B&W | Bowers & Wilkins - DM309

Tak jak wspomniano wyzej 309tki mają "techniczne brzmienie", ale takie jak mi odpowiada. Porównywałbym je z suchością przekazu studyjnego sprzętu yamahy (chodzi o instrumenty). Bas jest soczysty i dobrze kontrolowany, średnica troche za bardzo wycofana a góra mocno prowadzi całość. CO kolwiek by o nich nie powiedziec trzeba stwierdzić, że z powodzeniem radzą sobie z każdym repertuarem. Lubią się z kablami Audioquesta. We wspólpracy z dobrym cdkiem i wzmakiem (np. Rotel RCD-02 i RA-02) mogą nawet zaskoczyć sceptyków. Oczywiście mówie o sprzęcie dogrzanym. Nie powalają co prawda tak jak Dynaudio Audience 52 ale w aplikacjach kina domowego radzą sobie nadzwyczaj dobrze.

Zwyciesko wychodzą w porównaniu z każdą inną kolumną oferowaną w tzw packach i zakupione z dobrego źródła z drugiej ręki na pewno posłużą długo.

Bardzo fajne kolumienki. W swojej cenie jedne z lepszych. Na pierwszy rzut ucha czarują stereofonią, dźwięk wychodzi do słuchacza. Jest miło. Nie eksponują żadnego z podzakresów. Bas trzymany za pysk, nic się nie rozłazi. Kultura. Czyste wysokie tony. Dosyć analityczne ale nie męczące.

Podpisuję się pod obiegową opinią na ich temat że grają nieco "technicznie", być może mogłyby być bardziej muzykalne ale pamiętajmy o cenie. I kolejna potwierdzona opinia - grają dobrze przy niskim poziomie głośności. Neutralne.

Moim skromnym zdaniem bardziej nadają się do rocka i mocniejszych rzeczy - jazzik był nieco wycofany, poza tym scena przy tej muzyce była zawężona na środku i nic nie chciało bardziej rozejść się na boki. Ale trudno.

Tak czy siak - bez ewidentnych wad, udany kompromis, mogę powiedzieć za p. Stryjeckim - zero ryzyka.

Seria 300 jest podstawową w ofercie B&W, ale posiada kilka wyróżników zaczerpniętych z wyższych serii (należą do nich m.in. membrany z włókna węglowego, solidne magnesy i kopułki wysokotonowe wprost z legendarnych Nautilusów). Ponadto cechują się starannym wykonaniem, stonowanym i jednocześnie klasycznym designem. Co prawda gniazda są plastikowe, ale można skorzystać z dobrodziejstw bi-wiringu. Kolumny grają w sposób bardzo zrównoważony (nie zauważyłem odstępstw w przypadku współpracy z Yamahą), mają dobrze wyważone proporcje między środkiem, basem i górą, aczkolwiek "doświadczeni" audiofile mogą im zarzucić przesadną (a właściwie syntetyczną) "suchość" brzmienia. Generalnie lepiej sprawdzą się z "miękko" grającym sprzętem, do którego Yamaha nigdy nie należała. Mają jednak jedną (pośród wielu innych), niezaprzeczalną zaletę - przy każdej głośności brzmią identycznie.