- Opinie o sprzęcie - Audiostereo.pl

Opinia dotyczy wersji XLR.
Niezwykle muzykalny, gładki, kremowy, komunikatywny przekaz. Plastyczny, rozdzielczy, bardzo naturalny, o bardzo dobrej barwie. Ogromna przyjemność długich odsłuchów, zwłaszcza wieczorową porą.
W tej cenie nie znam niczego lepszego. Bezpośrednie porównania (jak niżej) pokazały, że konkurentów należy szukać pośród konstrukcji za PLN 1.500-2500. Jeśli chodzi o muzykalność, plastyczność i barwy, SilverStarr z powodzeniem odpiera ataki nawet znacznie droższej konkurencji.
Bardzo starannie wykonany.

Plusy:

Najważniejszy element układanki to średnica – wciągająca, romantyczna/intymna, komunikatywna, barwna.
Wokale idealnie w punkt, jeśli chodzi o barwę, nasycenie, „ciężar” i artykulację,
Bardzo dobra rozdzielczość, zwłaszcza od niższej średnicy w górę,
Góra gładka, raczej delikatna ale dźwięczna, z lekkim, "srebrnym połyskiem",
Jak na kabel w tej cenie niezłe oddanie "powietrza" i detali,
Bardzo dobre barwy (różnicowanie barw). Mimo zaszytej delikatności i plastyczności, rzetelnie oddają brzmienie głosów oraz instrumentów (wokale, wiolonczela, skrzypce, klarnet, fortepian) a także ich "faktury" / "tekstury". Dotyczy to w zasadzie całego pasma,
Bardzo dobre oddanie przestrzeni (szerokość dobra, głębokość bardzo dobra - w tej cenie nadzwyczajna) oraz jej różnicowanie; wokale wyraźnie przesunięte do tyłu .. lub do przodu (zgodnie z intencjami realizatorów i warunkami nagrania). W operze siedzimy w odległych rzędach (wokal jest wyraźnie za orkiestrą), w nagraniach klubowych, wokalistę mamy „na wyciągniecie ręki” (odległość jest prawidłowa / bezpieczna, bez wchodzenia na głowę),
Precyzyjna definicja i lokalizacja źródeł w 3 wymiarach (poniekąd wynik bardzo dobrej rozdzielczości),
Dobra mikrodynamika. Bardzo dobra rozdzielczość, połyskliwe wykończenie góry, minimalne wyeksponowanie średniego basu wpływają na świetny odbiór, przy niskich poziomach SPL.

Minusy:

Naprawdę ciężko się do czegoś przyczepić (opisane poniżej minusy mają charakter "śladowy");
Lekka górka w średnim basie – kontrabas jest nieco cięższy niż zwykle (choć jego definicja i barwa pozostają dobre). Odstępstwo od liniowej charakterystyki ale... bardzo pociągające,
Minimalne utwardzenie wyższego basu. Mnie nie przeszkadzało, zwłaszcza, że pojawiało się sporadycznie (M. Miller - Detroit),
Nieco osłabione krawędzie natarcia od średniego-niskiego basu w dół. Niski bas nieźle rozciągnięty ale dość szybko traci kontrolę (to trudna dyscyplina nawet dla dużo droższych konstrukcji),
Przeciętna makrodynamika – przy wyższych poziomach SPL, zwłaszcza w utworach dynamicznych, skomplikowanych, i/lub z dużym udziałem instrumentów „basowych”, pojawia się lekka utrata kontroli.
Minimalny dołek na przełomie średnicy i sopranów (po części odpowiedzialny za przyjemną "gładkość"),

Jak długo posiadasz oceniany sprzęt?: krócej niż 1 miesiąc

Gdzie kupiłeś/aś oceniany sprzęt?: Wypożyczony od producenta

Ile zapłaciłeś/aś?: Nie kupiłem. Ostrzę sobie zęby na droższe modele Arini.

Dlaczego wybrałeś/aś ten sprzęt?: Sugestie znajomych.

Z czym porównywałeś/aś przed decyzją o zakupie?: W podobny przedziale cenowym (XLR): QED Audio Reference 40, Cord Shawline,
W przedziale cenowym 1500-3000 (XLR): PAD Musaeus, Cardas Cygnus, AQ Water, TQ Ultra Black,
W wyższym przedziale cenowym (XLR): Cardas Clear Reflection, AQ Angel, Nordost Heimdall 2,

Podaj zestaw w jakim używany jest oceniany sprzęt: Źródło: Moon 280D Mind 2,
Wzmacniacz: Moon 340i d3px,
Kolumny: Amphion Argon 3LS.