muzyka japońska

tyszkens · 23 Lutego 2007

coś przysnął wątek japoński

proponuję płytkę z roku 2005. muzyka, która powinna zadowolić każdego, kto słucha jazzu, muzyki improwizowanej i, o dziwo, klasycznej, ostrej muzyki gitarowej.

weteran saksofonu, używający go momentami bardzo intensywnie, ale bez wiercenia w mózgu, momentami wręcz lirycznie (powoli i słodko, znaczy się). basista oglądany ostatnio w Katowicach z Satoko Fujii (byle kogo nie zatrudnia). nie znany mi bębniarz, podobno uznany sideman. i gitarka - fantastiko. urodziłem się blisko 50 wiosen temu i na rockowym graniu wychowałem, więc uwierzcie, gość jest odjazdowy.

a wszystko to nagrane tak, jak japończycy potrafią najlepiej. selektywnie, zachowane proporcje poszczególnych instrumentów, naturalnie.

uczta

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Champignon · 11 Czerwca 2007

Od soboty sluchaną najczęsciej przeze mnie płytą jest Nagisa Ni Te "Songs for a Simple Moment". Dawno nie słuchałem muzyki tak uroczej. I teraz ważę słowa, żeby nie spłycic tematu. Folk-rock z wielką domieszką gitarowej psychodelii. Kojarzyc się chwilami moze z Neilem Youngiem, Timem Buckleyem, ale całkowicie oryginalne i pełne szczerości.

Termin, który przybliża odrobinę charakter muzyki to "utamano" - cytuję " a genre peculiar to the Japanese. It means song-oriented stuff among modern music i.e. sweet lovely song sung at a harsh noise meeting".

Spokojnie - noisu nie ma zbyt wiele, ale acidowe i ok - chwilami noisowe solówki gitarowe sa zaj...ste i wywalają w kosmos słuchacza.

I na koniec słowa Alana Cummingsa (z wkladki):

" Ultimately it is this openness and absence of rock pose that makes the songs of Shibayama and Takeda so deeply affecting". "Dreamily recollected feelings of wistful regret at the end of childhood summer holidays (...) and those joyful outside-of-time instants of a boy-girl oneness".

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Champignon · 7 Października 2009

Watek sie przykurzyl nieco, a japonczyki przeciez trzymaja sie mocno. Wlasnie slucham Acid Mothers Temple - Electric Heavyland. Tytul sugeruje hendrixowe klimaty i rzeczywiscie ducha Hendryka nie brakuje. Wlasnie spory plus za bardzo konkretnie grajaca gitare. Poza tym space, kurzawa elektronicznych swistow, ciezkie basisko, nawalajaca w tle perkusja... Trzy kawalki, kazdy po okolo 15 minut. Dalem glosniej - trzeba tego sluchac na pewnym poziomie mocy, bo inaczej polowa przyjemnosci odpada. Wow, poczatek drugiego kawalka zgniata riffem. Fajny wokal... Solidna, ciezko brzmiaca plyta, jak najbardziej warta wylowienia z gigantycznej dyskografii AMT.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )