Stereotyp komercji

[xtmx]

Czyli z muzyką trochę jak z seksem. Można to robić z uczuciem, można dla zabawy, a można i dla kasy. Choć i dla kasy może to być z klasą. Ale i tak większość to jedno wielkie p@#%# :)

[Jakew]

W ślad za wcześniejszymi mówcami - Zdarza się niejdnokrotnie że jacyś mało chyba inteligentni odbiorcy skreślają artystę za to że jego praca osiągnęła popularnść. Oni żądają "kultowej niszowości"... Słynnym przejawem tej postawy jest znane wszyskim he he dictum: Metallica skończyła się na Kill'em All he he he

[Tad46]

Zdaje się, że trzeba najpierw podefiniować co jest co... komercja, popularność, artyzm.

[rafal996]

Przy okazji paradoksu związanego z zespołem Metallica, tu jest sporo zabawnych rzeczy.

 

Pierwszy raz krzyczano o sprzedaniu się, kiedy pojawił się teledysk One, pochodzący z bodaj najbardziej bezkompromisowej, najtrudniejszej płyty ...And Justice For All (nawiasem mówiąc nie jestem jej miłosnikiem), która co jak co, ale na pewno pod żadnym względem komercyjna nie była.

 

Kolejny raz zaraz potem, przy wydaniu Black Album. Ta płyta, można rzec, jest rynkowo przystępna, ale zespół osiągnął na niej artyzm wysokich lotów i jest to z pewnością znakomity materiał pod każdym względem.

 

Wreszcie kiedy zaczęli odwalać już naprawdę ogromną komercyjną chałturę, grając płytę z coverami i z orkiestrą (ta pierwsza niezła, druga niestety katastrofa), to nagle okrzyknięto ich wielkimi wspaniałymi muzykami realizującymi się artystycznie, bo było kompletną bzdurą.

 

A jeszcze później nagrali już zupełne kuriozum, czyli St. Anger - mocny metalowy album, który jednak był obliczony dokładnie na potrzeby rynku, złożony z elementów święcących triumfy na amerykańskim rockowo - numetalowym rynku. Jednocześnie wyszli na przeciw oczekiwaniom publiczności, która oczekiwała od nich mocnej muzyki, oraz na przeciw tym, którzy chcieli słyszeć Metallikę w mediach jak dawniej. Efekt wyszedł cokolwiek żałosny, bo ani to thrash, ani nu metal, melodie słabe, gitarowo poziom przeciętnego garażowego zespołu, nawet produkcja niemiłosiernie męcząca.

 

Temat Metallica i komercja własnie dlatego jest bardzo ciekawy i niejednoznaczny :)

[Jakew]

Wydaje mi się - hipoteza - że największym talentom generalnie (czyli nie licząc jakiegoś zapiekłego incydentalnego Józia który przekreśli Gabriela za So:) wybacza się to (czasem b.szybkie, czasem powolne) wyjście z kultowej niszowości. Pink Floyd jest tu najlepszym przykładem - niby ambitny rock a nikt nie ma pretensji że podoba się jak to się mówi wszystkim (patrz statystyki sprzedaży:).

 

Choć może hipoteza błędna, może pierwsi, kultowi niszowi fani Floydów klęli tak samo jak fani pomniejszych zjawisk muzycznych gdy zespół potem osiągał rekordy popularności (płyta Dark Side of the Moon - znakomita artystycznie - jednak była najdłużej ze wszystkich płyt świata tego obecna na liście 100 bestsellerów czyli sukcesów komercyjnych prowadzonej przez Bilboard:))

 

Chodzi jak gdyby o to że fani nie lubią gdy w gronie fanów znajda się nowe hordy obce im kulturowo i ideologicznie, a czasem chodzi już o zwykłą płaską głupotę spod znaku syndromu pierwszej pchły na psie

[bamarek]

Rafal & Jakew - nie plyta jest komercyjna tylko zespol!!!

A placenie grubuch pieniedzy przez Matallice za sciganie sciagaczy MP3 jest po prostu wielka zenada i skresla ten zespol w moich oczach, bo to jest wlasnie komercja posunieta do maksimum.