Największe wpadki krytyków muzycznych.

[zablokowany]

żartujesz?

 

takiego błędu nie można popełnić jeśli się wie o czym się mówi, nawet na bańce (nie wykluczam, że był pijany)

on najwraźniej nie wiedział o czym mówi, czytał z okładki płyty i tam pewnie był błąd w druku

 

taka jego wiedza "znawcy", tyle co przeczyta we wkładeczce do płyty

[kapelli]

->Gutten,

a moze by tak wrócić to tradycji konkursow chopinowskich granych za kotarą,

gdzie artyści mają nr i ich nie widać :)

 

a co do ślepych testow, sam czasem się czesto gęsto zastanawiam słuchajac jakiegoś wybitnego muzyka, skad on taki wybitny i co u niego takiego super (poza nazwiskiem)

no i dojsc mozna do wniosku ze hmmm w sumie nic - moze stad sie biora rewelacyjne recenzje receznje artysów

z tzw II ligii, a ta pierwsza niekoniecznie az tak porywa.

 

kwestia nr2 - jakie warunki do porównań się ma w telewizji, wśród szumu, gorąca, publiczności,

i innych rozpraszaczy.

Jakkolwiek doświadczony meloman, a tymbardziej krytyk powinien byc wyłączony z wnioskowania gry po obserwacji artysty,

(tu mówie o przykładzie z Jakowiczem),

natomiast juz dawno tego udowodniono ze muzyka to teatr i jak sie muzyk bardziej kolebie na prawo i lewo,

tym ma ciekawszy odbiór.

[Jakew]

A propos' grania konkursów za kotarą (trzeba przyznać że pomysł ma ogromną zaletę w świetle opisanych wyżej wpadek recenzentów) - bodaj na przedostatnim jeśli dobrze pamietam Konkursie Chopinowskim młoda pianistka spadła ze schodków po wyjściu zza kotary do występu, runeła jak długa, podniosła się i zagrała. Dodało to wielkiego dramatyzmu jej występowi i w ogóle Konkursowi tego dnia.

[Champignon]

Panowie Sankowski, Brzozowicz, Staszewski, Leszczynski to dyzurni krytycy, ktorzy chocby sluchali 300 plyt miesiecznie to i tak napisza recenzje dotyczaca najbardziej mainstreamowych gwiazd. Taka ich rola.

[Champignon]

Krytycy. Pozal sie boze.

[jarex]

Brzozowiczowi zarzucano, że jego artykuły dla gazet to przedruki z jakiegoś jugolskiego pisemka do którego miał dostęp w latach 80-tych