Skocz do zawartości
IGNORED

Niekomercyjne kino artystyczne.


Rekomendowane odpowiedzi

Obejrzałem wreszcie "Romę". Kompletnie nie rozumiem zachwytu nad tym filmem. To w żaden sposób nie jest dzieło wybitne. Zwróciłem jedynie uwagę na zdjęcia, które owszem, były niezłe. Ale nominacja dla najlepszej aktorki to jakaś kpina. Co ona tam pokazała? Większość czasu myje naczynia, biegnie lub podaje do stołu. Za tym filmem i oskarowymi nominacjami musiały iść naprawdę grube koperty. Taka "Faworyta" bije go na głowę.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

"Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam."          Stanisław Ignacy Witkiewicz – Listy do żony (1928-1931)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, d-t-x napisał:

Obejrzałem wreszcie "Romę". Kompletnie nie rozumiem zachwytu nad tym filmem. To w żaden sposób nie jest dzieło wybitne.

Film aż tak tragiczny nie jest. Ot - po prostu dobrze skrojone kino. Ale minusem są m.in. postaci - całkowicie powierzchownie pokazane. Po prostu rola służącej nie pozwala stworzyć interesującej kreacji, ale film jest modny, bo jest "antytrumpowski". Już po nominacjach widać, że coś jest na rzeczy.

Niestety pewnie przez to zgarnie większość statuetek. Albo wygra "Green book" który podoba się wszystkim. Każde inne rozstrzygnięcie będę uważał za niespodziankę.

Akademia może też będzie chciała pokazać swoją polityczną poprawność i uhonoruje "Czarną panterę" lub nowe dzieło Spike'a Lee. Oby nie, bo ten pierwszy jest tragiczny, drugi tylko trochę lepszy.

A z tych Oskarowych to rzeczywiście "Faworyta" zdecydowanie najlepsza. Może "Roma" ma lepsze zdjęcia.

 

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez Meloman
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ale żeby nie było. Nie mam żadnego parcia na nocną ceremonię. Wygra, kto wygra. Nie zmieni to mojego podejścia do kina.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Też nie przywiązuję dużej wagi do Oscarów ale jednak zwracam uwagę,że tam głosują nie widzowie nie krytycy ale ludzie z branży.Ludzie,którzy jednak o filmie coś wiedzą i "robią " w tej materii.To nie są przypadkowi amatorzy.Niedawno widziałem wywiad z naszym laureatem A.Starskim.Mówił wiele ciekawych rzeczy.Okazuje się ,że jest coraz więcej członków akademii spoza USA.Czyli nagroda ta staje się w coraz większym stopniu nagrodą światową a nie tylko amerykańską.

d-t-x

Rozumiem,że Roma nie jest w Twoim typie,że przeszedłeś obok tego filmu.To nie jest film dla każdego.Ale tak było np. z nową falą.Widzę podobieństwa tego filmu do twórczości np. Antonioniego ( Przygoda).Też kiedyś był niezrozumiany czy nawet atakowany.Ten film trzeba poczuć,wejść w jego klimat,poddać się mu.Nagroda dla aktorki jest oczywiście nieporozumieniem bo ona jest typowym naturszczykiem.Gra siebie.Ale podtrzymuję swoją wcześniejszą opinię,że jest to arcydzieło.I nie dorabiałbym do tego jakichś podtekstów politycznych.Jeśli wygra to dlatego,że akademicy dostrzegli w niej piękno.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Rozumiem Wojtku, inaczej odbierasz ten film. Ja tu arcydzieła nie dostrzegam, trafnie opisał to Meloman - to dobrze skrojona produkcja. Film festiwalowy, jakoś nie widzę go w roli hitu amerykańskich kin.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

"Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam."          Stanisław Ignacy Witkiewicz – Listy do żony (1928-1931)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Na to,że będzie hitem amerykańskich kin nie ma szans i chyba nie było takiego założenia.To nie o to chodzi.To film artystyczny,zrobiony z powodów ambicjonalnych reżysera.Dlatego w tym wątku o nim dyskutujemy.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

10 godzin temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

I nie dorabiałbym do tego jakichś podtekstów politycznych.

Ale w samej Ameryce o tym mówili. Nie ja to wymyśliłem.

10 godzin temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

To nie jest film dla każdego.Ale tak było np. z nową falą.Widzę podobieństwa tego filmu do twórczości np. Antonioniego ( Przygoda).Też kiedyś był niezrozumiany czy nawet atakowany.

To chyba jednak mocno przesadzone porównanie. Bardzo mocno.

10 godzin temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

Okazuje się ,że jest coraz więcej członków akademii spoza USA.Czyli nagroda ta staje się w coraz większym stopniu nagrodą światową a nie tylko amerykańską.

Sądząc po tegorocznych zwycięzcach to w ogóle tego nie widać. Praktycznie większość statuetek niezasłużona. Malik z Oskarem? No proszę... Za scenariusz nowy film Spike'a Lee? Litości... 

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez Meloman
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nieśmiało zauważę, że wątek jest o kinie "niekomercyjnym" a głównym problemem Galii Oscarów 2019 było jak wpasować całość w bloki reklamowe, jak przyciągnąć więcej reklamodawców itd. Chciałem tez zwrócić uwagę, że prawdopodobnie najbardziej nowatorski, a na pewno najbardziej wpływowy film amerykański w dziejach - "Obywatel Kane" dostał Oscara tylko za scenariusz, a Orson Welles dostał Oscara  tylko za całokształt. Najwybitniejszy współczesny reżyser amerykański, David Lynch, pewnie nigdy Oscara nie dostanie. Może zostawmy złote krasnale w ich naturalnym środowisku - czyli w kiczowatych hollywoodzkich ogrodach i rezydencjach.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez dzarro
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Do Oscarów należy podchodzić z dystansem.To rodzaj zabawy.Niemniej w Cannes,Berlinie,Wenecji też bywały wpadki z nagrodami.Bo werdykty na takich imprezach to zawsze wynik jakiegoś uśrednienia,kompromisu.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez wojciech iwaszczukiewicz
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Faworyta" zaliczona.Wbrew moim wcześniejszym obawom Lanthimos nie nakręcił sztampowego filmu kostiumowego.Pozostał sobą.Pozornie to tylko opowieść z życia dworskiego początków XVIII wieku.Z czasów panowania królowej Anny Stuart i szalejącej w ówczesnej Europie wojny sukcesyjnej hiszpańskiej.Śledzimy losy trzech kobiet,królowej Anny (O.Colman) jej przyjaciółki księżnej Sarah Marlborough ( R.Weisz ) i Abigail Hill ( Emma Stone) aspirującej do zajęcia funkcji faworyty na dworze.Wzajemne relacje między kobietami są bardzo złożone,często zaskakujące i nieprzewidywalne.Chodzi oczywiście o walkę o władzę,o wpływy a i o pożądanie.Bo i element erotyczny,lesbijski ma tu też znacznie.Rzecz się rozgrywa w czasach gdy kobiety miały niewielkie prawa tak więc walczą one między sobą jak i również z mężczyznami niczym mężczyźni.Są bezwzględne,wyrachowane i okrutne.Z tego pojedynku wychodzą zdruzgotane,przegrane,odarte ze swej kobiecości.Wszystkie trzy.Bardzo ciekawie pokazane jest tło akcji.To czasy rozpasanego Baroku,a nawet jego kulminacji czyli Rokoka.Reżyser posuwa się tu do absurdu,kpiny,szyderstwa.W dialogach jest mnóstwo humoru i brutalizmów.Wszystkie trzy aktorki grają wspaniale.Nie potrafię powiedzieć,która rola jest główna a które drugoplanowe.Na najwyższe uznanie zasługują zdjęcia i ścieżka dźwiękowa.Świetny film.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

"Monument" kolejny bardzo ciekawy film Jagody Szelc. Niby film jest tylko studencką pracą dyplomową ale oryginalnością bije na głowę większość polskich produkcji. Szkoda tylko, że finałowa, skądinąd bardzo efektowna sekwencja, jest stylistycznie odklejona od całości i bardziej przypomina teatr eksperymentalny. Niepotrzebnie też dodano puentę spłaszczającą wymowę całości. W każdym razie w Polsce - od czasu (dziś już zwietrzałych) eksperymentów Królikiewicza nikt nawet nie próbował robić takiego kina.

Wysłane z mojego LG-H870 przy użyciu Tapatalka

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Walory "Monumentu"(budżet 200 tysięcy złotych...) stają się szczególnie wyraziste na tle dwóch innych, świetnie się zapowiadających ale niestety nieco rozczarowujących obrazów - "High Life" oraz "To my". Pierwszy jest próbą stworzenia arthousowego nisko budżetowego SF, drugi(podobnie jak pierwszy film swego twórcy - "Uciekaj") wykorzystuje formułę kina grozy.
Oba cierpią na niedostatki w zakresie rytmu - szczególnie traci film Peele'go oparty na świetnym, oryginalnym pomyśle(ludzie atakowani przez swoich sobowtórów żyjących dotychczas pod podszewką rzeczywistości). Film, z jednej strony jest bardziej surrealistyczny niż "Uciekaj", z drugiej dużo obficiej dawkuje "akcję" typową dla gatunku i właśnie w tym aspekcie brakuje pazura i napięcia. Wszystko wygląda ciekawie - ale na papierze.
Jeszcze słabiej wypada film "High Life" - mimo świetnej, dającej z siebie wiele, obsady (Binoche, Pattinson, Agata Buzek) i niegłupiego pomysłu(grupa skazańców, zamiast wyroku śmierci, zostaje wysłana w statku kosmicznym na eksplorację czarnej dziury). Tutaj niedostatki reżyserki w operowaniu rytmem oraz chaotyczność scenariusza niestety unieważniają wysiłek aktorski oraz intensywność pojedynczych sekwencji.
"Monument", pomimo najbardziej radykalnej formy(praktyki zawodowe grupy studentów ukazane jako oniryczny rytuał inicjacyjny) i szczątkowego doświadczenia twórców i aktorów - wypada na tym tle niemal wirtuozowsko.


Wysłane z mojego LG-H870 przy użyciu Tapatalka

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

'Final Portrait' - reżyseria Stanley Tucci. W rolach głównych Geoffrey Rush i Armie Hammer.

Film opowiadający o przyjażni amerykańskiego pisarza i miłośnika sztuki Jamesa Lorda i światowej sławy artysty malarza i rzeżbiarza Alberto Giacometti. Akcja filmu rozrgywa się w 1964 roku i jest ukazana  z perspektywy Lorda jako wyjątkowy wgląd w piękno, frustrację, głębię i chaos procesu artystycznego. Podczas krótkiej wizyty Jamesa Lorda w Paryżu, przyjaciel Alberto Giacometti prosi go o pozowanie do portretu, obiecując, że proces potrwa tylko kilka dni...  Statyczne i kameralne niskobudżetowe kino z ujmującą wręcz kreacją aktorską tylko dwóch postaci. Kolor i barwy filmu też i jak najbardziej  wprowadzają element artystyczny uzupełniając się wzajemnie ze znakomitą grą dwóch aktorów. Świetny kontrast charakterów i obyczajowości. Super interesujące kino!

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez Chicago
Edyt Ortograf

Parker's Mood

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Gdyby ulica Beale mogła mówić " to kolejny film Barry'ego Jenkinsa twórcy m.in. "Moonlight".Obraz powstał na kanwie powieści Jamesa Baldwina pod tym samym tytułem.To kolejna opowieść rozgrywająca się w środowisku amerykańskich Murzynów.Tyle,że tym razem gdzieś w latach 60 czyli w okresie nasilenia konfliktów rasowych w tym kraju.Śledzimy losy pary młodocianych kochanków ( on 22 ona 19 lat) mieszkańców nowojorskiego Bronxu.Młodzi znają się od dzieciństwa,przyjaźnią się a z czasem rodzi się między nimi uczucie.Ona ( śliczna Kiki Layne) jest wrażliwą,delikatną dziewczyną przeżywająca swą inicjację.On ( Stephan James) zdradza talenty artystyczne ( rzeźbi w drzewie).Obserwujemy ich pierwsze,niezdarne poczynania,próby znalezienia mieszkania i uzyskania stabilizacji życiowej.Jednak szczęście nie może trwać długo.W wyniku pewnych zdarzeń chłopak zostaje oskarżony o brutalny gwałt wobec innej kobiety,trafia do więzienia i oczekuje na proces.Z przebiegu wydarzeń można mieć wątpliwości czy zarzut ten jest prawdziwy i czy chłopak nie stał się ofiarą pomyłki sądowej a może nawet prowokacji na tle rasowym.W tym momencie film z sielskiego i idyllicznego romansu zmienia się w tragedię ludzką z rasizmem w tle.Ciekawie zarysowano obie rodziny kochanków.Rodzina dziewczyny ( ojciec i matka-oscarowa rola Reginy King trzymają stronę młodych) i chłopaka ( despotyczna,zdewociała matka pełna agresji wobec dzieci).W międzyczasie okazuje się,że młodzi będą mieli dziecko.Druga część filmu to walka obu rodzin i dziewczyny o uratowanie chłopaka i podważenie aktu oskarżenia.Co wiąże się ze zderzeniem z amerykańskim wymiarem sprawiedliwości.Represyjnem,skażonym w latach 60 rasizmem i uprzedzeniami.Zaletą filmu jest sposób narracji ( przemieszanie czasów),bardzo interesująca muzyka i dobre aktorstwo.Do wad zaliczyłbym zbyt lukrowany,idealistyczny obraz społeczności murzyńskiej i nierówne rozmieszczenie akcentów.Czarni są tylko dobrzy a Biali to szowiniści( oprócz dwóch osób).Miłość młodych pokazana jest bardzo delikatnie i subtelnie a na koniec nie ma obowiązkowego w kinie amerykańskim happy endu ( na szczęście !).Niemniej film nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia.Pozostawił mnie raczej chłodnym.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez wojciech iwaszczukiewicz
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Gdyby ulica Beale mogła mówić " to kolejny film Barry'ego Jenkinsa twórcy m.in. "Moonlight".Obraz powstał na kanwie powieści Jamesa Baldwina pod tym samym tytułem.To kolejna opowieść rozgrywająca się w środowisku amerykańskich Murzynów.Tyle,że tym razem gdzieś w latach 60 czyli w okresie nasilenia konfliktów rasowych w tym kraju.Śledzimy losy pary młodocianych kochanków ( on 22 ona 19 lat) mieszkańców nowojorskiego Bronxu.Młodzi znają się od dzieciństwa,przyjaźnią się a z czasem rodzi się między nimi uczucie.Ona ( śliczna Kiki Layne) jest wrażliwą,delikatną dziewczyną przeżywająca swą inicjację.On ( Stephan James) zdradza talenty artystyczne ( rzeźbi w drzewie).Obserwujemy ich pierwsze,niezdarne poczynania,próby znalezienia mieszkania i uzyskania stabilizacji życiowej.Jednak szczęście nie może trwać długo.W wyniku pewnych zdarzeń chłopak zostaje oskarżony o brutalny gwałt wobec innej kobiety,trafia do więzienia i oczekuje na proces.Z przebiegu wydarzeń można mieć wątpliwości czy zarzut ten jest prawdziwy i czy chłopak nie stał się ofiarą pomyłki sądowej a może nawet prowokacji na tle rasowym.W tym momencie film z sielskiego i idyllicznego romansu zmienia się w tragedię ludzką z rasizmem w tle.Ciekawie zarysowano obie rodziny kochanków.Rodzina dziewczyny ( ojciec i matka-oscarowa rola Reginy King trzymają stronę młodych) i chłopaka ( despotyczna,zdewociała matka pełna agresji wobec dzieci).W międzyczasie okazuje się,że młodzi będą mieli dziecko.Druga część filmu to walka obu rodzin i dziewczyny o uratowanie chłopaka i podważenie aktu oskarżenia.Co wiąże się ze zderzeniem z amerykańskim wymiarem sprawiedliwości.Represyjnem,skażonym w latach 60 rasizmem i uprzedzeniami.Zaletą filmu jest sposób narracji ( przemieszanie czasów),bardzo interesująca muzyka i dobre aktorstwo.Do wad zaliczyłbym zbyt lukrowany,idealistyczny obraz społeczności murzyńskiej i nierówne rozmieszczenie akcentów.Czarni są tylko dobrzy a Biali to szowiniści( oprócz dwóch osób).Miłość młodych pokazana jest bardzo delikatnie i subtelnie a na koniec nie ma obowiązkowego w kinie amerykańskim happy endu ( na szczęście !).Niemniej film nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia.Pozostawił mnie raczej chłodnym.
Mam podobne odczucia. Nawet wątek "romansowy" jest wg mnie dość mdły. Film ratuje trochę kilka intensywnych, dramatycznych sekwencji - kłótnia rodzinna, scena spięcia z policjantem-rasistą(trochę przerysowana) i sekwencja z Puerto Rico.

Wysłane z mojego LG-H870 przy użyciu Tapatalka

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Wszyscy wiedzą" to najnowszy obraz A.Farhadiego,reżysera pamiętnego Rozstania czy Klienta.Tamte filmy rozgrywały się w Iranie i pokazywały niezwykle złożoną sytuację społeczną  w tym kraju.Tym razem oglądamy rodzinną historię dziejącą się na hiszpańskiej prowincji.Jesteśmy na weselu i mamy okazję obserwować rodzinny zlot.I jak to przy takiej okazji spotykają się i rozmawiają ludzie,którzy często już dawno nie widzieli się.Jest wesoło,luzacko i fajnie.Jednak z nadejściem burzy wszystko się zmienia.Sytuacja wymyka się spod kontroli.Dochodzi do aktu porwania nastoletniej dziewczyny,córki głównej bohaterki .Porwania dla okupu.To wydarzenie wszystko zmienia.Para głównych bohaterów ( P.Cruz i J.Bardem) usiłują przeprowadzić własne śledztwo.Jak nie trudno się domyślić przy okazji wychodzą na jaw różne rodzinne sprawy i sprawki.Niekoniecznie stawiające w korzystnym świetle ich bohaterów.Uzewnętrzniają się wzajemne pretensje,animozje czy kompleksy.Od tej pory wszytko w rodzinie będzie już nie takie same.

Niestety ta historia nie wciąga nas.Pozostajemy obojętni.Bardziej pasuje ona do jakiejś latynoskiej opery mydlanej.Przykro to pisać ale reżyser tej klasy  co Fahradi nakręcił słaby film.Nie wiem czego tu zabrakło.Może to wina scenariusza.Fabuła jest naiwna i przewidywalna.Zawiedli też aktorzy.Cruz i Bardem nie grają a jedynie stroją miny.Właściwie nie da się nic dobrego o tym filmie napisać.Porażka.Może reżyser powinien powrócić do tematyki irańskiej ?

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Złodziejaszki" H.Koreedy,zdobywca złotej palmy ubiegłorocznego Cannes.Koreedę zapamiętałem z jego poprzedniego dzieła,bardzo udanej "Naszej młodszej siostry".Tym razem mamy również rodzinną historię rozgrywającą się we współczesnym Tokio.Ale ta rodzina jest dość nietypowa.Właściwie to nie wiadomo czy to jest rodzina czy jakaś komuna.Żyją na marginesie społeczeństwa.To outsiderzy mieszkający w małym,zrujnowanym domku,w dzielnicy blokowisk.Również skład tej rodziny jest nietypowy.To sędziwa babcia Hatsue ,jej syn Osuma z żoną Nobuyo,dwie nastolatki i małoletni syn Shota.Rodzina żyje głównie z dorywczych ( dość dziwnych zajęć ) i drobnych kradzieży.Tym trudni się Osuma i Shota.I trzeba przyznać robią to sprytnie i z wdziękiem.Śledzimy tę rodzinę w jej codziennych zajęciach.Przy gotowaniu,jedzeniu,przy zabawie czy też plażowaniu.Film ma wolną narrację,dzięki temu z czasem możemy zauważyć jakie uczucia i relacje łączą jej członków.A są to relacje wyjątkowe,świadczące o ich przywiązaniu.Pewnego dnia do tego stadła zostaje dokooptowana kilkuletnia dziewczynka Yuri,która dość szybko staje się pełnoprawną członkiniom "gangu" złodziejaszków.Przez resztę filmu śledzimy wzloty i upadki rodziny starającej się utrzymać na powierzchni.Co zresztą nie udaje się w finale.Koreeda pokazuje nam dobitnie,że rodzina to nie są koniecznie mityczne więzy krwi,czy sam fakt macierzyństwa.To przede wszystkim empatia,miłość,zrozumienie,wyrozumiałość czy tolerancja.Nawet wbrew społeczeństwu czy normom społecznym.Film emanuje ciepłem,humorem i pozytywną energią.Na szczęście nie ma tu pouczania,taniego dydaktyzmu czy sentymentalizmu.Gdzieś tam u podstaw można dopatrzeć się wpływu włoskiego neorealizmu czy K.Loacha.Na uznanie zasługują wszyscy aktorzy a zwłaszcza dzieci (Shota i Yuri).

Znakomity film !

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

Z niecierpliwością czekałem na jakiś rosyjski film bo zawsze jestem ciekaw co w tym kraju słychać."Dowłatow" A.Germana to nowość ze wschodu.Film rozgrywa się w 1971r. w czasach breżniewowskich.Bohaterem jest tytułowy Dowłatow,jak dowiadujemy się z filmu młody pisarz,który pragnie zaistnieć w literaturze.Jego problemem jest fakt,że nie należąc do związku pisarzy nie może zadebiutować.Nie może wydać powieści bo w Sojuzie pisarz musi być w państwowym związku,musi pisać o tym czego życzy sobie władza.Ten film to właściwie ciąg scen rozgrywających się w różnych mieszkaniach artystów i dysydentów.I rozmowy,można powiedzieć nocne Rosjan rozmowy.Rozmowy o sztuce,o wolności w sztuce o zmaganiu się z cenzurą.Bohater podejmuje wysiłki aby poznać ludzi,którzy umożliwią mu wydanie powieści.W związku z jego bezkompromisowością są one daremne.Co jakiś czas przewijają się postacie historyczne np. J.Brodski a i sam Dowłatow jak dowiadujemy się z komentarza spoza kadru był postacią autentyczną,ważną dla rosyjskiej literatury.Sam film jest w odbiorze dość ciężki bo po prostu przegadany.Właściwie cały czas to są rozmowy,dyskusje odbywające się w oparach alkoholu.O poszczególnych postaciach dowiadujemy się nie z przebiegu akcji ale z deklaratywnych dialogów.To powoduje statyczność fabuły.Tak więc ciekawy poznawczo ale forma zastosowana przez Germana wątpliwa.

Dla fanów dokumentu mam propozycję traktującą o alpinizmie."Free Solo" opowiada o amerykańskim wspinaczu A.Honnoldzie specjalizującym się we wspinaczce ekstremalnej bo samotnie i bez zabezpieczeń.Śledzimy jego przygotowania do wejścia  na pionową skałę ( 900m) w Parku Yosemite.O swojej filozofii życiowej i uprawianej dyscyplinie sportowej opowiada sam Honnold,jego partnerka i przyjaciele.W filmie można podziwiać niesamowite,nieprawdopodobne zdjęcia pokazujące nie tylko piękno gór ale i skalę trudności i wysiłku bohatera.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Cała prawda o Szekspirze" angielski tytuł "All is True" czyli kolejne spotkanie Kenneth'a Branagh'a z Szekspirem.Tym razem aktor jest producentem,reżyserem i odtwórcą roli głównej.Mamy rok 1613,po pożarze teatru The Globe Szekspir wraca do rodzinnego Stratfordu.Wraca z Londynu po wielu latach nieobecności do żony Anne (J.Dench),córek Judith i Susannah.Powrót ten jest niełatwy bo poeta musi ponownie odbudować relacje z żoną,córkami i mieszkańcami miasteczka nad Avon.Wraca jako człowiek sukcesu,zamożny,znany,można powiedzieć spełniony.Po przyjeździe okazuje się,że ta odbudowa relacji z rodziną nie będzie łatwa.Zaniedbywana żona Anne,nieszczęśliwa w małżeństwie z purytaninem Susannah oraz niespełniona,zakompleksiona ,tkwiąca w staropanieństwie Judith nie czekają na niego z otwartymi ramionami.William cierpliwie i z mozołem pracuje nad poprawą relacji rodzinnych.Przy okazji wypływa sprawa syna Hamneta,który zmarł w dzieciństwie w wyniku zarazy.Jak się okazuje łączyły go specjalne stosunki z ojcem i siostrą bliźniaczką Judith.Te wzajemne,skomplikowane relacje wychodzą na jaw dopiero teraz,po powrocie Szekspira.Pojawia się także wątek feministyczny.Inny ciekawy wątek pojawia się w rozmowie Williama z hrabią Southampton a dotyczący sonetów,których adresatem jest arystokrata.Ta scena jest jedną z kulminacji filmu i została genialnie rozegrana.Bardzo ciekawa jest forma filmu.Jest ona bardzo teatralna,niemal afilmowa,statyczna.I w tym przypadku to się doskonale sprawdza.Akcja jest niespieszna,aktorzy ( najczęściej szekspirowscy) grają manierą teatralną.Można się rozkoszować brzmieniem ich angielszczyzny.W ogóle sama fabuła z zagadką śmierci Hamneta jest bardzo szekspirowska.Scenografia i zdjęcia też są bardzo stylowe,nie ukrywają swej sztuczności,teatralności.Mnie nasunęły się porównania z klasyką czyli Henrykiem V L.Oliviera,który wzorował się na ilustracjach tzw. godzinkach księcia de Berry.W sumie film pewnie nie dla każdego,bardzo klasyczny i właśnie szekspirowski.Znakomicie zagrany i sfotografowany.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzisiaj obejrzałem libańsko-amerykański film "Kafarnaum".No cóż trzeba się nastawić na mocne wrażenia.To film dla ludzi o mocnych nerwach.Akcja toczy się we współczesnym Bejrucie w środowisku biedoty,imigrantów i wszelkiego marginesu społecznego.Główny bohater,jedenastolatek Zejn wychowuje się w wielodzietnej rodzinie zamieszkującej slumsy.To przedwcześnie dojrzały chłopiec próbujący utrzymać się na powierzchni.Żyje on w silnym emocjonalnie związku z siostrą,którą rodzice sprzedają niemal jak niewolnicę obcemu mężczyźnie.Chłopiec ucieka z domu,wałęsa się po bejruckich slumsach.Poznaje imigrantkę z Etiopii z rocznym dzieckiem na utrzymaniu.Razem walczą o przetrwanie.W końcu Zejn zostaje sam z tym dzieckiem.Stopniowo dzieci pogrążają się coraz bardziej niczym w kolejnych kręgach piekielnych.Sięgają dna społecznego otoczeni znieczulicą,obojętnością czy wrogością.To obraz piekła rodem z Dantego. Naprawdę trzeba mocnych nerwów aby to nagromadzenie zła i nieszczęścia wytrzymać.W końcu dostrzegamy jednak tzw. światełko w tunelu.Do  Zejna jakby uśmiecha się los ( nie wiem czy ten finałowy optymizm jest uzasadniony?).Niesamowitą kreację stworzył chłopiec grający Zejna.A może po prostu nim jest.Finałowe ujęcie kamery gdy Zejn uśmiecha się do zdjęcia robi piorunujące wrażenie.W tym momencie jego twarz zmienia się diametralnie !

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez wojciech iwaszczukiewicz
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

'Can Yoy Ever Forgive Me' - świetny obyczaj - dramat - komediodramat opowiadający prawdziwą historię amerykańskiej pisarki Lee Israel, która w latach 70 i 80 tworzyła pod pseudonimami Katharine Hepburn, Estee Lauder, Dorothy Kilgallen...

W momencie, kiedy jej publikacji już nikt nie chciał wydawać, książki były niesprzedawalne, utrata pracy i brak środków do życia idące w parze z alkoholizmem pogrążały ją z dnia na dzień, wpadła na pomysł fałszowania listów znanych osobistości mających znaczenie kolekcjonerskie i rynek zbytu w świecie lilerackim. Wkraczając na drogę przestępstwa i świadomie uprawiając przestępczy proceder zaczyna pozornie wychodzić z kryzysu finansowego. Przygotowując i realizując kolejne oszustwa coraz bardziej pogrąża się w przestępczym procederze... Film porusza przy okazji wątki o samotności, przyjażni i tęsknocie, czyli jakby nie spojrzeć - proza życia. Znakomita rola i wielki talent aktorski Melissy McCarthy nie pozostał bez echa - nominacja do Oscara. Oprócz znakomitej roli, reżyserii i oryginalnego życiowego scenariusza, na uwagę zasługuje świetny soundtrack. Na mnie wywarł ten film niesamowite wrażenie i jest on jednym z tych, które się pamięta. Super!

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Parker's Mood

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sam film posiada chyba echa przypominające słynny i też znakomity obraz 'Barfly' na podstawie prozy Ch. Bukowskiego. Kojarzył mi się również z 'Ironweed', ale tylko w zupełnie lużnej formule, raczej bez konkretnych podobieństw. Ale być może tylko mi się tak wydaje z jakichś  przypadkowych powodów...???

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Parker's Mood

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 godziny temu, Sine Metu napisał:

Byłoby miło i uczciwie gdybyś podawał źródła.

Przepraszam, ale o jakie żródła chodzi? Obejrzałem film i napisałem lużną refleksję na jego temat. A jak chcesz coś więcej wiedzieć w temacie, to po prostu wystarczy w Google wpisać tytuł filmu i wszystkie informacje przed tobą się otworzą. Myślę jednak, że bardziej chodzi o to, że chcesz tak po prostu, tradycyjnie po polsku przypierdolić się do mnie, bo innego powodu nie mogę sobie jakoś wyobrazić. Jak ci wzrasta ciśnieie w stosunku do mojej osoby, to wpisz mnie w ignorowanych userów i po problemie. Po co się męczysz chłopie? Wpis zupełnie nie na miejscu i od czapy.

Wojciechu, proszę zareaguj na wpis usera Sine Metu, bo za chwilę zacznie trollować wątek, a to przecież nikomu nie jest potrzebne. Zamiast pisać w temacie, to lata biedak po wątkach i szuka dziury w dupie.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Parker's Mood

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Dawno już nie widziałem tak dobrego filmu made in USA.Mam na myśli "Przedszkolankę " S.Colangelo.

Główna bohaterka Lisa ( rewelacyjna Maggie Gyllenhaal) jest tytułową przedszkolanką w NYC.Na początku filmu obserwujemy ją w trakcie codziennych zajęć w pracy,w domu.W relacjach z mężem,dziećmi,współpracownikami.Wyłania się z tych obserwacji jej portret psychologiczny.Okazuje się ,że Lisa to kobieta sfrustrowana,niespełniona,rozczarowana życiem.Ma naturę artystyczną,interesuje się literaturą,poezją.Pisze wiersze ,uczęszcza na kursy literackie.Jej być może nadmierne aspiracje poetyckie zderzają się z "prozą życia".Jej poezja jest wtórna,mało oryginalna i błacha.Ponadto Lisa jest rozczarowana misiowatym mężem i dziećmi.Chodzi o to,że członkowie jej rodziny nie podzielają tych fascynacji artystycznych,że nie interesują się czymś więcej niż tanią rozrywką.Że nie pracują nad swoim rozwojem osobistym.Pewnego dnia Lisa spotyka w przedszkolu pięciolatka Jimmy'ego ( genialny Parker Sevak).Dziecko to okazuje się być geniuszem.Na gorąco,niemal od ręki tworzy on niesłychanie wysublimowaną i wyrafinowaną poezję niewytłumaczalną jak na jego wiek.Lisa szybko zdaje sobie sprawę ze skali talentu i postanawia poświęcić swój czas na dalszy rozwój dziecka.I tu pojawia się problem bo otoczenie Jimmy'ego ( ojciec,stryj i niania) kompletnie nie zdają sobie sprawy ze zdolności dziecka i nie znajdują zrozumienia dla poświęcenia Lisy.I w tym momencie reżyserka podąża dwoma tropami.Jeden to portret Lisy jako kobiety niespełnionej ,próbującej zrealizować się w roli opiekunki czy mecenasa małoletniego geniusza.I próbującej kształtować go na swój sposób i chronić go przed materialistycznym,płytkim światem zewnętrznym.To działanie zaprowadzi ją do finałowego zatracenia.Drugi trop ,którym podąża reżyserka to problem i istota geniuszu w sztuce.Jego niewytłumaczalność,niezrozumienie przez otoczenie.Fenomen przypadkowości i "niesprawiedliwości" w szafowaniu nim przez jakiegoś Demiurga.Jak np. w 'Amadeuszu".Film przejmujący głównie dzięki głównym rolom,stawiąjacy ciekawe pytania.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

"Gloria Bell" Chilijczyka S.Lelio to remake jego własnego  filmu "Gloria" z 2013r.Okazuje się,że to Julianne Moore namówiła reżysera aby ponownie zmierzył się z tematem z nią w roli głównej.A więc kim jest tytułowa Gloria ?To atrakcyjna kobieta 50 + z klasy średniej,rozwódka,której dwoje dorosłych dzieci opuściło już rodzinne gniazdo.Gloria jest singlem,pracuje w biurze a wieczorami szaleje na parkietach w takt muzyki z lat 70 ( Gloria (!) Gaynor,Earth,Wind & Fire).Jak wynika z przebiegu filmu ten taniec jest odreagowaniem stresu związanego z samotnością,z alienacją z brakiem zrozumienia i akceptacji przez rodzinę i otoczenie.Na parkietach poznaje kolejnych facetów z którymi łączy ją szybki seks.Jednak ten styl życia nie zaspokaja oczywiście jej aspiracji.Pewnego wieczoru poznaje w klubie Arnolda (J.Turturro) również singla,świeżo po rozwodzie.Rozpoczyna się romans,który być może zmierzałby w kierunku romantycznego banału gdyby nie znakomita kreacja J.Moore.W tę sztampową sytuację potrafi ona tchnąć masę życia,prawdy ( często gorzkiej) ,witalności ale i humoru.Z tej kreacji możemy wiele dowiedzieć się o współczesnych kobietach i ich potrzebach.W filmie mamy też dość trafny portret współczesnych mężczyzn.Mamy ich tu całą galerię z Arnoldem na czele.To nieudacznik nie potrafiący odciąć się od swej toksycznej rodziny,od byłej żony i patologicznych córek.To człowiek chwiejny,niepewny siebie,nie można na nim polegać.Ich wspólna,"romantyczna' wyprawa do Las Vegas zamienia się w klęskę i parodię.Ostatnie sekwencje filmu to samotna Gloria w pustym mieszkaniu z pogardzanym dotąd kotem a następnie wirująca w iście chocholim tańcu na parkiecie nocnego klubu.Dobre kino psychologiczne z niesamowitą J.Moore.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane przez wojciech iwaszczukiewicz
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Dzika grusza" film turecki Nuriego Ceylana.Pamiętam jego poprzednie dwa wybitne obrazy,"Zimowy sen" i "Pewnego razu w Anatolii".Urzekały one wolną,tajemniczą narracją,atmosferą niedopowiedzenia,długimi dialogami i zdjęciami krajobrazu nadzwyczajnej urody.Choć trzeba tu zaznaczyć,że nie były to filmy łatwe i efektowne.Wymagały koncentracji i wysiłku z racji chociażby długości.I tym razem jest podobnie.Akcja rozgrywa się w miasteczku, gdzieś w pobliżu mitycznej Troi ( przewija się drewniana rekonstrukcja konia trojańskiego).Główny bohater Sinan absolwent uniwersytetu wraca do rodzinnego domu.Do rodziny składającej się z ojca nauczyciela,matki i siostry.Jak dowiadujemy się z rozmów sytuacja materialna rodziny jest trudna z powodu skłonności ojca do hazardu i jego braku odpowiedzialności.Na tym tle dochodzi w rodzinie  do awantur.Sinan po przyjeździe nie mając żadnego zajęcia spędza czas na czytaniu książek i włóczeniu się po okolicy.Ma on zainteresowania literackie.Nie tylko dużo czyta ale i sam pisze.Właśnie skończył powieść i szuka sponsora aby ją wydać.Jak już zaznaczyłem wcześniej film cechuje się bardzo powolna narracją i długimi dialogami.Dzięki temu możemy "wejść" w życie uczuciowe tej rodziny i wzajemne relacje.Sinan z racji swego wykształcenia traktuje rodzinę z góry,wyniośle,ironicznie.Zwłaszcza ojca.Właściwie osią filmu jest ich wzajemna relacja.Początkowo pełna dystansu,niezrozumienia czy nawet wrogości.Jednak w miarę upływu czasu to się zmienia.Stają się sobie coraz bliżsi i zaczynają się wzajemnie akceptować.Sprzyjają temu prace w gospodarstwie dziadka.Szczególną rolę w filmie odgrywają dialogi.Np. Sinana z kolegami o islamie i matką o początkach jej związku z ojcem Sinana.Z tego względu film ma charakter zbliżony do XIX wiecznej powieści obyczajowej czy ówczesnego dramatu.Zwracają uwagę piękne zdjęcia jesiennego krajobrazu,minimalistyczna ale przejmująca muzyka i bardzo dobre aktorstwo.Tak więc moim zdaniem film wart zobaczenia ale z zastrzeżeniem,że nie dla każdego.Trwa 188 min. !Chyba z godzinę za długo.Nie żałowałem.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A teraz coś z niezawodnego kina skandynawskiego.Duński obraz "Królowa kier" reżyserki May el-Toukhy.W oryginale ,po duńsku tytuł tłumaczy się chyba jako Królowa.Tytuł odnosi się do głównej bohaterki Anny a zaczerpnięty jest z Alicji w krainie czarów i demonicznej ,negatywnej królowej kier.Ale wracając do fabuły,bohaterka Anna ( Trine Dyrholm) jest szanowaną prawniczką wyspecjalizowaną w sprawach nieletnich i molestowania seksualnego.Ma męża lekarza,dwie córki bliźniaczki.Mieszkają w luksusowym domu gdzieś na przedmieściach,wśród zieleni.Po prostu modelowa,zasobna skandynawska rodzina.Pewnego dnia zjawia się pasierb Anny Gustav ( syn jej męża z poprzedniego małżeństwa).Obserwując zachowanie Anny na codzień ,w pracy, domu,w relacjach z mężem widać,że Anna przezywa kryzys.Kryzys zapewne wieku średniego,kryzys kobiecości związany z upływem czasu W sferze seksualnej Anna nie znajduje zrozumienia u wiecznie zajętego męża.Ich relacje są oziębłe,schematyczne.W tej sytuacji pojawienie się osiemnastoletniego pasierba Gustava,mocno zrewoltowanego i zbuntowanego wytwarza dodatkowe napięcia.Również seksualne.Anna świadomie ulega fascynacji erotycznej nieletnim chłopakiem i prowokuje do podjęcia seksu.Ten związek wybucha nagle i jest bardzo gwałtowny.Sceny erotyczne nawet jak na kino skandynawskie są bardzo drastyczne.Oczywiście z czasem sprawa się ujawnia a Anna aby ratować swą reputację,rodzinę,pozycję zawodową  posuwa się do kłamstwa.W tym celu wykorzystuje swą dominującą pozycję społeczną w stosunku do chłopaka,swą wiedzę prawniczą i egoizm nie liczący się z niczym.Ta jej postawa doprowadza do końcowej tragedii i klęski jej samej.

To film bardzo mocny,nie pozostawiający widza obojętnym.Również dzięki znakomitej kreacji Trine Dyrholm w roli głównej oraz Gustava Linha w roli Gustava.

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Na Prime Video obejrzałem sobie film-serial Nicolasa Refna pn. To Old to Die Young(jakieś 16 godzin podzielone na 10 odcinków). Akurat ten wątek bardziej pasuje do tego obrazu niż wątek serialowy.

Obok Twin-Peaks 2017 jest to najbardziej radykalny eksperyment serialowy jaki widziałem. Po 2 pierwszych, ekstremalnie powolnych odcinkach, odczucie znużenia i irytacji zaczęło ustępować fascynacji, niestety w końcówce irytacja powróciła ze zdwojoną siłą. Film ma w sobie coś z video-artu(miałem skojarzenia z Billem Violą), spaghetti-westernu, południowoamerykańskiej telenoweli, teatru postdramatycznego i kina eksploatacji(zwłaszcza w zakresie fascynacji okrucieństwem), a to wszystko okraszone specyficznym, azbestowym humorem. I wszystko ma jakiś(nie wiem jeszcze, głęboki czy powierzchowny) związek z tarotem.

Od czasu Neon Demon jest dobrze widziane, żeby wieszać psy na Refnie. W omawianym serialu jest kilka genialnych rzeczy więc dla mnie nadal jest to najciekawsza postać kina. Dlatego tak zirytowały mnie 2 finałowe odcinki, które po niezwykłym 8 odcinku wydają się wręcz głupawe.

Chyba obejrzę jeszcze raz - żeby sprawdzić czy coś mi nie umknęło. Nie można jednak wykluczyć, że zarzuty jego krytyków też nie są całkowicie wyssane z palca.

 

 

Wysłane z mojego LG-H870 przy użyciu Tapatalka

 

 

 

 

Ukryta Zawartość

    Zaloguj się, aby zobaczyć treść.
Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Pokaż nowe odpowiedzi
  • Dołącz do dyskusji

    Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
    Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

    Gość
    Dodaj odpowiedź do tematu...

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



    • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

      • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
    • House of Marley Positive Vibration Frequency Rasta

      Patrząc na to, co lada moment zacznie wyprawiać się za oknem aż chciałoby się zanucić za nieodżałowanym Markiem Grechutą chociażby fragment niezwykle będącego na czasie utworu „Wiosna – ach to ty”. Dlatego też powoli, acz konsekwentnie warto przygotować się na prawdziwy wybuch zieleni a tym samym niemożność wysiedzenia w czterech „betonowych” ścianach. Jak to jednak w życiu bywa jeszcze się taki nie urodził, co … więc doskonale zdaję sobie sprawę, iż nie dla wszystkich pierwszy świergot ptaków j

      Fr@ntz
      Fr@ntz
      Słuchawki

      Czy płyty CD cieszą się jeszcze odpowiednią popularnością?

      W dzisiejszych czasach, ludzie coraz więcej rzeczy chętniej robią online. Odchodzi się od klasycznych rozwiązań, na rzecz nowatorskich rozwiązań. Ten stan rzeczy dotknął również branżę muzyczną. Normą jest, że artysta wydając nowy album, wypuszcza go również w wersji fizycznej, najczęściej w postaci płyt CD, które można zakupić w wielu sklepach. W opozycji do takich zakupów stoi oczywiście internet i rozmaite serwisy streamingowe, takie jak YouTube, czy Spotify. Warto się zastanowić czy, a jeśli

      audiostereo.pl
      audiostereo.pl
      Muzyka 13

      Marantz Cinema 30

      Choć z pewnością większość śledzących dział recenzencki czytelników zdążyła przyzwyczaić się do tego, że kino domowe gości u nas nad wyraz sporadycznie, to o ile tylko światło dzienne ujrzy coś ciekawego, to czysto okazjonalnie takowym rodzynkiem potrafimy się zainteresować. Oczywiście nie zawsze jest to klasyczny, przeprowadzany w zaciszu domowych czterech kątów test, jak m.in. w przypadku budżetowego, acz bezapelacyjnie wartego uwagi i po prostu świetnego Denona AVR-S770H, lecz również nieco m

      Fr@ntz
      Fr@ntz
      Systemy

      Indiana Line Diva 5

      Śmiem twierdzić, ze nikogo mającego choćby blade pojęcie o tym, co dzieję się wokół, jak wygląda rynek mieszkaniowy uświadamiać nie trzeba. Po prostu jest drogo, podobno będzie jeszcze drożej i tanio, to już było i nie wróci, a skoro jest drogo, to do łask wracają mieszkania o metrażach zgodnych z założeniami speców z lat 50-70 minionego tysiąclecia. Znaczy się znów aktualnym staje się powiedzenie „ciasne ale własne”. Dlatego też logicznym wydaje się popularność wszelkich rozwiązań możliwie komp

      Fr@ntz
      Fr@ntz
      Kolumny

      Bilety | DŻEM koncert urodzinowy| Koncert

      O wydarzeniu Kup bilet na koncert jednego z najważniejszych polskich zespołów bluesowych - zespołu Dżem! Grupa świętuje 40-lecie działalności, w związku z czym na koncertach na pewno nie zabraknie dobrze znanych przebojów, takich jak Wehikuł czasu, Whisky, Czerwony jak cegła czy Sen o Victorii. Dżem bilety na jubileuszowe koncerty już dostępne! O zespole Dżem Połączyli rocka, bluesa, reggae, country. Nagrali piosenki, które uwielbiają zarówno koneserzy, jak i niedzielni słuchacze

      AudioNews
      AudioNews
      Newsy
    ×
    ×
    • Dodaj nową pozycję...

                      wykrzyknik.png

    Wykryto oprogramowanie blokujące typu AdBlock!
     

    Nasza strona utrzymuje się dzięki wyświetlanym reklamom.
    Reklamy są związane tematycznie ze stroną i nie są uciążliwe. 

    Nie przeszkadzają podczas czytania oraz nie wymagają dodatkowych akcji aby je zamykać.

     

    Prosimy wyłącz rozszerzenie AdBlock lub oprogramowanie blokujące, podczas przeglądania strony.

    Zarejestrowani użytkownicy + mogą wyłączyć ten komunikat.