.png.2fedbaeed142d9ffa7ad27f243687120.png){kind=logo}
Słuchawki te zyskały swego czasu ogromną popularność, nie tylko w Polsce, i nadal są często wybierane. Wynika to z ich niskiej ceny i konstrukcji dokanałowej, która ma wiele zalet w porównaniu z pchełkami.
Poziom odizolowania od otoczenia jest dla tej konstukcji zadowalający i wykosi średnio kilkanaście dB (wartość różni się w zależności od częstotliwości, najwyższa od 50 do 200 Hz), jest to wartość wystarczająca, aby komfortowo słuchać muzyki na zewnątrz, nie licząc miejsc takich jak wnętrza tramwajów.
Dźwięk jest niezłej jakości, jak na słuchawki tej klasy, lecz wrażenie psuje wyraźna dominacja częstotliwości od 20 Hz do 1kHz(głośniejsze nawet o 15dB). Nadmiar basu sprawia, że nie sposób nie używać equalizera. Osobom nie posiadającym sprzętu z dobrym EQ nie polecam tych słuchawek. Zniekształcenia harmoniczne w normie, w żaden sposób nie psują ogólnego wrażenia.
Słuchawki mają impedancję równą 32Ω, co daje nam sprzęt o dużej czułości, dlatego nie nadają się do słuchania muzyki słabej jakości (formaty stratne o niskiej przepustowości, nie polecam dla utworów mp3 poniżej 192 kbps i analogicznych).
W pudełku znajdziemy słuchawki z w miarę solidnym symetrycznym kablem długości 1.2m, zakończonym prostym wtykiem jack 3.5mm. Niestety nie ma wersji z wtykiem kątowym.
Do wyboru mamy 3 silikonowe końcówki (tipsy) o różnych wielkościach. Nie przeszkadzają one zbytnio, ale też nie są zbyt wygodne. O wiele wygodniejsze są pasujące na styk tipsy przeznaczone do słuchawek Shure e2, ale są one praktycznie nie do zdobycia.
Co ważne, słuchawki mają tendencję do słabnięcia jednego z przetworników, który po jakimś czasie gra wyraźnie słabiej od drugiego.
Te same słuchawki sprzedawane są jako Ep-635 oraz jako Sennheiser CX-300.
Należy uważać kupując te słuchawki na allegro lub z drugiej ręki, gdyż mocno rozpowszechnione są podróbki, mające dużo gorsze parametry.
Polecam tylko osobom, którym zależy na izolacji, a nie mogą sobie pozwolić na większy wydatek (Aurvana, MylarThree).
