Korzystając z okazji i wolnego czasu odkurzyłem płyty winylowe z bajkami i wierszami z mojego dzieciństwa. Rozpocząłem słuchanie od "Szewczyka Dratewki". To niesamowite, bo wspomnienia wróciły do tego stopnia, że przypominam sobie te same "obrazy", tę samą przestrzeń w swojej wyobraźni, co wtedy. A to było 38-40 lat temu.

Każda bajka jest tutaj rymowana. Nic dziwnego i nadzwyczajnego, skoro to bajki pisane przez polskie poetki/ polskich poetów.

Niektóre sceny są dość dramatyczne i drastyczne jak na dzisiejsze standardy. Podnoszenie głosu, krzyki, dosadne zdania, opisy.

"Jak nie wstaniesz o poranku, to ci panku urwę głowę i gotowe!"

Po czym następuje miarowe i coraz głośniejsze uderzanie w instrumenty perkusyjne typu gong. Powiem tak - wtedy bałem się tego.

Cudowne przygrywki na pianinie, aranże Włodzimierza Nahornego zakrawające o elementy jazzu (fortepian, flet, saksofon altowy), nieskazitelna dykcja lektorów. Wysokiej próby polszczyzna. Pewnie większość z tych ludzi już nie żyje.

A czy ktoś z Was puszcza/puszczał tego typu bajki dzieciom, wnukom, prawnukom?

***

R.I.P.

JANINA PORAZIŃSKA (1888 - 1971)

LUCYNA KRZEMIENIECKA (1907 - 1955)

ARTUR OPPMAN ps. Or-Ot (1867 - 1931)

JULIAN EJSMOND (1892 - 1930)

JAN BRZECHWA (1898 - 1966)

MIECZYSŁAW CZECHOWICZ (1930 - 1991)

IRENA KWIATKOWSKA (1912 - 2011)

KRZYSZTOF KOWALEWSKI (1937 - 2021)