają namacalnością i holografią. Od razu jednak zaznaczę, że Marleye bez najmniejszych problemów różnicują jakość reprodukowanego materiału, lecz zarazem dalekie są od piętnowania jego niedoskonałości, czy ewentualnych potknięć wykonawczo – realizatorskich. Po prostu informują o fakcie ich zaistnienia, ocenę pozostawiając odbiorcy, a że same grają z zaraźliwym entuzjazmem i niesamowitą energią, to zazwyczaj byłem w stanie przymknąć oko/ucho na to i owo, co skutkowało tym, że nawet zazwyczaj porastający kurzem „Keeper of the Seven Keys, Pt. 1 & 2 (Deluxe Edition)” Helloween nie tylko nie ranił uszu, co sprawiał dziką frajdę porównywalną do czasów gdy zarzynałem taśmy TAKT-u w dwukasetowym, kupionym za dewizy Sony MegaBass-ie. Ostre jak brzytwa riffy, chwytliwe melodie i opętańcze partie wokalne na Marleyach przeżywały drugą młodość, co jasno wskazuje, że powinni się nimi (HoMPVFR, nie partiami) zainteresować nie tylko miłośnicy „ziołolecznictwa” i włóczkowych beretów, co gustujący w zdecydowanie cięższych klimatach melomani. House of Marley Positive Vibration Frequency Rasta to słuchawki, które wpadają w ucho od pierwszych taktów i jeśli tylko wpasują się w wasze gusta, to raczej po testach do dystrybutora nie wrócą. Są przy tym świetnie wykonane, poręczne (składane i posiadają przydatny podczas podróży miękki woreczek ochronny) i pomimo braku ANC doskonale odcinają użytkownika od dźwięków otoczenia. Z mojej strony gorąca rekomendacja. Marcin Olszewski Dystrybucja: Sieć Salonów Top HiFi & Video Design Cena: 449 PLN (regularna); 369 PLN (promocyjna) Dane techniczne Konstrukcja: zamknięta, bezprzewodowa Impedancja: 32 Ω Pasmo przenoszenia:20 Hz - 20 kHz Zniekształcenia: < 3% @ 100 Hz - 10 kHz Czułość: 98 dB/V ± 3 dB @ 1 KHz Łączność: Bluetooth 5.2 Zasięg: ≥ 10 m Zastosowane przetworniki: 40 mm Czas pracy na baterii: 34 godz. Pojemność baterii: 400 mAh Czas ładowania: 2 godz Waga: 212 g

Od razu na wstępie zaznaczę, iż do słuchawek a szczególnie ich dokanałowych odmian podchodzę nie tyle jak pies do jeża, bądź z jakimikolwiek uprzedzeniami, a jedynie w sposób dość pragmatyczny. Traktuje je bowiem czysto użytkowo. O ile bowiem modele na i wokół uszne pozwalają mi we własnych czterech kątach cieszyć się muzyką, która reszcie domowników nie zawsze do gustu przepada, bądź zapewniają akustyczną formę alienacji, gdy akurat potrzebuję krótszej, bądź dłuższej chwili skupienia, o tyle kieszonkowe „pchełki” praktycznie zawsze mam na podorędziu, gdy chciał / nie chciał jestem zdany na korzystanie ze środków komunikacji miejskiej, czyli popularne zbiorkomy, bądź samolot. Dzięki nim zyskuję kilka kwadransów/godzin względnego spokoju bez konieczności mimowolnego wysłuchiwania rozmów współpodróżnych, krzyków maluchów, czy niekoniecznie najmilszych dźwięków związanych z ruchem ulicznym. Za to na rower takowych eliminatorów zewnętrznych bodźców dźwiękowych nie polecam i wręcz nie pochwalam, bo gdzie jak gdzie, ale na drodze zarówno oczy, jak i uszy trzeba mieć naokoło głowy i to w pełnej gotowości. Skoro jednak wiosna, na razie dość nieśmiało, stara się przebić przez pozimowe błocko i szarówkę a więc czas spędzany na zewnątrz lada moment zacznie przewyższać ten spędzony na kanapie, najwyższa pora na niezobowiązujące odświeżenie wiedzy o dostępnych na rynku nowościach. Tym oto sposobem na wyrażone przez nas zainteresowanie raczyła była odpowiedzieć Sieć Salonów Top HiFi & Video Design dostarczając na testy wielce intrygujące w swej formie słuchawki dokanałowe niekoniecznie kojarzonego z tym segmentem producenta. Mowa o KEF Mu3, na których recenzję serdecznie zapraszam. Dość niepozorne i dalekie od pstrokatej krzykliwości, wykonane z solidnego kartonu pudełko kryje futurystyczny plastikowy case i równie opływowe pchełki, które utrzymano w bezpiecznych szarościach. Wraz ze słuchawkami otrzymujemy niezbyt długi przewód USB C/USB A i cztery pary silikonowych gumek w dość szerokiej rozpiętości rozmiarów, więc nie powinno być problemu z dopasowaniem Mu3 do własnych uszu. Za obłymi bryłami Mu3-ek spełniającymi standard IPX5 stoi nie kto inny, jak słynący z zamiłowania do seksownych krągłości Ross Lovegrove (tak, tak, to on odpowiadał za futurystyczny, „lejący się” design modeli Muon). Zgodnie z obowiązującymi na rynku prawidłami oraz co zdecydowanie bardziej istotne przyzwyczajeniami odbiorców pracą słuchawek można zarządzać nie tylko z poziomu nadajnika (smartfona/tabletu/komputera), lecz i bezpośrednio z ich korpusów. Zamiast jednak sterowania gestami – poprzez kizianie w KEF-e zdecydowano się na przyciski mechaniczne. Umieszczony w lewym korpusie odpowiada za aktywację ANC i tryb Ambient a w prawym za obsługę procesu odtwarzania. Nie mniej intuicyjnie rozwiązano regulację głośności, gdyż dłuższe przyciśnięcie lewego przycisku ją zmniejsza a prawego zwiększa. W dodatku komunikacja obu „pchełek” z nadajnikiem odbywa się w symultanicznie, więc oba przetworniki otrzymują sygnał w tym samym czasie. Nie ma więc opóźnień i oba kanały „idą” równolegle. Jak to jednak w życiu bywa teoria teorią a praktyka praktyką, więc niezależnie od upakowanego w Mu3 know-how, najnowszych technologii i futurystycznego designu kluczowe okazuje się to jak w uszach leżą i jak grają. O ile jednak pierwszą kwestię można rozwiązać wyłącznie organoleptycznie, gdyż każdy z nas ma inne uszy to z już z drugą co nieco można poszaleć, bo chociażby określenie równowagi tonalnej i samego, ogólnego nawet charakteru powinno pozwolić zainteresowanym na dopisanie do, bądź skreślenie z listy wartych przetestowania. Skoro jednak to na mnie spoczął „obowiązek” (określenie „przyjemność” zdradziłoby puentę) opisania naszych dzisiejszych gościń pozwolę sobie co nieco również o ergonomii wspomnieć. Otóż KEF-y w moich uszach odnalazły się na tyle dobrze, że po ich włożeniu praktycznie całkowicie zapomniałem o ich obecności. Nic nie piło, nic nie cisnęło a z racji dość znikomej wagi zbliżającej się do wielce akceptowanych, żeby nie powiedzieć, że pomijalnych 6g nawet podczas kilkugodzinnych sesji ani razu nie odnotowałem uczucia zmęczenia materiału, znaczy się moich uszu, spowodowanego zbytnim ich rozepchnięciem, bądź punktowym obciążeniem. Krótko mówiąc KEF-y pasowały jak ulał dorównując wygodą moim dyżurnym „koncertowym” stoperom Alpine. Jeśli zaś chodzi o brzmienie, to niech nie zwiedzie Was ich kompaktowa forma, gdyż trójki grają dźwiękiem niezwykle potężnym i dynamicznym. Ba, śmiem wręcz twierdzić, że część z ich użytkowników po raz pierwszy usłyszy na nich dźwięki w dole pasma o których istnieniu nie miała nawet pojęcia. Całe szczęście zarówno generowana przez nie scena, jak i sam wolumen nie są przesadzone a jedynie atrakcyjnie podkreślone i pozbawione zaburzającego proporcje i poczucie realizmu przeskalowania. Niezwykle zyskują na tym rozbudowane aranżacyjnie pozycje w stylu ścieżki dźwiękowej do „Carnival Row: Season 2” autorstwa Nathana Barra, czy dobrze zrealizowany mój ulubiony „łomot”, jak daleko nie szukając, jeszcze pachnący tłocznią „Exul” Ne Obliviscaris. Przy okazji właśnie takiego, nieco kakofonicznego, repertuaru warto wspomnieć, że KEF-y nader zgrabnie tonizują i cywilizują nie zawsze referencyjną górę poprzez jej wypolerowanie, złote rozświetlenie i pozbawienie męczących na dłuższą metę granulacji. Nie oznacza to bynajmniej, że zarzucają na skrzące się blachy i ogniste riffy ciążki koc, bądź ustawiają je za kotarą a jedynie na swój sposób uwalniają drzemiące w nich pokłady eufonii ani nie osłabiając ładunku energetycznego a tym samym nic a nic nie majstrując przy motoryce. Dzięki temu zarówno podwójna stopa, jak i potężne blasty mają właściwą sobie siłę rażenia, growl brzmi iście zwierzęco a bas szarpie trzewia jak uderzenia w oktagonie. Warto też wspomnieć o bardziej lirycznym obliczu Mu3, które wprost zjawiskowo są w stanie oddać piękno kobiecych wokali i to włącznie z tymi nieco mniej ortodoksyjnie klasycznie pięknymi, jak chropawy Barb Jungr, czy szeleszczący Carli Bruni, co tylko dobrze wróży im na przyszłość. Jeśli zaś chodzi o samo różnicowanie jakości nagrać, to może tytułowe pchełki nie gustują w piętnowaniu wszelakich potknięć wykonawczo-realizacyjnych, ale też nie są skore do tego, by usilnie wyciągać za uszy ewidentne buble, więc jeśli nagle okaże się, że zamiast istnych hektarów przestrzeni i precyzyjnego rozmieszczenia w owej aparatu wykonawczego otrzymacie dwuwymiarowego jazgotnika, to możecie być pewni, iż taki stan rzeczy nie jest ich winą a jedynie strawy jaką im zaserwowaliście a więc poniekąd Waszą, za co należy się Wam, po przecież nie słuchawkom, w pełni zrozumiała i zarazem konstruktywna reprymenda. Prawdę powiedziawszy biorąc na testy Mu3 zupełnie nie wiedziałem czego się spodziewać. Niby zapewnienia producenta, że w pracach nad nimi uczestniczył dokładnie ten sam zespół, co przy kolumnach, dawał nadzieję na sukces, jednak były to na tyle niezobowiązujące i mało konkretne ogólniki, że jeśli chodzi o dźwięk można było spodziewać się dosłownie wszystkiego. Tym bardziej, że sama sygnatura np. Blede’ów od wspomnianych Muon na tyle znacząco się różni, że KEF mógł z brzmieniem Mu3 zrobić dosłownie wszystko. I tak też właśnie zrobił – zrobił wszystko na tip-top wprowadzając na rynek dokanałówki mogące z powodzeniem konkurować z wyrobami „siedzących” wyłącznie w słuchawkach starych wyjadaczy. Chyba trudno o lepszą rekomendację, nieprawdaż? Marcin Olszewski Dystrybucja: Sieć Salonów Top HiFi & Video Design Cena: 899 PLN (promocja); 1049 PLN (cena regularna). Dane techniczne Przetwornik: 8,2 mm Zakres częstotliwości: 20-20000 Hz Czułość: 104 dB / 1 mW przy 1 kHz (1 kHz 1 mW) Impedancja: 16Ω Maksymalna moc wyjściowa: 5mW Bluetooth: 5.0 (SBC, AAC) Akumulator Litowo-Jonowy: 55 mAh (słuchawka) / 500 mAh (etui z funkcją ładowania) Czas odtwarzania: do 9 godzin (BT + ANC wł.); z etui do 15 godz; szybkie ładowanie przez 5 minut - Czas odtwarzania do 1 godz Wymiary (W x S x G): - 24,5 x 17,5 x 26,3 mm (wkładka douszna) - 33,5 x 62 x 52 mm (etui ładujące) Waga: - 5,8 g (wkładka douszna) - 46,8 g (etui ładujące)

“Ten gramofon jest niekwestionowaną legendą na rynku niedrogich odtwarzaczy czarnych płyt. Kiedyś była to konstrukcja klasy budżetowej, dziś „awansowała” do klasy średniej.” “…Dzięki temu sposób prezentacji przypomina maniery brytyjskiego dżentelmena, który zachowuje się nienagannie i z właściwą sobie powściągliwością. Nie pozwala sobie na jakiekolwiek wybryki emocjonalne, choć gdy trzeba użyć siły, to nie waha się ani chwili….” “…Usłyszymy natomiast znakomitą kontrolę i wypełnienie tego zakresu, co w warunkach niewielkich angielskich pomieszczeń odsłuchowych i małych zespołów głośnikowych ustawionych na półce, można uznać w zupełności za wystarczające. Pozostała część pasma jest niezwykle wyrównana i muzykalna. Dzięki temu udało się oddać wszystkie istotne przymioty winylowego dźwięku…..” “Audio-Video”, 11.2022 Serdecznie zapraszamy do naszych salonów dealerskich, gdzie możecie zobaczyć, przetestować, odsłuchać oraz oczywiście zakupić gramofon marki Rega. Lista polskich dealerów dostępna jest pod LINKIEM. Zapraszamy także do dołączenia do Klubu Rega pod LINKIEM. Oficjalna polska dystrybucja produktów marki REGA: One Audio Sp. z o.o. Pabianice, Reymonta 12 www.RegaPolska.pl