Przyznam się, że nie jestem fanem słuchawek. Wolę dźwięk "uwolniony" w przestrzeni, nawet jeśli jest lekko pofalowany i gubi cześć informacji. Sennheisery kupiłem trochę z przymusu z uwagi na chwilową zmianę miejsca zamieszkania, gdzie nie mam mozliwości przenieść systemu stereo. Brzmienie mnie nie zaskoczyło czymś, czego nie mógłbym się spodziewać. Przeciwnie, zagrało zgodnie z moimi oczekiwaniami i świadomością zamknięcia dźwięku w głowie. HD 600 grają równym dźwiękiem. Nie ma piekielnych uderzeń, grzmotów, błysków i świecidełek, ale to co chwyta za słuch, to nadzwyczajna homogeniczność w "użytkowej" cześci pasma. Ilość informacji jaka płynie ze środka przy nieco powściągliwej analityczności mnie osobiście zdumiewa. Słuchałem AKG K550, Brainwavez HM5 czy popularnych CAL... wg mnie tam czegoś zawsze brakowało. AKG K550 kreują świetną przestrzeń i wrażenie namacalności dźwięku, ale ogólna sygnatura brzmienia tych słuchawek nie do końca do mnie przemawia ze względu na małą ilość "substancji". Mają wybrzmienie, mają oddech i fajnie się ich słucha w gęstszym repertuarze, ale jednak na długie odsłuchy wolę Sennheisery. Nie atakują słuchacza, nie każą podążać za źródłami pozornymi, nie kreują dużej sceny i przez to nie są nausznikami, które podczepiłbym pod termin "audiofilskie", ale grają muzykę, nie każą się nad nią skupiać. Jest to bardzo przyjemna w odbiorze prezentacja. Nie męczą i nie nudza zarazem. Nie są łatwe do wysterowania, ale z opiniami co poniektórych nie przesadzałbym, że trzeba się jakoś mocno nagimnastykowac w poszukiwaniach reszty toru. U mnie zagrały bardzo dobrze z Xonara ST (różne wariany opampów dawały inny rezultat), nieźle nawet zagrały z dziurki Marantza CD63 i całkiem znośnie z integry PM 75. Znacznie gorzej było ze zintegrowanej karty w laptopie, co zrozumiałe, ale nie było zbytniego bałaganu i kłucia w uszy. Zdecydowanie są to słuchawki, które kapitalnie zagrałyby z ciut jaśniejszego źródła wzmocnionego lampą. Myślę, że prawdziwą jakość tych przetworników odkryję dopiero za jakiś czas :)