"Powrót do korzeni" - wiersz
"Powrót do korzeni"
Czy pytam się Ciebie czy pytam Cię?
Czy można pytać się?
Ty to wiesz i ja to wiem
Nie chcę oszukiwać siebie
Zapytać siebie zawsze mogę
Ciebie poproszę o wysłuchanie
Jaką obiorę w życiu drogę
Odnajdę się w bałaganie
Ludzie mają wstręt do czytania
Kupują wszystko oczami
Czasami dadzą, mając chęć brania
Tak jest z ludzi korzeniami
Pradziad z dziadem kuli podkowę
Nie mieli jak scrollować
Na głazach pismo obrazkowe
Szli na jelenie i dziki polować
Współczesny człowiek edukowany
Przeczytał ksiąg kilka setek
Klika, scrolluje, mózg ma wyprany
Nie stroni od wódki, wina i tabletek
Emocje wyraża "emot-ikonicznie"
Pisze krótko, zwięźle, błędy czasem zrobi
Twierdzi, że rozwinięty metafizycznie
Podkładane ma kłody pod nogi
Unika zdań długich podrzędnie złożonych
Składnia i frazeologia czasami umyka
Nie wstydzi się swych ocen zawyżonych
Problem językoznawstwa na zawsze znika
Jak widać i tutaj moda wróciła
Wciąż na tapecie pismo obrazkowe
Nie bądź zła - bądź dla męża miła
On kuje nadal twego Szczęścia Podkowę
Kangie
10.02.2024