Muzyka klasyczna

[Gość]

14 minut temu, arpeggione napisał:

Zgadzam się z powyższym, jego muzyka to taka klasyka po lekkim liftingu.

I, z mojego punktu widzenia, ma jeszcze jedną zaletę - bogata orkiestracja daje całą masę dźwiękowych smaczków, które mile łechcą audiofilską duszę 😁

Nie znam płyty której słuchałeś, ale zestaw utworów niemal pełny.

Ja dziś słucham sonaty wiolonczelowej Rachmaninowa granej przez niezwykle utalentowaną parę Yuja Wang, Gautier Capucon i kompletnie nie wiem czy mi się to podoba 🙄?

I nie chodzi o wykonanie tylko o sam utwór, uważany powszechnie z a wybitny, który mnie wydaje się przekombinowany i niekoherentny, Jak gdyby głównym zamiarem autora były ciągłe i silne bodźce skierowane na słuchaczy. 

Bał się że mu pozasypiają na sali, czy co?

Tak jak sonaty Brahmsa czy Arpeggione Schuberta zachwycają mnie zawsze tak w tym przypadku nie wiem 🤥

Trzeba będzie tego jeszcze parę razy posłuchać w różnych wykonaniach.

 

Rachmaninowa najbardziej lubię operę Aleco i jego grę solo na Aplico ,mam box Decci więc pewnie poszukam tej sonaty która wywarła takie ambiwalentne odczucia u Ciebie.

Swoją drogą u mnie-podobnie jak u Ciebie z Rachmaninowem- jest z odbiorem Szostakowicza. Jednak jak trochę poczytałem w jakich warunkach tworzył to już mnie to tak nie dziwi, dodatkowo był zdaje się nowatorem. Może muszę jeszcze się osłuchać, nim w pełni zaakceptuje jego symfonikę.

[arpeggione]

6 minut temu, sidru napisał:

u mnie-podobnie jak u Ciebie z Rachmaninowem- jest z odbiorem Szostakowicza

Po płycie "Shostakovich jazz album" mam z Dymitrem umowę - jak mi się coś podoba to OK a jak mi się nie podoba to trudno, lecz starać się trzeba. 

10 minut temu, sidru napisał:

jego grę solo na Aplico

Daj mi jakąś linkę lub wskazówkę bo chyba mnie coś ominęło.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość]

1 minutę temu, arpeggione napisał:

Po płycie "Shostakovich jazz album" mam z Dymitrem umowę - jak mi się coś podoba to OK a jak mi się nie podoba to trudno, lecz starać się trzeba. 

Daj mi jakąś linkę lub wskazówkę bo chyba mnie coś ominęło.

Słucham 9 płyty z boxu - Sonata for cello and piano op.19.. a to o co pytasz CD 31 Rachmaninov's Aplico Piano Recordings (1919-29)..można mieć ciarki jak się tego słucha

[Gość]

Godzinę temu, arpeggione napisał:

Zgadzam się z powyższym, jego muzyka to taka klasyka po lekkim liftingu.

I, z mojego punktu widzenia, ma jeszcze jedną zaletę - bogata orkiestracja daje całą masę dźwiękowych smaczków, które mile łechcą audiofilską duszę 😁

Nie znam płyty której słuchałeś, ale zestaw utworów niemal pełny.

Ja dziś słucham sonaty wiolonczelowej Rachmaninowa granej przez niezwykle utalentowaną parę Yuja Wang, Gautier Capucon i kompletnie nie wiem czy mi się to podoba 🙄?

I nie chodzi o wykonanie tylko o sam utwór, uważany powszechnie z a wybitny, który mnie wydaje się przekombinowany i niekoherentny, Jak gdyby głównym zamiarem autora były ciągłe i silne bodźce skierowane na słuchaczy. 

Bał się że mu pozasypiają na sali, czy co?

Tak jak sonaty Brahmsa czy Arpeggione Schuberta zachwycają mnie zawsze tak w tym przypadku nie wiem 🤥

Trzeba będzie tego jeszcze parę razy posłuchać w różnych wykonaniach.

 

Sonata for cello and piano, po.19

Heinnrich Schiff cello Elizabeth Leonskaja piano 

..piękne, wzruszające, zapierające dech..brak mi słów..muzyką jak wybitny thiller ale na niedostępnym dla filmu poziomie przekazywania uczuć i stanów.

A poziomy dynamiczne moim zdaniem to celowy zabieg dający wrażenie grania małej orkiestry, prawie jak koncert fortepianowy, zapomina się zresztą o tym szybko wobec majestrii dźwięków. 😀

 

 

 

 

[Gość]

 

Pięknie nagrana płyta, szczególnie brzmienie wiolonczeli przepięknie uchwycone. Obaj panowie grają zdaje się po mistrzowsku. Materiał spokojny, chociaż nie brakuje dynamiki, szczególnie druga płyta żywa. 

[-tomek-]

Cieszę się, że wspomnieliście o Dymitrze, to znak iż jeszcze go ktoś słucha i nie pozostał zapomniany, jest on bowiem jednym z moich ulubionych kompozytorów ubiegłego wieku.

Poniżej dwie pozycje z mojej biblioteczki, które mogę polecić, przybliżą życie, twórczość, osobowość oraz patrząc przez pryzmat historii, czas w jakim tworzył Szosti.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość]

Płyta ładnie nagrana ale materiał trudny dla mnie. Postanowiłem że będę wracał do niej tak jak do Szostakowicza. Ta muzyka jest o wiele trudniejsza od symfoni Mahlera, które już były trudne dla mnie. Jednak trzeba próbować bo wiem że gust i tak się zmienia z biegiem lat. Od Mozarta też wolę Beethovena ale podobno Mozart był wzorem.

Wracając do płyty to mój pierwszy kontakt z panią Grażyną Bacewicz i jestem zaskoczony tym jak komponowała ta pani.

[-tomek-]

Pozostając przy osobie Szostakowicza, pragnę podzielić się z Wami mistrzowskim wykonaniem (we fragmencie) jego VIII kwartetu op.110 słyszałem wiele wykonań i interpretacji tegoż, ale to właśnie wykonanie, robi nieprawdopodobne wrażenie.

Janine Jansen - 1. Violin

Sarah McElravy - 2. Violin

Julian Rachlin - Viola

Mischa Maisky - Cello

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

 

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane 29 Marca 2023 przez -tomek-

[Gość]

Przesłuchałem na razie pierwszą, trzecią i dzwiewiątą symfonię. Na początku jest trochę dziwnie bo nagrania chyba są monofoniczne. Pewnie pięknie brzmią z płyty gramofonowej. Można się przyzwyczaić ponieważ warstwa artystyczna jest piękna. Podoba mi się jak orkiestra trzyma tęmpo w pierwszej i jak malowane są pejzaże w trzeciej- odgłosy rogu lub czegoś jak z polowań. Dziewiąta jest spójna i podoba mi się bardziej od  9-tki pana Kubelika, która też była bardzo dobra.

[Gość]

Dodam tylko że nie spodziewałem się tego co usłyszałem na koniec. Polecam każdemu kto jeszcze nie słyszał. Finał jest oszałamiający.

[dzarro]

Tej płyty akurat nigdzie nie ma ale będę miał ją na uwadze. Za to dzięki Tobie przesłuchałem tą :

To mój pierwszy kontakt z tym włoskim kompozytorem. Muzyka bardzo elegancka, pozytywną, czuć jednocześnie dawną klasykę ale nie trąci myszką. Zwiewna, jak świeży powiew wiatru, pełna słońca. Chyba będę wracał...elegancka muzyka .

Ja ostatnio lubię posłuchać jego sonatę skrzypcową;

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[-tomek-]

22 godziny temu, sidru napisał:

Na początku jest trochę dziwnie bo nagrania chyba są monofoniczne.

Nagrania na płycie o której wspominasz, są mono, pochodzą z 1951 roku i zostały zarejestrowane na festiwalu w Bayreuth.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość]

2 minuty temu, -tomek- napisał:

Nagrania na płycie o której wspominasz, są mono, pochodzą z 1951 roku i zostały zarejestrowane na festiwalu w Bayreuth.

Co sądzisz o końcówce 9 symfoni właśnie z tego festiwalu ?

[-tomek-]

20 minut temu, sidru napisał:

Co sądzisz o końcówce 9 symfoni właśnie z tego festiwalu ?

Pomijając dość kontrowersyjną postać Furwänglera, uchodzi on za jednego z najwybitniejszych interpretatorów dzieł Wielkiego Mistrza z Bonn ( nie tylko jego symfonii).

Ponadto, w/w płyta pochodzi z tzw. zestawu referencyjnego, zatem wartość artystyczna nie może być poniżej pewnego poziomu, tyczy to również wspomnianej przez Ciebie końcówki, czyli finału.

Gwoli uzupełnienia:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane 30 Marca 2023 przez -tomek-

[Gość]

22 minuty temu, -tomek- napisał:

Pomijając dość kontrowersyjną postać Furwänglera, uchodzi on za jednego z najwybitniejszych interpretatorów dzieł Wielkiego Mistrza z Bonn ( nie tylko jego symfonii).

Ponadto, w/w płyta pochodzi z tzw. zestawu referencyjnego, zatem wartość artystyczna nie może być poniżej pewnego poziomu, tyczy to również wspomnianej przez Ciebie końcówki, czyli finału.

Gwoli uzupełnienia:

https://www.classicstoday.com/review/review-5696/?search=1

Ja się zastanawiam czy to aby nie najlepsze co w życiu słyszałem.

Możesz jeszcze coś polecić z tzw. zestawu referencyjnego ?

[-tomek-]

Domyślam się, że pytasz o symfonie (?) odpowiedź nie jest ani łatwa, ani prosta, wszak istnieje ogrom nagrań, różnych zespołów symfonicznych pod różnymi batutami.... oczywiście, jedne są lepsze, inne gorsze, niektóre doskonałe i nieliczne wybitne. Większość to nagrania archiwalne, co za tym idzie ich jakość dźwiękowa nie należy do najlepszych, natomiast warstwa nazwijmy to artystyczno-interpretacyjna wysoka. Również jest bardzo dużo współczesnych realizacji, reprezentujących wysoki poziom, co więcej, powstają nowe... jest wiec w czym wybierać.

Ja mogą wskazać jedynie kierunek, bowiem wszystko zależy od indywidualnych preferencji, oczekiwań, tzw. "osłuchania" itp.

np. ten wątek: 

Wbrew niektórych opiniom, dodałbym jeszcze giganta - Karajana.

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość]

Druga symfonia Mahlera pod batutą Bernarda Haitinka, ma również wspaniały finał jak 9-tka Furtwäglera. Piękna ta druga symfonia, jak przebudzenie wiosny po zimie. Pierwsza symfonia taka prosta przy niej. Btw. czy Wy też słyszycie w motywie głównym pierwszej symfonii Mahlera Piratów z Karaibów ?

A Mahlera w wykonaniu Haitinka polecam, pięknię nagrano tylko trzeba głośno słuchać.

[dzarro]

Druga symfonia Mahlera pod batutą Bernarda Haitinka, ma również wspaniały finał jak 9-tka Furtwäglera. Piękna ta druga symfonia, jak przebudzenie wiosny

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) po zimie. Pierwsza symfonia taka prosta przy niej. Btw. czy Wy też słyszycie w motywie głównym pierwszej symfonii Mahlera Piratów z Karaibów ?
A Mahlera w wykonaniu Haitinka polecam, pięknię nagrano tylko trzeba głośno słuchać.

Kompozytorzy filmowi dużo zrzynają z klasyki.

Druga Mahlera to jeden z jego najbardziej mistycznych utworów. Stąd jej tytuł. Co ciekawe, jedną z inspiracji literackich były Dziady Mickiewicza.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[dzarro]

Jeśli chodzi o Mahlera to preferuję jego dramatyczną stronę:

…medytacyjną stronę też:

Niesamowicie śpiewał tę pieśń Andrzej Hiolski. Niestety nie ma tego na YT.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość]

W dniu 29.03.2023 o 20:43, dzarro napisał:

Ja ostatnio lubię posłuchać jego sonatę skrzypcową;

 

 

 

Tą sonatę trafiłem w wykonaniu Zimermana...bardzo fajna i dramatycznie i lirycznie..

 

 

[dzarro]

Tą sonatę trafiłem w wykonaniu Zimermana...bardzo fajna i dramatycznie i lirycznie..

 
 

W swojej kolekcji mam wykonanie z festiwalu Marthy Argerich z Lugano(nie pamiętam kto gra - na pewno nie Maestra). Na wykon Suka trafiłem szukając sonaty Poulenca, jednej z moich ulubionych - ale dość rzadko nagrywanych:

Na okładce widzę też Strauss. Co ciekawe nasz Karol Szymanowski popełnił za młodu sonatę w okresie fascynacji twórczością Ryszarda:

Jeśli chodzi o postromantyczne arcydzieła to najwyżej cenię 2 sonatę Gabriela Faure. Zwłaszcza w genialnej interpretacji Zino Francescattiego:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość]

Przepiękna płyta, mogę jej słuchać i słuchać, pięknie nagrana. Lubię brzmienie Zimermana i lubię Debussy'iego.

[Gość]

Piękna muzyka, można odpocząć. Fortepian solo. Przepiękny materiał przepięknie zagrany.

[Gość]

Doskonała. Przesłuchałem kilka razy pod rząd. 

[Gość]

Bardzo dobre do słuchania, kiepska jakość ale jakby muzyki więcej w muzyce mimo że materiał zwyczajny a jednak można słuchać godzinami.

[barmanekm]

W dniu 28.03.2023 o 19:24, -tomek- napisał:

Cieszę się, że wspomnieliście o Dymitrze, to znak iż jeszcze go ktoś słucha i nie pozostał zapomniany, jest on bowiem jednym z moich ulubionych kompozytorów ubiegłego wieku.

Dla mnie Szosti, to jest numer 1. To taki "Tool" muzyki klasycznej. Ogólnie najbardziej lubię późny romantyzm i następnie XX w. Prokofiew, Rachmaninof, Strawinsky, i właśnie numero uno, czyli Szostakowich. Przez bardzo długi czas najwięcej słuchałem Panów Sz & Sz, czyli Szymanowski i Szostakowicz.

W dniu 29.03.2023 o 11:55, sidru napisał:

Wracając do płyty to mój pierwszy kontakt z panią Grażyną Bacewicz i jestem zaskoczony tym jak komponowała ta pani.

Ta Pani, to dla mnie polski Szostakowicz. Jak na swoje czasy dosyć przełomowe i nowoczesne kompozycje. Ogólnie niedoceniona kompozytorka. Może dlatego, że miała stosunkowo niedużo materiału?

Moje numero uno, jak chodzi o kameralistykę od Szostiego

W dniu 29.03.2023 o 17:55, -tomek- napisał:

ale to właśnie wykonanie, robi nieprawdopodobne wrażenie.

Tak jest super.

Mi się też bardzo podobają dokonane przez Rudolfa Barshaia aranżacje kwartetów na orkiestrę kameralną  

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane 14 Kwietnia 2023 przez barmanekm

[-tomek-]

W dniu 14.04.2023 o 17:25, barmanekm napisał:

Mi się też bardzo podobają dokonane przez Rudolfa Barshaia aranżacje kwartetów na orkiestrę kameralną

Owszem, zgadzam się w całej rozciągłości, Barshai tymi aranżacjami zrobił kawał dobrej roboty, a przy dobrych wykonawcach, to pozostaje już tylko czysta przyjemność.

Moją uwagę w tej muzycznej materii, zwrócili Norwegowie:

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[-tomek-]

Dwa słowa jeszcze o Grażynie Bacewicz i Szostakowiczu, otóż Krzysztof Meyer w biografii, o której wcześniej wspomniałem, napisał ( po jednym ze spotkań z Dymitrem]

[ fragment książki " Dymitr Szostakowicz i jego czasy" autor: K. Meyer / strona 340 ]

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość]

Po niedzielnym Trybunale pozostałem pod bardzo dużym wrażeniem Schumana w interpretacji Piotra Andreszewskiego. 

[atmeg]

widze ze sa tu osoby piszace o muzie klasycznej , szanuje To

 

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )