No i poszło. W powietrzu czuć już nie tylko zapach grillowanego sera halloumi i rozgrzanego asfaltu, ale też ten dreszcz podskórny – zbliża się czas festiwali. Dla niektórych to coroczny rytuał, coś w rodzaju letnich rekolekcji muzycznych. Dla innych – przygoda, która zaczyna się od „idziemy tylko na jeden dzień” i kończy trzy dni później w namiocie, z nową paczką ludzi i głową pełną dźwięków, których wcześniej nawet nie znałeś.

Festiwale vs. koncerty – więcej niż różnica w cenie biletu

Jasne, koncert to konkret. Jedziesz, widzisz swojego ulubieńca, wracasz. Festiwal? To totalnie inna liga. To jak maraton Netflixa, tylko zamiast seriali masz sceny, a każda z nich niesie coś innego. Na jednej grzeje techno do rana, na drugiej wokalistka śpiewa tak, że masz ciarki mimo 28 stopni.

Na festiwalu nie planujesz – przeżywasz. Wpadłeś dla jednej kapeli, a wychodzisz zakochany w kompletnie nieznanym artyście z Islandii, który gra na instrumencie zrobionym z recyklingowanych części rowerowych i brzmieniu przypominającym sen po zbyt dużej dawce ambientu.

Brzmienia, które łączą światy.

To, co najbardziej rozczula w festiwalach, to ich demokratyczność. Tu naprawdę nikt nikogo nie ocenia. Stoisz w kolejce po pad thaia obok kolesia w koszulce Slayera, choć przed chwilą wspólnie bujaliście się do soulowego duetu. Bo festiwale łączą – nie tylko ludzi, ale i światy. Rockowcy, elektroniczni freakowie, hip-hopowcy, folkowcy – wszyscy pod jednym niebem, często na jednym polu namiotowym.

A kto gra w tym roku?

Żeby nie było, że rzucamy słowami bez pokrycia – sprawdźcie kilka mocnych lineupów na tegorocznych festiwalach:

Open’er Festival (Gdynia, 3–6 lipca)
➤ Foo Fighters, Dua Lipa, Måneskin, Sam Smith, Doja Cat, Troye Sivan, Loyle Carner, Floating Points, Kenya Grace
(słowem: mainstream, ale na poziomie)

Pol’and’Rock Festival (Czaplinek, 1–3 sierpnia, free!)
➤ Motionless in White, Clawfinger, Dżem, Myrath, Brodka, Flogging Molly, Kasia Kowalska
(dla fanów wolności, cięższego brzmienia i błota po kolana)

OFF Festival (Katowice, 2–4 sierpnia)
➤ Fever Ray, The Jesus and Mary Chain, Yaeji, Jeff Mills, Sorry Boys, Ewa Braun
(dla szperaczy dźwięków i tych, którzy lubią wymykać się z muzycznych szufladek)

Audioriver (Płock, 12–14 lipca)
➤ Amelie Lens, Richie Hawtin, DJ Seinfeld, VTSS, Sama’ Abdulhadi, Ben Böhmer
(czyli elektronika pełną parą, idealnie na plażowy rave)

FEST Festival (Chorzów, 7–10 sierpnia)
➤ Nothing But Thieves, The Blaze, Paul Kalkbrenner, Tom Grennan, Ørganek, SB Maffija
(różnorodność level expert, trochę wszystkiego dla każdego)

Sunrise Festival (Kołobrzeg, 19–21 lipca)
➤ Afrojack, Armin van Buuren, Vini Vici, KSHMR, Oliver Heldens
(czyli EDM-owy raj z widokiem na Bałtyk)

Ale to nie wszystko...

Coraz więcej jest też małych, klimatycznych festiwali, często z dala od wielkich miast, często bez komercyjnego nadęcia, za to z duszą. Są festiwale folkowe na Warmii, imprezy psychodeliczne w lasach, festiwale ambientu, festiwale z muzyką eksperymentalną, czy nawet... festiwale ciszy (true story).

👉 A Wy? Znacie jakieś niszowe festiwale, które warto poznać? Takie, o których internet jeszcze nie krzyczy, ale które mają klimat nie do podrobienia? Rzućcie nazwą, miejscem, choćby jedno zdanie dlaczego warto – może zrobimy z tego oddzielną listę.

Festiwale rodzinne, czyli dzieci + namiot + koncert = da się?

Da się – i coraz więcej osób to sprawdza. Wiele festiwali otwiera się na rodziny z dziećmi: są strefy chill, dmuchańce, warsztaty, posiłki wege i eko. Przykłady? Salt Wave, Festiwal Wibracje, czy nawet niektóre edycje Męskiego Grania oferują strefy przyjazne dzieciakom. I wiecie co? To fajne. Bo muzyka to przecież nie tylko impreza – to przeżywanie wspólne, pokoleniowe. A kto wie, może Twoje dziecko właśnie na takim festiwalu pierwszy raz usłyszy coś, co zmieni jego życie?

A czy się wraca?

Oczywiście. Do niektórych festiwali wracamy jak do starego znajomego. Znamy już rozkład scen, wiemy gdzie najlepiej rozbić namiot, mamy ulubioną knajpkę z pad thaïem i ekipę, z którą spotykamy się raz w roku tylko tam. To trochę jak wakacje, ale lepiej – bo z soundtrackiem.

Wasza kolej!

Macie swoje ulubione festiwale?

Polecacie coś nietypowego, o czym warto wiedzieć?

Może są festiwale, na które jeździcie co roku jak na święta do babci?

Piszcie, dzielcie się – festiwalowa mapa rośnie z każdą historią.