Odtwarzacz sklada sie z 2 modulow:

1. Modul zasilajacy z gniazdem ICE, wlacznikiem glownym, przyciskami

standby i regulacja glosnosci

2. Modul transportu i przetwornika - zawiera wyjscia analogowe

(regulowane RCA i XLR oraz stale DIN), naped ATAPI CD-ROM, przyciski

sterujace napedem.

Moduly laczy 25 pinowy RS 232.

Cechy, ktore da sie natychmiast wylapac to plynnosc, spojnosc i

muzykalnosc.

Do odsluchu uzylem dos zroznicowanego materialu muzycznego:

Klasyka:

J.S.Bach - Msza H-moll, P.Herreweghe, Harmonia Mundi

J.S.Bach - "Art of the Fugue", B.LaBadie, Dorian

W.A.Mozart - "Requiem",B.LaBadie, Dorian

L.v.Beethoveen - "IX Symfonia", P.Herreweghe, Harmonia Mundi

L.v.Beethoveen - "Missa Solemnis", P.Herreweghe, Harmonia Mundi

G.F.Handel - "Messiah", G.Solti, Decca

J.S.Bach - "Goldberg Variations", G.Gould, Sony

W.A.Mozart - 25 Koncert Fortepianowy - M.Argerich, EMI

M.Argerich - Recital fortepianowy (Bach, Chopin, Prokofiev, Bartok,

Ginastera, Scarlatti) - EMI

M.Argerich - "Legendary 1965 Recording (F.Chopin)" - EMI

M.Mussogorski - "Obrazki z Wystawy", I.Pogorelich, Deutsche Grammofon

Jazz'owe pitu-pitu:

R.Clayton, R.Brown, Ch.McBride - "Super Bass II" - TELARC

P.Barber - "Companion", "Night Club" - Mobile Fidelity

W.Marsalis - "Black Codes" - Columbia

W.Marsalis - "Magic Hour" - BlueNote

Ch.Haden - "Montreal Tapes with Don Cherry& Ed Blackwell"

J.Coltrane - "A Love Supreme" - Impulse

R.R.Kirk - " I talk with the Spirits"

T.Chapin - "Sky Piece"

Rock i okolice:

Dire Straits - "Love Over Gold", "Brothers in Arms"

King Crimson - "Larks Tongues in Aspics" , "Three of a Perfect Pair"

Pink Floyd - "Delicate Sound of Thunder"

Sting - "10 Summoners Tales" , "Fields of Gold"

Zaczalem od najbardziej wymagajacego repertuaru - chory wzbogacane

orkiestra. Opus pokazuje swietna rozdzielczosc. Zachowana jest przy

tym plynnosc i barwy. Zrodlo jest troche beznamietne w dobrym

znaczeniu, nie daje sie "poniesc", nie pojawia sie

balagan. Rozmieszczenie na scenie jest poprawne. Chory i glosy solo

brzmia pieknie. Srednica jest ladnie nasycona, slychac nasycenie

alikwotami, rozwibrowany glos brzmi blisko tego, co mozna uslyszec w

rzeczywistosci. Glos Andreasa Scholla to piekny alt, Opus pozwala go

jednak zidentyfikowac jako meski - to glownie zasluga jego

neutralnosci.

Smyczki brzmia b. przekonujaco. Grzechem wielu zrodel (np. Jolida czy

Meridian 588) jest zbytnie rozciagniecie w gore, przez co brzmienie

jest za wysokie i za lekkie - zwiekszony jest udzial wyzszych

harmonicznych. W przypadku opusa wszystko jest w porzadku, wiolonczela

pozostaje wiolonczela, skrzypce nie udaja altowki :-) Na wielu

realizacjach (szczegolnie tych bardziej kameralnych) dobrze slychac

poglos pudla.

Klawesyn na "Art of the Fugue" brzmi momentami "perkusyjnie" - Opus

pieknie oddaje ten efekt. Pojawia sie rytm oraz slychac, ze klawesyn

jest instrumentem strunowym. Znika tez nieco jego bezdusznosci.

Fortepian potrafi obnazyc braki wielu zrodel. Jolida czy Meridan 588

na "Obrazkach z Wystawy" (zrealizowanych absolutnie referencyjnie")

przeklamuja. Jolida ma nieco zabalaganiony bas i zbyt duze

rozciagniecie w gore, fortepian brzmi tak jakby nie byly zachowane

proporcje - niskie dzwieki sa za ciezkie, wysokie - za lekkie. Opus

przywraca rownowage. Gra nieco nizej, wysokie dzwieki nabieraja troche

masy - nie znaczy to, ze traca zwiewnosc, niskie - przestaja

przytlaczac a zaczynaja stanowic podstawe - moim zdaniem jest wreszcie

idealna rownowaga. Sprawa niskich tonow jest o tyle dziwna, ze

Resolution ma wiecej basu niz Jolida czy Meridian 588, jak sie okazalo

kluczem jest porzadek i kontrola tego zakresu.

Slychac prace ciegien pedalow oraz wybrzmienie pudla. "Obrazki" odkrylem na nowo. 25 koncert

fortepianowy zabrzmial fenomenalnie - Argerich gra jak natchniona a

Opus nie przeszkadza - pozwala muzyce plynac, jest lekkosc i

powietrze. Polonez na "Legendary 1965..." to porcja temperamentu,

dynamiki i smaczkow - Opus pokazuje wszystko - slychac poslizgniecie

buta na okladzinie pedalu, odglosy ze studia itp. Na "Goldberg..."

wyraznie slychac podspiewywane Goulda, na bonus trackach wreszcie

doskonale daja sie zrozumiec dialogi.

Z dynamika zawsze jest b. dobrze choc to nie dCS czy Burmester...

Jazz'owe nagrania pokazuja 2 cechy zrodla:

1. Swietna lokalizacje zrodel na scenie.

2. Doskonaly bas, pelny, mocny, punktualny i dosc nisko schodzacy.

W porownaniu do rownie plynnego Ikemi jest duzo powietrza, dzwiek nie

jest tak "rozlany". Najblizej chyba do Audio Aero Capitole mk II.

Nagrania rockowe potwierdzaja obserwacje - dynamika, bas, doskonala

rownowaga. Swietnie zabrzmialo "Sleepless" King Crimson. Jedyna wada

to czasem ciut za grzeczne przedstawienie niektorych fragmentow. Riffy

gitarowe brzmia ostro, ale nie sprawiaja wrazenia, jakby mialy

rozszarpac sluchacza...

Genralnie - poza chwilami delikatnym ugrzecznieniem - same

zalety - idealna rownowaga, neutralnosc, niesamowita

przejrzystosc.

Resolution najlepiej bedzie sie czul w towarzystwie przejrzystej

reszty toru. Cardas'a Golden Reference albo podobny IC lepiej od razu

wliczyc w cene zakupu...

Generalnie - w klasie do 25-30 kzl zrodlo na pewno warte rozwazenia-

lacze najlepsze cechy Meridiana 588, Linn'a Ikemi i paru innych konkurentow.