Carat - A57

Wzmacniacz góra gra lekko, czysto i bardzo szczegółowo ale nie ostro, zaokrąglone krawędzie.

Pięknie oddaje stereofonie.

Średni zakres jest słodki i świeży. Głosy ludzkie są pokazane po środku na pierwszym planie tak jak powinny (łatwo je zlokalizować). Są tak ciepłe jak nigdy dotąd.

Oddanie głębi jest tak potężne że aż wchłania i wciąga do środka otaczając słuchacza dookoła dźwiękiem.

Klarnet, flet, fortepian grają ciepłą i świeżą barwą-żywo.

Bas – mocny i dobry, zdecydowany, dobrze trzyma w ryzach czyli kontrolowany, co nie oznacza że jest jego brak. Przeciwnie – jego potęga jest nasycona wieloma barwami, a co najważniejsze gra mięsiście, miękko, bardzo nisko schodząc.

Wykonanie wzmaka jest bardzo dokładne, a wygląd to jest 100% hi-end.

Pilot smukły, bardzo dobrze leżący w dłoniach, góra z aluminium, spód plastikowy pokryty miłą w dotyku gumą by się nie ślizgał.

Sterowanie głośnością z pilota jak i z pokrętła jest precyzyjne. Tył wzmaka ukazuje pozłacane gniazda RCA oraz pozłacane solidne gniazda głośnikowe.

Z wyglądu skrzyżowanie Electrocompanieta z Primare. Pięknie się prezentuje zwłaszcza gdy jest włączony i na akrylowej płycie czołowej zapalają się niebieskie podświetlenia i zielony wyświetlacz. Świetnie wyposażony i zbudowany: przedwzmacniacz gramofonowy (nie miałem możliwości sprawdzić), wzmacniacz słuchawkowy (niezły, ale trochę szumi), wyjście na końcówkę mocy, bardzo solidne gniazda głośnikowe, zasilacz i końcówki mocy na poziomie wzmacniaczy dwukrotnie droższych, pilot steruje również moim Usherem. Do pełni szczęścia brakuje jedynie bezpośredniego wejścia na końcówkę mocy.

A jeśli chodzi o brzmienie. Budżetowych wzmacniaczy z okolic 2 tys. zł, typu Creek, Cambridge, Arcam, czy Vincent ciężko słuchać po audiofilsku - "na zero", bez dopalaczy na basie - dźwięk jest na ogół wątły, bez wypełnienia i fundamentu. Carat to wyższy przedział cenowy i to słychać. Pierwsze, co rzuca się w uszy, to zrównoważenie - niczego nie brakuje, nic się nie wybija, dżwięk jest przyjemny, trochę ciepły, świetnie nasycony w średnicy, wysokie tony delikatne i gładkie. W ogóle, w całym paśmie słychać ogładę i miękkość. Bas jest solidny, znakomicie kontrolowany, nie wiem jak z jego rozciągnięciem, bo moje kolumny to monitory, ale ilościowo jest go naprawdę sporo. Scena jest wysunięta do przodu, a nie tak jak np. w Creeku zaczyna się za kolumnami, daje to więc trochę inne wrażenie. Ogólnie, bardzo muzykalny wzmacniacz.

I jeszcze na koniec. Pierwszy film jaki obejrzałem z dźwiękiem z Carata, to był "Dom latających sztyletów" (TVP2 z kablówki). Podkręciłem 6dB na basie, żeby zrekompensować brak subwoofera i zasiadłem na kanapie. I mało się nie polałem herbatą jak usłyszałem trójwymiarową scenę, z czterema planami, z całkowitym zniknięciem kolumn i taką namacalność dźwięku, że bałem się czy jeden z tych sztyletów nie świśnie mnie w ucho. Ja wiem, że to głupie, pisać w ten sposób o systemie za 10 tys. zł, zwłaszcza, że w wyżej wspomnianej sytuacji, w roli źródła wystąpił dźwięk z TV. Następnego dnia zapuściłem "Piąty element"... I po co mi sześć głośników?

Podsumowując, moim zdaniem, bardzo fajny, uniwersalny wzmacniacz, z przyjemnym, lekko ocieplonym brzmieniem, ze świetnym basem, znakomicie sprawdzający się również w kinowym systemie 2.0. Jeśli ktoś szuka wzmacniacza w przedziale cenowym do 4 tys. zł, polecałbym się zapoznać z chińskim francuzem. Warto.