"Dyrygent" – polski dramat psychologiczny z 1979 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy. Adaptacja opowiadania Andrzeja Kijowskiego pod tym samym tytułem.

***

Film dobry. Może nie wybitny, ale warto obejrzeć. Dlaczego? Chociażby dla przedstawionej tu relacji "mąż - żona". Rywalizacja, zazdrość, częściowo pogarda, czyli to, co niszczy związki małżeńskie. Niespełnione marzenia, ambicje.
Debiut Krystyny Jandy. Świetna kreacja Andrzeja Seweryna.

***

Cyt.

"Bohaterem filmu jest John Lasocki (John Gielgud), amerykański dyrygent pochodzenia polskiego, który po swej międzynarodowej karierze decyduje się powrócić do Polski, aby poprowadzić okolicznościowy koncert muzyki Ludwiga van Beethovena. Jedną z ulubienic dyrygenta jest Marta Pietryk (Krystyna Janda), której zazdrosny mąż Adam (Andrzej Seweryn) – niespełniony dyrygent bez autorytetu – knuje intrygę przeciwko gościowi.

Dyrygent, wyprodukowany przez Zespół Filmowy „X”, należy do kanonu kina moralnego niepokoju. Wajda, reżyserując ów film, świadomie nawiązywał figurą polskiego autorytetu do pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski w 1979. Film został entuzjastycznie przyjęty za granicą, zdobywając m.in. Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktora (za rolę Seweryna) na 30. MFF w Berlinie oraz nagrodę FIPRESCI na MFF w San Sebastián; mnożyły się porównania z Próbą orkiestry (1979) Felliniego. Jednocześnie w Polsce przyjęto film z rezerwą, gdyż polscy krytycy wskazywali na niedopowiedzenia w kwestii konfliktu małżeńskiego między Martą a Adamem, a także na rażąco jednoznaczną postać Lasockiego."

***

https://www.filmpolski.pl/fp/index.php?film=12514