Nordost Valhalla Power Cord

Opinia:

We wszystkich aspektach związanych z dynamiką, szybkością, kontrolą, oddaniem rytmu, precyzją, artykulacją Valhalla ustanawia prawdziwy punkt odniesienia, jest klasą samą dla siebie, a wzorcem dla innych kabli. Z lampowymi końcówkami SET czy nawet push-pull oferuje brzmienie spektakularne, o niespotykanej wcześniej kontroli i wzorcowym prowadzeniu basu, który oprócz modelowej artykulacji prezentowany jest w sposób niezwykle przestrzenny. Podczas odsłuchu kontrabasu czy gitary basowej pojawiają się szczegóły natury lokalizacyjnej, które umykają na innych sieciówkach. Valhalla wolna jest od rozjaśnienia znanego z niższych modeli Nordosta, równowaga tonalna zbliżona jest do całkowitej neutralności. Brzmienie jest wolne od jakiegokolwiek ocieplenia, barwy prezentowane są w sposób zróżnicowany, aczkolwiek dość mało nasycony. W konsekwencji najlepsze zastosowanie to wszelkiego typu urządzenia z lampami na pokładzie, zarówno końcówki, preampy ale i odtwarzacze CD. Należy unikać zestawienia Valhalli z ostro i szczupło brzmiącą elektroniką tranzystorową. Całościowo jest to jedna z najlepszych obecnie dostępnych na rynku sieciówek, zbliżająca się do ideału przezroczystego kabla. Problemem dotyczącym Valhalli jest słaba podaż na rynku second hand, więc w konsekwencji bardzo wysoka cena.

Opinia:

Miałem przyjemność testować ten najwyższy model Nordosta o długości 2,2m, który zresztą pozostał u mnie na stałe. Poziomem odniesienia dla opisywanej sieciówki był Fadel PC Coherence One i zwykły kabel komputerowy.

Zmiany jakie wprowadził to już nie poziom przy którym zastanawiamy się czy zmieniło się coś w brzmieniu czy też nam się wydaje, że mamy omamy słuchowe.

 

Po wpięciu tego kabla do systemu przechodzimy na wyższy, bliższy realizmowi poziom obcowania z muzyką. Ta sieciówka (wpięta bezpośrednio do ściany) poprawia brzmienie źródła jak również wzmacniacza. Ze źródłem poprawa jest bardziej spektakularna ale ze wzmacniaczem jest tylko o włos gorzej, przede wszystkim w rozmiarze sceny wszerz, wgłąb i w górę.

Z Valhallą podpiętą do źródła zaobserwowałem czy też usłyszałem coś co chyba mógłbym nazwać drobnymi smaczkami przestrzennymi w obrazie iluzji sceny muzycznej. To tak jakby na pozornie wykreowanej przez elektronikę scenie były mniejsze "podsceny" - nie wiem jak to dokładniej wyjaśnić ;) W każdym razie obraz pozorny zaczyna żyć własnym życiem.

 

Jednak w moim systemie Valhalla sprawdziła się lepiej ze wzmacniaczem Naima, którego nigdy wcześniej nie posądzałbym, że potrafi zagrać wybornie przejrzyście z ogromną dozą powietrza i głębią sceny.

Do źródła podłączony był Fadel Coherence. W konfiguracji odwrotnej tj. Fadel do wzmacniacza Naima i Valhalla do CD CEC-a system zagrał bardziej skrajami pasma bez uszczerbku dla soczystej średnicy, ale zbyt natarczywie i ostro.

 

Fadel Coherence gra przede wszystkim kontrolowanym, mocno dociążonym, gęstym, mocnym dźwiękiem, niezbyt przejrzystym (bardzo daleko mu do Valhalli), soczystą średnicą i delikatnymi wysokimi co spowodowało, że dobrze "dogaduje się" z przejrzystym, neutralnym CEC-em.

Valhalla za to bardzo dobrze czuje się w towarzystwie Naima gęstego na świetnej średnicy, nie absolutnie przejrzystego z mocnym dołem dodając mu delikatności, lotności i powietrza, jednocześnie nie burząc spójności pasma.

 

Coś co stanowi o klasie Nordosta to doskonała przejrzystość i stereofonia, piękne, długie wybrzmienia, masa informacji podanej bez śladu szorstkości,kontrastowość barw, wyborna mikrodynamika i makrodynamika, szczególnie ta pierwsza zwraca szczególną uwagę słuchacza.

 

Gdybym mógł wystawić sześć gwiazdek jako ocenę ogólną, to z pewnością bym to zrobił. W relacji wartość/cena tylko pięć gwiazdek.