"Życie jak pierwsze krople deszczu i cicha rzeka łez..."* 

 

 

Na szczytach gór, wprost w Niebiosach jej początek

Zbiera hektolitry wody, później też i żniwa

U jej ujścia jest koniec - nie jest to wyjątek

Jak stalowy łańcuch i jego rdzawe ogniwa

 

 

Tak to już jest z naszym doczesnym życiem

Ma określony początek i nieuchronny koniec

Nie kończy się na imprezach z wódki piciem

Na szachownicy poległ mój czarny goniec

 

 

Weźmy dwa słowa - "klatka schodowa"

Wczoraj wszedłem i wyszedłem z niej

Na jej ścianach nie wisi żadna podkowa

Nie mając świadomości pewnie jest lżej

 

 

Czasem czuję się jak Marinero Desperado

"De Profundis" płynie u mnie od VADERa

Jest jak powódź lub wielkie tornado

Wiara, bo nadzieja ostatnia umiera

 

 

Albo takie chociażby "VETO"

Od REDRUMu z Zelowa

Czy wchodzi w ucho kobietom?

W mej F-16 wisi sobie podkowa

 

 

Jest to sztuka zwięzła i nader wysublimowana

Nie każdy ją lubi, pokocha czy też zrozumie

Opisuje ludzkie cierpienie i nieuchronny dramat

Grzeje do szpiku kości i czeka aż deszcz lunie

 

 

Kangie

15.11.2023

 

*) Tytuł wiersza inspirowany dwoma utworami nieistniejącego już zespołu REDRUM z płyty "VETO"

Dither & pozostali Artyści - jeśli teraz czytacie, to szacunek i pozdrowienia z przemoczonego do szpiku kości - płaczącego rzewnymi łzami - Wrocławia.

 

VADER & REDRUM