Czy można żyć spokojnie po dokonaniu zabójstwa z premedytacją? Rodion Romanowicz Raskolnikow ze "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego też chciał to wiedzieć, stąd też "Krew buchnęła jak ze szklanki[...]".

Jak czuje się i co czuje zabójca oczekujący na karę śmierci?

Czy adwokat powinien angażować się emocjonalnie w życie prywatne i w historię życia rodziny - swojego klienta? Co jeśli zbytnio przywiąże się do osoby (klienta)?

Czy jeśli adwokat jest zbyt wrażliwy i nie uda uniknąć się najsurowszej kary dla klienta, to czy na dłuższą metę wytrzyma pracę w tym zawodzie? Bez zaangażowania, bez emocji byłoby pewnie łatwiej.

Strasznie przysłuchiwać się rozmowie klienta z adwokatem i obserwować zachowanie skazanego kilka minut przed wykonaniem wyroku. Nie wspominając o samym wyroku. Pokazano tutaj całość. Kat i ofiara. Ci ludzie wykonywali to zawodowo, rutynowo. Ciekawe czy choć na chwilę byli w stanie ponieść się ludzkim uczuciom i spróbować współczuć skazanemu i jego rodzinie? Wiadomo, że ofiar jest więcej niż tylko osoba zamordowana.

Dobra rola młodego Mirosława Baki. Przerażenie bije z oczu postaci granej przez niego - Jacka, na widok strażników więziennych (funkcjonariuszy MO), którzy przyszli po niego, by zaprowadzić go w miejsce kaźni. Stresuje się też adwokat. Pierwszy rok jego pracy zawodowej.

Mocny film. Powinien być nazywany "dreszczowcem".

Cytat

 

- Może by papierosa?

- Wolałbym bez filtra.

 

Cytat

- Wykonać wyrok!

Tylko współczuć. Ciężka to była praca.