Czy muzyka stała się tylko tłem?

[Adorian]

Zobacz cały artykuł

[Pseudodrummer]

W dzisiejszym świecie muzyka jest wszechobecna. Sączy się z głośników w kawiarniach, centrach handlowych, siłowniach i słuchawkach mijających nas przechodniów. Towarzyszy nam w niemal każdej chwili – podczas pracy, jazdy samochodem, gotowania czy scrollowania mediów społecznościowych. Ale czy w tej wszechobecności muzyka nie straciła swojej głębi, stając się jedynie tłem dla naszego codziennego życia?

Kiedyś słuchanie muzyki było wydarzeniem. Ludzie zbierali się, by posłuchać koncertu, kupowali płyty, by delektować się każdym dźwiękiem w domowym zaciszu. Dziś, w dobie streamingu, mamy dostęp do milionów utworów na wyciągnięcie ręki. To wygodne, ale sprawia, że muzyka często staje się dodatkiem – wypełniaczem ciszy, a nie przeżyciem samym w sobie. Algorytmy platform streamingowych podsuwają nam playlisty „do pracy” czy „do relaksu”, gdzie utwory są jedynie narzędziem do budowania nastroju, a nie dziełem sztuki, które wymaga uwagi.

Nie oznacza to jednak, że muzyka całkowicie straciła swoją moc. Dla wielu wciąż jest formą ekspresji, sposobem na przeżywanie emocji czy budowanie tożsamości. Koncerty, festiwale i niszowe gatunki muzyczne przyciągają tych, którzy szukają w muzyce czegoś więcej niż tylko tła. Być może kluczem jest świadome słuchanie – poświęcenie czasu na odkrywanie nowych brzmień, wsłuchanie się w teksty i melodie, zamiast traktowania muzyki jako automatycznego akompaniamentu.

Muzyka nie musi być tylko tłem, ale to od nas zależy, jaką rolę jej przypiszemy. W świecie pełnym bodźców warto czasem zatrzymać się, założyć słuchawki i pozwolić, by dźwięki znów stały się czymś więcej niż szumem w tle.

[xetras]

Tła są różne

Szum komunikacji/hałas klimatyzacji i innych turbin, ale też ptasi świergot, szum liści i gałęzi.

Niestety, to pierwsze wielkomiejskie tło przeważa.

Dalekie to od płynącej muzyki, czyli tańczenia między dźwiękami.

Poniekąd rozumiem chęć miejskiej młodzieży do ucieczki od naporu kakofonii natarczywego stresogennego hałasu ulicznego.

Samemu nie uczestnicząc w tym doceniam racjonalizację ich zachowań. 

 

No ale sam wolę namacalny i ładny dźwięk, dlatego używam niemal bezzwrotnicowych zestawów głośnikowych. Teraz chyba już takich nie robią.

Poza tym skoro lubię pohałasować (do 90 dB SPL) to konieczny do tego jest mocny wzmacniacz, ale nie tak codziennie. Czasem warto ochłonąć przy świergocie i poszumie naturalnym.

Dla mnie słuchanie muzyki to nie tło a wnikanie w wydarzenie i w spektakl (koniecznie spektakularny).