ATC - SCM 35

Są to dość duże kolumny podłogowe, o szerokim froncie, wsparte na kolcach. Wykończone fornirem. Maskownica wpuszczana. Gniazda podwójne, umieszczone tuż nad podłogą. Konstrukcja trójdrożna, zamknięta. Najbardziej rzuca się w oczy firmowa kopułka średniotonowa ATC gigantycznego rozmiaru.

System odsłuchowy składał się z CD Arcam FMJ23, wzmacniacz ATC SIA 2-150 (SS, klasa A, 150W), kable to Red Dawn (głośnikowe) i Quatro Fill (ic) Nordosta. Pomieszczenie dość duże (na oko ze 30mkw), słabo wytłumione, ale dość nieregularne.

Słuchałem swojego standardowego zestawu w skład którego wchodzą wokale damskie z mniejszym lub większym akompaniamentem akustycznym (R. Pidgeon, P. Barber), elektronika + instrumenty akustyczne (I Ching), większy, dynamicznie grający zespół (BVSC), fragment koncertu skrzypcowego z orkiestrą (Mozart), wokal męski z akompaniamentem buzuki i zespołu (G. Dalaras) oraz wielka symfonika (początek 4. części 1. symfonii Mahlera).

Pierwsze wrażenie: kolumny grają łagodnie, to znaczy wysokie tony wydają się wycofane. Słuchałem monitorków (ATC SCM7, MA Studio6, AE-1) na dokładnie tym samym zestawie i tam nie miałem takiego wrażenia, więc tę cechę przypisuję SCM-35. Pierwsze wrażenie potwierdziło się, o czym dalej.

Słuchanie muzyki z solidną podstawą basową jest przyjemnością: bas schodzi nisko, ale nigdy, absolutnie się nie snuje, nie ciągnie ani nie dudni. Nie sprawia wrażenia „suchego”, ale jest krótki, sprężysty, świetnie kontrolowany. Pomieszczenie, choć akustycznie kiepskie, nieznacznie tylko odpowiadało wzbudzeniami i podbarwieniem. Po raz kolejny utwierdziłem się, że bas z dobrych konstrukcji zamkniętych to jest to, co najbardziej lubię.

Bas bez wysiłku łączy się ze średnicą. Nie słychać jakiegoś przejścia od pracy jednego przetwornika do drugiego. Fragmenty grane na kontrabasie, smykiem ale przede wszystkim palcami, to mistrzostwo świata!

W zakresie tonów średnich dzieje się najwięcej. Głosy ludzkie brzmią naturalnie, słychać "pracę" instrumentów, wszystkie wybrzmienia i harmoniczne. Trochę gorzej jest w miarę przechodzenia do tonów wysokich. W zasadzie wszystko słychać, ale jakby brak tzw. powietrza. W znanych mi utworach brak także różnych smaczków, o których wiem, że tam są. Dotyczy to przede wszystkim pogłosu, echa, informacji o pomieszczeniu.

Ogólne wrażenie mam takie, że te kolumny grają głównie średnicą, z którą świetnie współgra bas, nigdy się nie narzucający, ale obecny we właściwych ilościach kiedy trzeba. To jest wsparcie, podstawa dla muzyki a nie samoistne zjawisko. Od góry dodane są wysokie tony, ale te potraktowano po macoszemu. Ich jakość zdecydowanie ustępuje reszcie pasma, przez co gubione są istotne (dla mnie) informacje. Dźwiękowi brak lekkości, zwiewności, powietrza i przestrzeni. Co do przestrzeni: w tym konkretnym pomieszczeniu scena nieznacznie tylko wychodziła poza głośniki, a w głąb była budowana tylko w środku. Nie było jednak wrażenia uwiązania dźwięku do głośników.

Reasumując: tzw. brytyjska szkoła dźwięku. Słuchać można godzinami, gdyż nie męczy. Gdy trzeba, potrafią nieźle zagrzmieć. Solidne, bardzo staranne wykonanie. Wydaje mi się jednak, że firma zrobiła sobie wbrew, gdyż potencjalnie świetne kolumny produkują dźwięk, któremu wyraźnie brakuje właściwego wykończenia. A za cenę, za którą są sprzedawane można oczekiwać znacznie więcej.