W ręce wpadła mi niedawno ta płyta. Moja ukochana żona kupiła i postawiła na stoliku. Niekoniecznie tylko dla mnie. Oboje słuchamy muzyki, lubimy formację Turbo i jej koncert akustyczny z Poznania sprzed lat. Nawet byliśmy na koncercie w Starym Klasztorze we Wrocławiu jakieś 5-6 lat temu. Podziwiam swoją żonę, bo ani razu nie dała znać że jest źle, a było źle. Akustyka tego miejsca należy do bardzo słabych. Chłopaki grały "Kawalerię szatana" na pełnej gitarowej głośności, żyletki latały w powietrzu i kroiły bębenki uszne. Daliśmy radę wysiedzieć do końca. Niestety ani na pierwszym wymienionym, ani na drugim nie śpiewał Grzegorz Kupczyk. Ale kilka miesięcy temu śpiewał w Hali Stulecia u boku Małgorzaty Ostrowskiej, Piotra Cugowskiego i Marka Piekarczyka z okazji "Legends od Symphonic Rock" i my tam byliśmy z żoną. Średnia wieku zgromadzonych we Wrocławiu fanów przerażała. Byliśmy jednymi z młodszych. Gdzie podziała się młodzież??? Świat się kończy!

     Jako że 40 lat minęło i mnie (trzy i pół roku temu) i Grzegorzowi na scenie, to wypadałoby coś skrobnąć ku pamięci. Ech, ale solówka na saksofonie tenorowym jest grana!!! Utwór 6. płyta nr 2. "Drawn soldiers". Trzeba coś napisać, warto coś napisać.

     Chcecie przeczytać?