B&W | Bowers & Wilkins - 685

685 zastąpiły w moim systemie 602.5 s3 i jest to wyraźny krok na przód. Problem ze zbyt krzykliwymi wysokimi w moim odczuciu zniknął, przy czym talerze i miotełki nadal się mienią. To duża rzecz. Jeżeli dodać do tego niewspółmierny do filigranowych rozmiarów bas oraz przyzwoitą średnicę - kto wie, może w tym przedziale cenowym to wybór idealny?

Kolumny angażują w słuchanie ponieważ dźwięk opuszcza linię kolumn. Być może scena nie jest szeroka ale to "wyjście" w stronę słuchacza jest absorbujące i nie może się nie podobać.

Na uwagę zasługuje również wzornictwo, czy jak kto woli dizajn. Po zdjęciu maskownic kolumienki wyglądają nader oryginalnie choć nie krzykliwie.

P.s. Będąc przeciwnikiem wieszania kolumn na ścianie jestem aktualnie do tego zmuszony ze względu na latorośl. Warto dodać, że B&W przewidział taką możliwość przykręcając odpowiednią ramkę z tyłu obudowy kolumny. Znalezienie odpowiedniego uchwytu (z tzw. systemem kulowym) to już inna historia. B&W polecało uchwyt Omnimount 20.0W, jednak nie sposób go już kupić.

To pierwsze głośniki, które zastąpiły moje ukochane Linn Keilidh (dlaczego ukochane- patrz recenzja Linn Keilidh). Przez dłuższy czas trzymałem w domu obie pary, nie mogąc zdecydować, której się pozbyc. Nieco znurzony spokojnymi i "bezpiecznymi" Linnami (byłem im wierny od dwóch lat), nie przypadkowo dopusćiłęm się zdrady z typem będącym ich kompletnym przeciwieństwem. Jakbym z wygodnej limuzyny o miękkim zawieszeniu, przesiadł się do ciasnego bolida F1. BW 685 to czysta dynamika. Sekcja rytmiczna poprostu powalała. Zwarta, szybka, mocna, bezbłędna. Niesamowita. Audioslave wyrywa mózg. Budgie niszczy jak torpeada (nie byłem w stanie wyłączyć płyty w połowie), Led Zeppelin kruszy tynk na ścianie i wyrywa deski z podłogi. Z elektroniką radzą sobie równie dobrze. Płyta "Black Celebration" Depeche Mode brzmi tak świeżo, jakby nagrano ją wczoraj. Absolutnie kontrolowany bas, ani nie za głęgoki ani nie za płytki, dokładnie taki jaki powinien być, mocny (przy spokojnej muzyce zbyt mocny) środek i metaliczna, dżwięczna, iskrząca góra. Detale ostre jak żyletka.

Niestety, nie wszytsko wygląda tak pięknie. Problem zaczyna się, gdy na scenę wkracza większa ilość instrumentów. Polifonia w pewnym momencie stapia się w jednolitą masę i trudno odróżnić poszczególne dżwięki. Nie jest to chyba wina rozdzielczości, która przy muzyce kameralnej jest na prawdę bardzo dobra. Myślę, żę przyczyną jest zbyt mała, bądż nieopowiednia, skala barw tonalnych (czy jak tam zwą tą właściwość, która pozwala nam odróżnić skrzypce od saksofonu). Dopóki mamy zastaw instrumentów o zdecydowanie różnym brzmieniu, np. gitara, bas, painino, perkusja, wokal, BW idą jak burza. W momencie pojawienia się drugiej gitary, puzonu i trąbki, zaczynają się kłopoty. Ale nie jest najgorzej. Najgorzej jest przy ścianie dzwięku. Jako oddany fan Nine Inch Nails byłem naprawdę rozdarty słuchając ich nagrań na BW. Podczas gdy "Right Where It Belongs", "Home" czy "Dead Souls" wywoływały fale dreszczy na plecach, "Burn", "Just Like You Imagined" i "Only" zmuszały w połowie do naciśnięcia guzika STOP. Także problem barwy sprawiał, że chętniej sięgałem po ostrzejsze, rockowe brzmienia, niż jazz i muzykę wokalną. No cóż, za £390 nie można ozekiwać cudów. BW swoją powalającą dynamiką i tak przekracza ten pułap, i to chyba wielokrotnie. Do dziś żaden głośnik nie zagrał "Music is Throgh" Jamiego Culluma z taką werwą. Cięko było się rozstawać...

Po BW 685 miałem przelotny, niewart wspomnień, romans z ProAc Studio 110, a chwiłe póżniej zapałałem głębokim uczuciem do Ushera x-706. Ale to już zupełnie inna historia.

miałem je podłączone wcześniej do ampli rotela później do pianocrafta, w obu przypadkach monitor grał dynamicznie z ładnym basem ale czegoś mu na długą metę brakowało i mi przeszkadzało , mimo że miałem wcześniej b&w 601 s3 i faktycznie jest mniej ostra góra to jednak jej metaliczność przy dłuższych odsłuchach męczy, wokale czyli średnica są nosowe wycofane jest duża dziura w pasmie a szkoda, bass jest świetny ale w tej cenie monitor powinien troszkę grać pełniej,

moim zdaniem jest ciut za drogi

Odsluch przeprowadzilem na wzmaku Onkyo A 933 podlaczony interkonektem Qed Qunex 1 z odtwarzaczem CD marki Marantz SA 7001 oraz Rotel RCD 06. Kable glosnikowe Real Cable FL 250 T (seria Flat).

Zaczne od gory pasma gdzie bylo slychac kazdy najdrobniejszy szept (glos), te szczegoly ktorych wczesniej nieslyszalem sluchajac plyt, bylo bardzo szczegolowo i dokladnie i co najwazniejsze nie ostro i niemetalicznie - a to atut jak dla Mnie:)

Srednica byla ladnie podana, niebyla ani za slabo ani za mocno narysowana taka jaka powinna czyli neutralana.

A ponizej juz pozostal basik ktory byl niesamowicie kontolowany, dal o sobie znac wtedy kiedy powinien, byl wzorowy. Jesli na plytce byly zapisane dzwieki klubowe wtedy monitorki pieknie ukazuja kontorowosc tego zakresu-basu jak i jego glebie).

Nawet przy glosniejszym odsluchu caly czas dzwiek byl czytelny i niegubil sie.

Ogolem bylem zadowolony z odluschu tych B&W 685.

Byly bardzo precyzyjne, szczegolowe, piekna przestrzen, pomieszczenie ( 16 m2 ) napelnialy niesmowitym dzwiekiem.

Na ta chwile to bedzie moj zakup jak uzbieram kase:)