Jeszcze wczoraj miałem w planie napisać ambitną recenzję z tego koncertu. Przygotować się. Plan jest niczym. Planowanie jest wszystkim.

O zmarłych należy pisać albo pochlebnie albo wcale. Zarówno Czech Jan Schulmeister, Włoch Ludovico Einaudi zmarłymi nie są, ich muzyka również nie jest martwa, zatem można pobawić się w "krytykanta" muzycznego.

W tej estetyce muzycznej jest coś, co mnie irytuje. Otóż 11 utworów z zagranych 14 było granych "na cztery". Ogrywanie czterech akordów. O ile jeszcze w grze ogniskowej na gitarze akustycznej jest dla mnie strawne, o tyle w grze fortepianowej powoduje moje stroszenie piór i bunt. Były trzy utwory, które wzbudziły moją ciekawość i zyskały sympatię. Zawierały melodię i ciekawą harmonię, akordy zawieszone (SUS - suspended) powodujące chwilowe uczucie niepewności i ciekawość rozwiązania harmonicznego.

Młody Czech mówił cicho. Bez mikrofonu ciężko było zrozumieć co mówi.

Ta muzyka może się podobać. Było wielu młodych ludzi.

Może @GB coś jeszcze doda od siebie, bo razem słuchaliśmy. Ja dziękuję za ciekawe popołudnie oraz wieczór w miłym towarzystwie. Do tego dobre jedzenie i picie przed koncertem. Summa summarum dzisiejszy "wypad" wychodzi na plus. 😉

Fotki autorstwa @GB