|
Muzyka - ocena
Dźwięk - ocena
|
||
| O muzyce: | Pan Eicher nie wydaje słabych płyt, a jedynie bardzo dobre i wybitne. Rosslyn zaliczyłbym do tej pierwszej kategorii. John Taylor nie należy do specjalnie aktywnych artystów, dość wspomnieć, że to bodaj jego pierwsza płyta pod własnym nazwiskiem od ponad 30 lat grania w ECM! Jest do tego postacią nad wyraz skromną (a grywał z największymi m.in.: Garbarkiem na Places, czy w trio Erskine'a), bowiem na okładce i grzbiecie płyty pojawiają się wszystkie nazwiska pisane razem, dopiero na 3. stronie pojawia się właściwy tytuł zespołu: John Taylor Trio. Płyta przynosi niespełna 52 minuty bardzo spokojnej, stonowanej i zrównoważonej porcji klasycznego grania w trio. Lider bardzo niespiesznie podchodzi do zagranych fraz, wyraźnie słuchać nutkę Evansowskiej nostalgii. Sekcja, znana z dynamicznego grania, spokojnie pogrywa w tle. Płyta idealna na późnowieczorne słuchanie tuż przed snem. Mnie najbardziej podoba się utwór tytułowy, gdzie słychać ciekawe poszukiwania lidera. Kolejna znakomita płyta ECM, która niestety zginie w tłumie komercyjnej masy i trafi do tych nielicznych słuchaczy, którzy cenią spokój i kulturę grania. | |
| O dzwięku: | Brzmienie ECM. Dokładne odwzorowanie sceny, wybrzmienia, szarpnięcia strun kontrabasu, blachy, naturalny fortepian. To znajdziecie na tej i innych płytach z Monachium. Za brak innych wrażeń słuchowych przepraszam. | |
Wykryto oprogramowanie blokujące typu AdBlock!
Nasza strona utrzymuje się dzięki wyświetlanym reklamom.
Reklamy są związane tematycznie ze stroną i nie są uciążliwe.
Nie przeszkadzają podczas czytania oraz nie wymagają dodatkowych akcji aby je zamykać.
Prosimy wyłącz rozszerzenie AdBlock lub oprogramowanie blokujące, podczas przeglądania strony.
Zarejestrowani użytkownicy + mogą wyłączyć ten komunikat.
.png.2fedbaeed142d9ffa7ad27f243687120.png){kind=logo}
