Dzieła wielkie, ale pogodne i optymistyc

[Mart2M]

Witam,

 

Naszla mnie taka refleksja: prawie wszystkie pozycje muzyczne, ktore uwaza sie za wybitne, wyjatkowe, za arcydziela sa utrzymane w nastroju bardzo smutnym, refleksyjnym, pelnym nostalgii, blizej niekreslonej tesknoty czy melancholii. To jasne, ze piekno czesto rodzi sie czesto z bolu, ale czy znacie dziela/plyty, ktore uwazacie za jednoznacznie piekne, wyjatkowe, za arcydziela w sowim gatunku, a ktore sa jednoczesnie optymistyczne, niosa ze soba ladunek pozytywnej, radosnej energii. Ja ze swej strony moge wymienic chyba tylko IX Symfonie Beethovena (w mojej plytotece - wydanie RCA pod batuta Ericha Leinsdorfa), moze niektore plyty Bruce'a Springsteena - ale wylacznie, jesli nie zaczniemy wsluchiwac sie w znaczenie tekstow.

Ciekaw jestem Waszych opinii i typow. Czy jest tak, ze piekno w muzyce jest wylacznie pochodna cierpienia i zamyslenia, czy tez moze wyplywac rowniez z radosci :-)

[marekk]

jak słuchasz tego przygłuchego Ludwiga to posłuchaj jego 7 symfoni (zreszta wszystkie są świetne) czy 3 i wtedy zobaczysz jak jest pogodny,po za tym jak w tym klimacie to Brahms 3 i 4 symfonia, czy koncerty skrzypcowe obu, iX Dworaka i cała plejada romantyków...

[pq]

Szósta Beethovena!!!

[barocco]

Zbliża się Swięto Zmarłych. Jednym z dzieł, tych wielkich oczywiście, które zawsze napełnia mnie nadzieją i optymizmem w tym okresie jest "Requiem a 15" H.I.F Bibera! Najlepiej w wyk. La Capella Reial z Savallem.

 

:-)

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Vlad]

Wlazl kotek na plotek (i mruga ???!!!) ! :)

 

Optymizm, pogoda, nieskonczonosc !

(wykonania jak i interpretacji !)

[Mart2M]

Hehe tak sadzilem, ze ten watek nie zostanie potraktowany powaznie. Dziel pieknych i posepnych jest mnostwo: chocby mistrzowie Stanko czy Garbarek. W druga strone wcale nie tak prosto :-)

[Horst]

Polecam Haydna! To bardzo głęboka muzyka- jego fanem są tacy znawcy metafizyki muzycznej jak Richter, Skrowaczewski.

 

To bardzo złożona muzyka, głęboka i ugruntowana, ale optymistyczna, z humorem, świetnie odprężonymi frazami, ciepłem.

 

1. kwartety "Słoneczne" (czyli "optymistyczne" chyba)

2. koncert fortepianowy D-dur (Benedetti)

3. superanckie symfonie z Sellem

[parmenides]

z pogodnych hydnów to oczywiście "pory roku" i "stworzenie świata" - dwa duże oratoria

[dzarro]

4 symfonia Brahmsa nie jest pogodna - zwłaszcza w finałowej części, jeśli już to 2 - dedykowana nowożeńcom (3 też ujdzie). Brahms to generalnie raczej smutas był(co może dziwić, jeśli wziąć pod uwagę, że się nie ożenił). Do wyjątków należą 1 i 2 kwintet oraz 3 kwartet smyczkowy, finały koncertów(2 fortepianowe, podwójny i skrzypcowy) też ewentualnie się nadają. Aha - jeszcze wariacje na temat Haendla, bardzo witalne.

 

Optymistyczny wydźwięk maja niektóre opery: "Wesele Figara" i "Czarodziejski Flet" Mozarta, "Śpiewacy Norymberscy" Wagnera, "Fidelio" Beethovena, no i Rossini - u tego, podobnie jak u Mozarta i Haydna, posępna muza należy raczej do rzadkości.

 

W jazzie choćby "Kind of blue", mimo pewnej melancholii raczej dość pogodną jest płytą. Z innych znanych mi przykładów: „My Favorite Things” Coltrane’a ...

[dzarro]

P.S.

Z poważki to jeszcze Schumanna trzeba wymienić: słynny kwintet ES-dur, ale też "Karnawał Wiedeński" i finał "Etiud Symfonicznych". 2 symfonia raczej też.

 

I jeszcze 5 symfonia Schuberta(ostatnio modny jest dzwonek komórkowy oparty na 1 części).

[Martin]

Przeczytałem sobie niektóre wpisy w tym wątku i w takim razie .... to ja w poczet tej kategorii dodałbym jeszcze koniecznie ... "Zmierzch Bogów" - Wagnera i Trzecia "Symfonia Pieśni Żałosnych - Henryka Mikołaja Góreckiego

 

 

;-)

[Horst]

dzarro, 30 Paź 2006, 13:04

 

>P.S.

> Z poważki to jeszcze Schumanna trzeba wymienić: słynny kwintet ES-dur, ale też "Karnawał Wiedeński"

>i finał "Etiud Symfonicznych". 2 symfonia raczej też.

 

a to bardzo ciekawe, uważam że Schumann to straszliwie niedoceniany kompozytor..

 

jest optymistyczny? może i tak, ale to byłby materiał na osobny wątek, na tradycję nie Bach Beethoven Brahms

 

ale na Beethoven (późny i nie tylko) Schumann Brahms

 

Schuman to depresja, schizofrenia i pojedyncza ludzka tragedia

 

ale- mimo to- świetna muzyka

 

FaschingsSchwank aus Wien- było mylone z Wiedeńskim Karnawałem, świetna rzecz

 

dla mnie Brahms to muzyka szczęścia, piękna, lekkości, nawet w 4tej, ten początkowy genialny kołyszący motyw melodyczny

[dzarro]

Horst

 

"Schuman to depresja, schizofrenia i pojedyncza ludzka tragedia" - zgadzam się, to strasznie obsesyjna muzyka(rodzaj opętania pojedynczymi motywami) ale w tych utworach, które wymieniłem, można dosłuchać się radości i witalności. Co do Brahmsa - którego bardzo lubię - polemizowałbym. Radości i optymizmu w jego muzie jest niewiele(co nie znaczy, że nie ma jej w ogóle). Jego współcześni żartowali ponoć, iż jeśli Brahms komponuje coś radosnego, to tylko w myśł motta: "Moją radością jest grób". Przesada, ale daje do myślenia.