"Kręgle" - wiersz
"Kręgle"
Czy się bawić? Czy udawać?
A może rywalizować?
Kto chciał rano wcześnie wstawać
Na kręglach plecy prostować?
To czterdzieści centymetrów
W trójkąt równo ułożonych
Możesz użyć z wełny swetrów
Nadzieja w slipkach czerwonych
Ruch jest duży, tak jak w Rzymie
Każdy na swe punkty zerka
Adaś Małysz mawiał "trzymie"
Słodzi jak cukierki Gierka
Dziesięć kręgli - zbić je trzeba
Wiele rund, punktów zdobytych
Wygrywając sięgasz nieba
Sieć talentów nieodkrytych
To jest trochę jak narkotyk
Uzależnia dość poważnie
Tak jak wróżki różdżką dotyk
Być we dwoje zawsze raźniej
Wypożyczyć zmienne buty
Bo przyczepnie musi być
Higienicznie będziesz struty?
Hej, Premierze! - jak tu żyć?!
Pora wszelkich podsumowań
Dla znajomych i rodziny
To zabawa, szereg doznań
Przyjdź gdy nie masz swej dziewczyny
Czas ucieka bardzo szybko
Ba, nie liczą go szczęśliwi
Goń za swoją Złotą Rybką
Ona twe szczęście ożywi
Kangie
30.01.2024