Coraz bardziej podejrzewam,że mam w sobie coś z gadżeciarza. Chodzi o gadżety grubszego kalibru i z reguły jest to audio (i video). Może to wina faktu,że mam wykształcenie techniczne, kształciłem się w czasach kiedy komputery wchodziły na arenę (czasy Spectrum i C64). Proces wzrostu gadżetomanii trwa latami, a dość długo nie miałem bariery w postaci własnej Lady, która potrafiłaby mnie powstrzymać. Jedyną barierą są zarobki i inne potrzeby, na które trzeba zbierać kasę. To powoduje,że obraca się w dłoniach każdą złotówkę ,pilnie nadsłuchując odgłosów z gór dalekiej Szkocji (czy czcigodni przodkowie nie przewracają się w grobach, przy zbytnich wydatkach).

Człowiek zaczynał od zestawów audio i starał się na miarę możliwości aby były to nie plastikowe wieże ale zestawy : amplituner, magnetofon, gramofon. No tak, to początki audiofilii a nie gadżetomanii. Ale w "audiofilii" (w cudzysłowie bo nie stać mnie na Audiofilię przez duże A) też jest sporo gadżetomanii. Czasem coś się po prostu podoba, choć nie jest konieczne w zestawie. Czasem tego nie słyszysz (np. inny kabel USB czy interkonekt w danej konfiguracji) ale uważasz ,że "może będzie lepiej" z danym ustrojstwem. No i zaczyna się liczenie pieniędzy. Chyba duża rolę odgrywa psychika.

Inny objaw gadżeciarstwa to chęć zakupu droższej przenośnej empetrójki (albo flakówki bo słucha się formatów bezstratnych). Choć słucham poza domem mało bo to i tramwajem mało się jeździ i na spacer to z Żoną i Jej się słucha a nie muzyki. A ! No i to wieczne pragnienie posiadania Playstation 3, choć nie gra się w gry (ale rym wyszedł ;) ]. I chęć posiadania nowego amplitunera (choć od efektów 5.1 wolę stereo i muzykę, a w filmie ważny jest dla mnie obraz, dźwięk mniej).

I tak jakoś leci...