- To, co rzuca się w uszy, od pierwszego podpięcia, to fantastycznie plastyczny, płynny, soczysty, MUZYKALNY przekaz, skrzący się mikrodetalami i pełną paletą naturalnych barw.
W brzmieniu czuć świetny oddech i swobodę. Za efekt ten odpowiedzialna jest przede wszystkim genialna średnica - duża, bliska, otwarta, zróżnicowana a przede wszystkim bogata, rozdzielcza, pełna energii i emocji.
Chwilę później dostrzegana jest góra, doskonale ze średnicą zszyta. Wyraźna, kiedy trzeba, ale jednocześnie "posłodzona", co nadaje jej organiczny charakter. W tych obszarach charakter interkonektu przypomina mi nieco moje Sennheisery HD600 - nic nie drażni, nic nie psuje harmonii, przyjemności obcowania z muzyką, wrażenia homogeniczności... a jednak wszytko jest "skrzące", wyraźne, na wyciągnięcie ręki.
"Rozświetlenie" średnicy i wysokich tonów (nie mające nic wspólnego z jasnością czy sterylnością), nadaje brzmieniu niesamowitego czaru i zmysłowości (zwłaszcza w oddaniu wokali).
- Uproszczony (płaski) obraz stereo (rzeczy dzieją się na linii lub przed limią kolumn) oraz nadmierna koncentracja na środku sceny (z jednoczesnym jej wypchnięciem do przodu).
Lokalizacja źródeł pozornych nie jest oszałamiająca i nie ma tu dokładnego odwzorowania. W zasadzie od średniego basu to już tylko „plamy”.
Co ciekawe kabel dobrze oddaje wysokość sceny („unosząc” obraz w górę), co dodaje efektu „wzniosłości”.
Szerokość sceny jest co jedynie "OK".
Niestety bezpośrednie porównanie z wyraźnie droższym AriniAudio PRINCE (którego używam na co dzień) pokazało, że w kwestii przestrzeni można lepiej … dużo.
Zbyt obszerny, niezbyt dobrze kontrolowany i mało konturowy bas („napompowany”), który jest odpowiedzialny za „zamazywanie” konturów źródeł pozornych (dość przeciętną ich definicję). Średniego i niskiego basu jest IMO trochę za dużo. Jest on świetnie rozciągnięty (głęboki) ale wyraźnie wyeksponowany. Co ważniejsze, im niżej tym gorsza kontrola, kontur, definicja i barwa. Tu znów Prince pokazał jak to się robi fachowo.
Jak długo posiadasz oceniany sprzęt?:
krócej niż 1 miesiąc
Gdzie kupiłeś/aś oceniany sprzęt?:
LECTOR Strumenti Audio
Dlaczego wybrałeś/aś ten sprzęt?:
Otrzymałem zestaw do testów.
Z czym porównywałeś/aś przed decyzją o zakupie?:
Arini Audio Prince
Podaj zestaw w jakim używany jest oceniany sprzęt:
dokładne informacje w moim profilu
Opinia:
W kwietniu br., dzięki Pani Joannie Szumilas, z LECTOR Strumenti Audio, na kilka dni stałem się czasowym "właścicielem" systemu okablowania japońskiej firmy TIGLON: interkonektu MS-DF12R-HSE (RCA), kabla głośnikowego MSS-DF100SP-HSE, kabla zasilającego MS-DF12A-HSE oraz kabla zasilającego ze szczytu oferty firmy TPL-2000A.
Od dawna jestem sceptycznie (żeby nie powiedzieć wrogo) nastawiony do importowanych produktów kablarskich, co wynika bezpośrednio z ogromnych narzutów dystrybucyjnych, sprawiających, że nasze rodzime produkty, czasem 2-3 krotnie tańsze, z powodzeniem stają w szranki z uznanymi markami zagranicznymi. Podobnie sceptycznie podszedłem do rzeczonego zestawu Tiglona... jak się okazało niesłusznie - wykładając ok. PLN 12.000 (RCA+SC+2xPC), można wejść w posiadania naprawdę świetnie "brzmiącego" systemu okablowania, na tyle neutralnego, że znajdzie miejsce w wielu, nawet hi-endowych zestawach audio. W kolejnych opiniach postaram się opisać każdy komponent z osobna.
Interkonkt MS-DF12R-HSE (PLN 1.850,00):
Kabel robi bardzo dobre pierwsze wrażenie ... wręcz rewelacyjne!. Trzeba się bliżej „przyjrzeć”, żeby dostrzec wady. Gdyby je usunąć powstało by „dzieło” warte 4 krotnie większych pieniędzy. Koncentrując się jednak na (WIELKICH) zaletach, kilka razy sprawdzałem cenę kabla ... która wydaj mi się nienormalnie dobra. W swojej cenie to kabel znakomity (jeden z moich 2-3 faworytów), gwarantujący rzadko spotykaną, niewymuszoną przyjemność obcowania z muzyką (!!!). I nie przywiązujcie zbyt wielkiej wagi do czerwonego pola - w tym kablu jest coś co całkowicie odwraca uwagę od jego wad (jest szansa, że ich nie zauważycie).
.png.2fedbaeed142d9ffa7ad27f243687120.png){kind=logo}
