"Świąteczna zaduma"

   Niedawno dał mi do myślenia Zbigniew Hołdys. Prowadzi swój kanał na platformie You Tube i umieszcza dość długie, często 2-godzinne materiały wideo. Umieszczał. Martwi mnie, że od roku nic nie publikuje. Mam nadzieję, że to przez brak wolnego czasu, a nie np. zdrowia.

   Chciałem opowiedzieć Wam historię, którą podzielił się ze swoimi widzami Zbigniew Hołdys. Było to jakieś dwa lata temu. Sprawa dotyczyła jego przyjaciela, a właściwie "przyjaciela" jego przyjaciela. Otóż przyjaciel Hołdysa postanowił przeprowadzić się w inne miejsce, sprzedać dom i wprowadzić się do nowego. Jako, że miał pupila - psa i pupil umarł (a właściwie "zdechł" - jak to za dawnych czasów mówiło się) - właściciel pochował go pod drzewem nieopodal domu. Podejmując decyzję o przeprowadzce przeszła mu przez myśl jedna rzecz. Chciał ekshumować zwłoki psa, w sensie - wykopać, zabrać ze sobą i zrobić nowe miejsce pochówku. Hołdys wysłuchał do końca co jego przyjaciel miał do powiedzenia, po czym przedstawił swoje zdanie. Powiedział mu żeby pod żadnym pozorem tego nie robił. Tłumaczył to tym, że tego psa już nie ma w ziemi. Ale ten pies jest w drzewie, które rośnie przy miejscu pochówku, w gałęziach i liściach tego drzewa. Ciało psa uległo rozkładowi i cząstki, pierwiastki chemiczne zostały wchłonięte wraz z wodą i solami mineralnymi przez korzenie drzew i roślin. Tłumaczył koledze, że sensu to już nie ma. Musiałby wyrwać drzewo z korzeniami i je przesadzić. Ale to nie ma sensu.

   I powiem Wam, że po tym "podcaście" dotarło do mnie kilka rzeczy. Dało mi to do myślenia. Otóż cmentarze pełne są roślin i drzew. Inne miejsca pochówku często też otoczone są roślinami. Miliardy ludzkich ciał po śmierci uległy rozkładowi chemicznemu i zostały niejako wchłonięte przez florę. I w ten sposób taka planowana ekshumacja ma charakter symboliczny. Oczywiście wszystko zależy od stopnia rozkładu oraz ogólnego stanu zwłok.

   Mam nadzieję, że "łapiecie" mój dzisiejszy przekaz. Będąc dzisiaj, jutro czy w ciągu zbliżającego się weekendu na cmentarzach, nie zapomnijcie spojrzeć na drzewa. Być może to w nich zawarte są cząstki Waszych zmarłych krewnych, rodzin, przyjaciół, znajomych. Od czasu opowieści Hołdysa moje spojrzenie na drzewa uległo zmianie. Podziwiam nie tylko ich wygląd, ale i pojawia się nutka zadumy nad ludzkością.