Nordost Red Dawn

Wyniki testu Red Dawn na tle 3 innych kabli głośnikowych (jak niżej):

Red Dawn okazał się sporym rozczarowaniem (zwłaszcza, że jego starszy brak Heimdall wypadł fantastycznie). Wpływ RD na brzmienie jest bardzo znaczący i niestety (przynajmniej w chłodnych lub zrównoważonych systemach) destrukcyjny. Nazbyt precyzyjny, sterylny, odchudzony (brak wypełnienia średnicy), mało muzykalny dźwięk, pozbawiony spójności poszczególnych rejestrów z licznymi niespodziankami ("wyskakujący" niski słabo kontrolowany najniższy bas, czasem "wyskakujące" sybilanty) potrafi zmęczyć. Pierwsze wrażenie otwarcia, szybkości, precyzji, doświetlenie szybko męczy a w dźwięku zaczyna brakować "ciała" / "substancji".

Zalecam dużą ostrożność przy zakupie. Jeśli system jest zbyt ociężały, kluchowaty, mało "zebrany" w obszarze kick-basu, słabo doświetlony, mało rozdzielczy, RD może okazać się zbawienny. W pozostałych przypadkach należy uważać.

Moja przygoda z Redami zaczęła się dziewięć miesięcy temu. Kupiłem je używane, lekkie zagięcia na taśmach, osłonki na bananach częściowo nie oryginalne, ale Nordosty Oryginalne!

Cóż, podłączyłem i co ? dzicz nie do usłuchania, jaskrawa góra wręcz nieznośna.

Ale po wielu godzinach trzy dni słuchania dosłownie ułożyły się coś na kształt TaraLabs Air.

Słucham muzyki raczej wieczorem i nie lubię za głośno a na tych kabelkach jest wszystko i to jest sztuka!

Kolumny zupełnie znikają i rozciąga się za nimi i przed piękna scena, brzmienie pełne powietrza nie męczące. Po jakimś czasie powróciłem na chwilę do moich poprzednich VdH The Wind MKII i zniknęła mi duża część przekazu, wręcz nie woalka ale gruby koc.

Dla posiadaczy gniazd BiWire mam uwagę, że po doświadczeniach najbardziej gładki dźwięk uzyskałem podłączając plus do plusa w basach a minus do minusa w górach oczywiście przy oryginalnych zworkach.

Zaczałem od Nordost Spellbinder i poprzez doskonaly Blue Heaven dotarlem do Red Down.

Za kazdym krokiem muzyka stawala sie pelniejsza w detale i zywsza, bardziej prawdziwa.

Z kabla bije enegria i z kazdym sprzetem bedzie to zauwazalne.

W moim zestawie swietnie wspolgraja z kablami glosnikowymi Van den Hul CS122 hybrid.(posrebrzana miedz w otoczce weglowej)

Dzwiek jest detaliczny ale nie meczacy w zakresie wysokich tonow.

Doskonaly bas i srodek pasma.

To trzeba uslyszec !

Nordost Red Dawn to kable głośnikowe obecne w moim systemie od paru sezonów. Zmieniam kolejne klocki, ale kable zostają. Ich magiczne brzmienie jest niepowtarzalne i jedyne w swym rodzaju, niestety po dłuższym obcowaniu z tymi kablami nie ma powrotu. Dźwięk jest bowiem bardzo dokładny, scena znakomicie rozplanowana i narysowana, muzycy nie stoją sobie na głowie, a ponadto jest to kabel muzykalny! A wejście na wyższy poziom to już bardzo duże pieniądze, no i ewidentne upgrady w systemie.

Minusem RD w moim systemie jest niedostateczna masa dźwięku w niektórych nagraniach, objawiająca się brakiem najniższego basu i kontroli tego zakresu. Niestety, RD jest kablem niedodającym od siebie, w związku z czym słabiej nagrane płyty idą na pawlacz.

Interkonekt jest genialnym dopełnieniem kabli głośnikowych: dźwięk jest bardzo dokładny, szczegółowy, otoczony powietrzem i oddający w pełni magię dobrych jakościowo nagrań. Rewelacyjny duet na lata.

Nie wiem, co mogę napisać o kablach, które stały się już niemal legendą w świecie audio. Chyba tylko tyle, że wszystkie zachwyty, które się zewsząd słyszy są w pełni uzasadnione.

Dopiero po wpięciu Red Dawnów w swój system usłyszałem ile naleciałości i podbarwień wnosiły inne kable, nawet te na zbliżonym pułapie cenowym. Red Dawny są tak sprytnie zrobione, że z jednej strony zupełnie znikają w systemie, a z drugiej wyciągają z niego to, co najlepsze.

Pierwsza rzecz na którą zwróciłem uwagę przy odsłuchu muzyki akustycznej to niezwykła płynność przekazu. Przy gęstych aranżacjach zniknął wszelki bałagan, dźwięki miały czas na spokojne wybrzmienie - nic się nie kotłowało ani nie zgrzytało. Skrzypce, a zwłaszcza wiolonczele, które grają w dość newralgicznym przedziale pasma i bezlitośnie obnażają wszelkie podbarwienia, zabrzmiały niemal jak na koncercie.

Przestrzeń Red Dawnów to prawdziwy majstersztyk. Kable nie starają sie uprzestrzenniać niczego na siłę, za to wyraźnie słychać dystans pomiędzy poszczególnymi grupami instrumentów, a także samymi instrumentami - wszerz i w głąb. No i ta detaliczność. Kable rzetelnie podają nawet najdrobniejsze szczegóły nie popadając przy tym w przesadną analityczność - dźwięk przez cały czas zachowuje idealną spójność.

Jeśli miałbym określić charakter tych kabli w "krótkich, żołnierskich słowach" powiedziałbym: przestrzeń, powietrze i detal.

I jeszcze jedna ciekawa cecha, na którą zwróciłem uwagę: Red Dawny lubią dużo prądu. Nawet przy bardzo wysokich poziomach głośności wszystkie podzakresy trzymane są "za mordę" i słychać, że w towarzystwie wzmacniaczy o dużej wydajności prądowej kabelki czują sie jak ryba w wodzie. Dokonałem przy okazji epokowego odkrycia, że kompresja, która pojawia sie czasem przy gęstych aranżach i głośnym słuchaniu niekoniecznie musi być winą wzmacniacza, ale właśnie kabli. Słuchając symfoniki na skądinąd bardzo dobrych Van den Hulach, przy dużych natężeniach dźwięku zawsze pojawiał się lekki bałagan. Przy Red Dawnach przeszło jak ręką odjął. W "Hi-Fi i Muzyka" pojawiła się kiedyś recenzja SPM Reference, gdzie bodajże Stryj napisał, że na wzmacniaczach poniżej 100W te hi-endowe kable brzmią głucho i nieciekawie. Red Dawny nie są może aż tak wymagające (w Audio Forte przypięli je kiedyś do CA D500 i podobno efekt był bardzo dobry), ale mimo to warto postarać się o dobre towarzystwo dla tych kabelków. Na pewno sie odwdzięczą.