TOPPING MX3S PRZETESTUJ I WYGRAJ!!

**Audiomagic.pl** · 23 Października 2023

Ktoś jeszcze chętny do recenzji czy możemy rozwiązywać ?

Wito76 · 23 Października 2023

Powiem jak moja żona, poczekaj, jeszcze 5 minut.
A tak poważniej, ja jeszcze nie napisałem - do południa postaram się wrzucić to co od dawna już w formie roboczej/formie notatek gdzieś tam czeka.

Wito76 · 23 Października 2023

Niegrzecznie byłoby wziąć udział w odsłuchach a potem nie napisać recenzji. Owszem, trochę przeziewałem temat, ciągle jakoś coś ważniejszego wpadało i zabrakło mi tej godziny z plusem, by zasiąść i opisać naszego bohatera czyli Toppinga MX3s. A był u mnie już dobre kilka tygodni temu przecież.

Pierwsze co się wydarzyło po jego przyjeździe, to duża domowa awantura. Mam dwóch synów, 10-latka i 14-latka. Ten starszy ma już taki mini lampowy wzmacniacz w klasie D – na początku tego wątku wstawiałem zdjęcia i zapowiadałem pojedynek. Młodszy syn natomiast nie ma nic takiego, a jego audio to głośniczki komputerowe. No i starszy, trochę już cwaniak, wkręcił młodego, że tata kupił mu drugi wzmacniacz. Możecie sobie wyobrazić tę rozpacz, gniew i mowę nienawiści 🙂. Co by nie zalewać recenzji prywatą, działo się i to grubo.

Budowa. Każda z firm ma swój pomysł na system, swój design i Topping również stara się trzymać tego trendu i pozwala użytkownikowi zbudować wizualnie spójny system ze swoich klocków. MX3s tak jak większość konkurentów posiada niewielkie gabaryty i kompaktowe wymiary. Każdy, kto miał pierwszy kontakt z takim urządzeniem jest niezwykle zaskoczony, że w tak małej obudowie można zmieścić pełnoprawny wzmacniacz, mało tego jeszcze DAC, bluetooth i obsługę suba. Intuicyjnie audiofil raczej z nieufnością podejdzie do takiego pudełeczka, zadając sobie pytanie jak Seicento może uciągnąć przyczepę z węglem. Ha, wszystko zależy co siedzi „pod maską”. W MX3s jest to błyskotliwe nazwany chip Infineon Merus o mocy 2x62W przy 4 ohm. Funkcję DACa realizuje kość AKM 4377. Na froncie znajdziemy pokrętło uniwersalne pełniące funkcję głośności oraz sterowania, czytelny bursztynowy wyświetlacz oraz gniazdo słuchawkowe minijack. Na tyle znajdziemy wszystko co potrzeba tj. terminale głośnikowe, wejścia cyfrowe: USB, opt, coax, wejście analogowe RCA, wyjście na subwoofer oraz antenę bluetooth. Zasilanie zrealizowane jest poprzez zewnętrzny zasilacz 26V DC i jak się spodziewam, ambitny użytkownik mógłby pokusić się o zastosowanie zasilacza np. 30V by wyzwolić trochę więcej mocy z urządzenia. Nie rekomenduję tego oczywiście, bo wystarczy jeden błąd by zobaczyć „dym spod maski”, ale jest to dosyć popularny zabieg jaki tweekerzy wykonują w takich zabawkach. Kończąc akapit „budowa” napiszę jeszcze, że wszystko to mieści się w estetycznej, szlachetnej aluminiowej obudowie i nie ma tutaj powodów do wstydu.

Brzmienie. Co by nie napisać o wyglądzie to najważniejsze dla nas jest przecież brzmienie i każdy chyba zaakceptowałby pięknie grającego brzydala niż cienkiego grajka w złoconej obudowie z cyrkoniami. Tak więc przejdźmy do najważniejszego czyli opisu moich wrażeń.

1. Pojedynek Topping MX3s vs Fosi Audio T20. Na pozór to ta sama półka, choć Fosi to produkt z Aliexpress, tańszy trzykrotnie i… to słychać. Fosi mimo lamp w przedwzmacniaczu oferuje ciut szczuplejsze brzmienie, mniej wypełnione, mniej nasycone. Jako źródło użyty został komputer stacjonarny, poprzez usb do małego DACa Smsl M3. Tutaj moja rekomendacja dla Toppinga, gra słyszalnie lepiej, gęściej.

2. Topping idzie do mojego systemu – testowana konfiguracja: źródło Raspberry z Digione Signature jako transport do wbudowanego DACa po coaxialu, kolumny podłogowe Monitor Audio(Bronze 6). Zaskoczenie – Seicento jednak ciągnie przyczepę z węglem :). Duże podłogowe kolumny bez problemu daje radę napędzić, dać czadu i zrobić hałas. Nie doszukujmy się jednak audiofilskich wrażeń. Strzyżący uszami słuchacz sprzętu (nie muzyki) będzie trochę rozczarowany. Każdy z nas ma swoje referencyjne utwory, gdzie znamy każdy szmer, każdą nutę i tutaj pewne rzeczy zostaną jednak ukryte przed słuchaczem. Basu nie brakuje, wystarcza prądu, by nisko zejść, niemniej jednak to pasmo nie jest tak wyrafinowane i wielobarwne. Średnica czytelna, detaliczna, ale diabeł tkwi w szczegółach, których czasem brakuje. Góra, tak jak koledzy zauważyli, trochę „brudna”. Niby czytelna, słychać smaczki, jest wystarczająca rozdzielczość, niemniej jednak z tym swoistym cyfrowym nalotem.

3. Raspberry z Digione + zewnętrzny DAC Topping E30 II, podłączone do wejść analogowych MX3s. No tu już dużo więcej się dzieje. Trudno nie wyciągnąć spójnego z resztą kolegów wniosku, że wąskim gardłem MX3s jest wbudowany DAC i to on odpowiada za jakość grania całości. Konfiguracja z zewnętrznym DAC sprawia, że brzmienie poprawia się w każdym aspekcie. Jest ciekawiej, dynamiczniej, słyszymy więcej takiego „micro”, więcej dzieje się na scenie w każdym kierunku.

4. Jak punkt 3 ale zamiast Toppinga E30 II podłączony Arcam Irdac – w zasadzie to mógłbym kopiuj-wklej zrobić. Granie jeszcze lepsze i jeszcze bogatsze. A ostatniego dnia testów otrzymałem od kolegi paczkę z NOS DACiem DIY na przetworniku Ad1865 i stopniem analogowym na lampach. Taki klon AudioNote za który w oryginale trzeba wydać worek pieniędzy. I co by nie przegadać, znów krok do przodu. Tak na marginesie, jako ciekawostkę dodam, że właśnie kończę dla siebie projekt takiego DACa. Wracając, Ameryki nie odkryję, im lepiej nakarmimy MX3s tym fajniej odwdzięczy nam się graniem. Zyskujemy wtedy na otwartości, namacalności, detalach, dynamice. Wbudowany DAC ogranicza trochę to nasze testowane urządzenie i chcąc uzyskać lepsze brzmienie trzeba dołożyć mu jakiegoś kumpla, warto. Oczywiście kwestia równowagi i rozsądku– trzeba zadać sobie pytanie czy do wzmacniacza z 1k kupuje się drogiego DACa. W mojej ocenie taki Topping E30 II jest złotym środkiem biorąc pod uwagę jego jakość grania, cenę i choćby patrząc po babsku – wszystko z zachowaniem pewnej wizualnej spójności systemowej.

5. Wejście optyczne MX3s i podłączony telewizor. Dla mnie to jest idealne miejsce dla tego wzmacniacza. Nieduży, kompaktowy, kiedy trzeba to łupnie w „Transformersach” czy „Szeregowcu Ryanie" dając nam kinowe wrażenia. Spokojnie jest w stanie wygryźć różne soundbary.

6. Bluetooth. Najsłabsza funkcjonalność, może dlatego jakoś tak wyszło, że opisuję ją jako ostatnią. Fajnie, że jest, przyda się niejednemu. Gdyby jej nie było, pewnie pojawiłoby się cmokanie „szkoda, że brakuje bluetooth”. Jeśli chodzi o jakość grania to tak jak w pierwszym zdaniu tego podpunktu napisałem, jest najsłabiej. Da się wyczuć ograniczenia i pewną kompresję toru sygnałowego. Pojawia się pewna firanka na kolumnach, spada dynamika. Taki niestety urok urządzenia all-in-one. Gdy chcemy lepszej jakości bluetooth to warto postawić na zewnętrzny transmiter, np. FiiO BTA30 Pro. Tutaj chyba wszyscy testujący mówimy jednym głosem, czuć ograniczenia.

Podsumowując akapit „Brzmienie”, dla mnie zaskoczeniem był fakt, że taki maluch bez kompleksów radzi sobie z dużymi podłogówkami, choć na pierwszy rzut oka wygląda to nieproporcjonalnie i kuriozalnie. Targetem tego sprzętu jest wygodny audiofil, który to nie jest aż tak zaangażowany, nie przesiaduje tak jak my całych wieczorów na forach, po prostu potrzebuje nagłośnienia w swoim domu a Topping jako nieduży biurkowy sprzęcik fajnie sobie radzi. W brzmieniu możemy znaleźć zarówno ciekawe, zaskakujące momenty, fajną dynamikę, frajdę ze słuchania, jak i ograniczenia w postaci pewnego wycofania i braku otoczenia instrumentów audiofilskim powietrzem, romantycznych wybrzmień gitary czy punktowego kopania basem, zaś "cyfrowa" góra trochę zabiera szlachetności graniu.

Podsumowanie.

Na pewno dużym wyzwaniem jest „dogodzić każdemu” i wypuścić na rynek urządzenie bez kompromisów. Z jednej strony potrzeba miniaturyzacji i maksimum funkcjonalności, a z drugiej wymagający audiofile. Jest to subiektywna recenzja, więc napiszę jak ja to widzę. Spokojnie można używać Toppinga jako głównego wzmacniacza w domu. Da radę zrobić hałas i nagłośnić każdą domówkę czy zwyczajnie posłuchać sobie muzyczki dla relaksu. Biorąc pod uwagę moje doświadczenia z takimi mini wzmacniaczami to uważam, że świetnie sprawdza się jako nagłośnienie komputera u nastolatka. Monitorki do tego i po prostu świat. Mój młodszy dziedzic majątku i nazwiska byłby zachwycony takim sprzętem. Natomiast jeśli szukasz koncertowego wiatru we włosach, czy poczuć się jakby dwa kroki przed Dianą Krall , chcesz „zobaczyć” na scenie całą orkiestrę to niestety można trochę rozczarować się. No sorry, nie za tysiąc złotówek, zejdźmy na ziemię. Choć z drugiej strony właśnie ten tysiąc złotówek to olbrzymia zaleta. Za niewielkie pieniądze otrzymujemy wszystkomający kombajn do słuchania muzyki.

Zalety:

- kompaktowa budowa

- bogactwo funkcjonalności

- moc

- atrakcyjna cena

- pilot

Minusy

- kompromisy brzmieniowe

- kłopotliwe terminale głośnikowe

- przeciętny wbudowany DAC

Dziękuję @Audiomagic.pl za możliwość zdobycia kolejnych audio doświadczeń i wzięcia udziału w testach. Kolegom również dziękuję za ich wkład i zbudowanie takiej kopalni wiedzy o MX3s. Na koniec jeszcze kilka pamiątkowych zdjęć.

Ukryta Zawartość