ProAc Response D1 (One)

Opisywane przeze mnie ProAci posiadałem niecałe 2 lata w czasie których zdążyłem je dość dobrze poznać. Monitory te rekomendowałbym do niedużych pomieszczeń ponieważ ograniczenia na basie są nieuniknione i niemożliwym jest dla nich osiągnięcie niskoschodzącego basu ale nie powinno to nikogo dziwić patrząc na ich wymiary. Skoro już jesteśmy przy basie to wartym odnotowania jest jego definicja która posiada stosowną objętość jednak nie jest odpowiednio dociążona. Jeśli z oczywistych względów monitory te nie mogą pozwolić sobie na najniższe pasmo to w takim razie to co pozostaje z niego jest bardzo sprężyste i dynamiczne. Jednak choć są fenomenalnie zszyte i spójne to ich największym atutem jest średnica wraz z górą która podana jest dość bezpośrednio jednak nie ma mowy o ostrości czy sybilantach. Góra błyszczy i promieniuje przekazując dużo informacji ale dzieje się to w bardzo cywilizowany sposób któremu w swej naturze można przypisać analogową i ciepłą barwę. Średnica z kolei jest wisienką na torcie - szczegółowa, analogowa, czysta, gładka i muzykalna. Takie są te monitory - czarujące i pięknie zestrojone tak aby muzyka jaka z nich płynie urzekała ciepłem, barwą i blaskiem swojego uroku. Te ProAci najlepiej według mnie odnajdują się w muzyce jazzowej i klasycznej i fanom tych gatunków szczerze polecam te kolumny z kolei słabiej odtwarzały szeroko pojętą elektronikę i muzykę ogólno rozrywkową. Będę zawsze bardzo miło je wspominał ponieważ dały mi mnóstwo frajdy i przyjemności w słuchaniu ulubionej muzyki.