Chick Corea-czego unikać ? co świetne ?

[Chicago]

Chick Corea wielki jest, ale nie za sprawą jego fusion Return to Forever lub słabych jak dla mnie smoothowych nagrań dla GRP - to był czas, w którym Chick zarabiał pieniądze, ponieważ taka muzyka sprzedawała się wtedy na pniu i miała wzięcie u słuchaczy, którzy jazzu Chicka Corei raczej chyba nie tolerowaliby. Wstawiłem powyżej do moich ulubionych albumów Origin live z nowojorskiego Blue Note - cenna i jazzowa płyta z ówczesnym nowym zespołem Chicka, ale to tylko przedsmak tego co się naprawdę tam wydarzyło. Żeby zasmakować całości, trzeba wysłuchać kompletnego, sześciopłytowego boxu z tych koncertów. Otóż Chick postanowił zapakować wszystkie odbyte wtedy sesje do pudełka i wydał to w 1998 roku - i ja kupiłem ten box tydzień temu. Co jest grane? Grany jest tam jazz najwyższych lotów, bo jakże mogłoby być inaczej - sekstet z Avishai Cohenem (b), Adamem Cruzem, Steve Davisem, Bobem Sheppardem i Steve Wilsonem. Koncerty obejmują trzydniową sesję po dwa sety dziennie - start w czwartek pierwszego stycznia 1998, następnie dzień przerwy i kontunuacja w sobotę 3 stycznia oraz w niedzielę 4 stycznia. Tak więc pierwszy bluenoteowski tydzień 1998 roku zapukał do moich drzwi i zabrzmiał bardzo jazzowo. Gorąco rekomenduję ten box fanom jazzu Chicka Corei - wspaniały cykl koncertów w nowojorskim BN, jako następny stojący na półce obok słynnego Keith Jarrett Trio - rewelacja!